| PIET LAGARDE Hoewel er eigenlijk een selectiespeler op het programma stond, is dit interview met iemand die zelf niet (meer) speelt. Toch is Piet Lagarde als commercieel manager onmisbaar voor FC Dordrecht. In deze functie helpt hij, naast mij aan een interview, Dordrecht bijvoorbeeld aan nieuwe sponsoren. Ook onderhoudt hij het contact met diegenen die al een steentje bijdragen. "Ik moet er voor zorgen dat er centjes binnenkomen, maar ook dat ze binnenblijven. Dat heeft met sponsoring en recette te maken, maar die zaken hangen natuurlijk met elkaar samen." |
|
| Op de vraag hoe hij bij
FC Dordrecht terecht is gekomen, kan de 64-jarige Piet Lagarde niet
zomaar een kort antwoord geven. "Ten eerste ben ik geboren en
getogen in Dordrecht, op vier straten van het stadion. In de tijd
dat ik jong was kon je op je achtste lid worden bij een voetbalclub
en mocht je pas op je twaalfde aan de competitie meedoen. Tot die
tijd trainde je dus alleen maar en speelde je wedstrijden met je vriendjes
op straat. Mijn vader en opa zaten altijd bij Emma en op mijn twaalfde
kwam ik daar als keeper in de D'tjes. In het jaar dat ik bij de senioren
kwam, kwam Emma weer terug bij de amateurs. Vanwege geldproblemen
moesten ze toen stoppen met betaald voetbal. Ik was zeventien en kwam
meteen in het eerste. Tijdens dat eerste jaar mocht ik ook met het Nederlands jeugdelftal meedoen. Daar zaten toen mensen als Coen Moulijn, Reinier Kreijermaat, Sjaak Swart en Cor Veldhoen." Piet Lagarde was de enige amateur die zich op dat niveau wist te handhaven en de belangstelling van de betaald voetbalclub DHC uit Delft kwam dan ook niet onverwacht. Het was echter ook de tijd dat je nog in dienst moest en in het geval van Lagarde was dit voor 24 maanden bij de luchtmacht. "Ik speelde toen dus ook in het Nederlands militair elftal en het luchtmachtelftal. Als ik dan voor DHC moest voetballen dan ging ik vanuit Gilze-Rijen liftend naar Delft, want als militair werd je wel meegenomen." |
|
In 1962 werpen zijn prestaties
opnieuw vruchten af en wordt Lagarde als keeper gevraagd voor zijn
eerste officiële interland. Uit bij onze zuiderburen wordt
met 3-1 verloren. Een paar maanden mag hij zich opnieuw in het oranje
hijsen en moet hij aantreden tegen Denemarken. Het wordt 4-1 voor
de Denen, maar het laatste doelpunt krijgt Jan Jongbloed om z'n
oren. De latere keeper van het WK '74 debuteert in het Nederlands
elftal, omdat Lagarde met een sleutelbeenbreuk het veld heeft moeten
verlaten. Tussen de twee interlands verruilt Piet ook DHC nog voor
SC Enschede (de huidige FC Twente). "Tegenwoordig worden die
jongens allemaal keurig in een appartementje ondergebracht. Wij
kwamen bij een familie in de kost en ik sliep daar samen Henk (Charly)
Bosvelt in een tweepersoonsbed. Dat kan je je tegenwoordig ook niet
meer voorstellen. Zoals iedereen toen ook als semi-prof voetbalde.
In 1964 kon ik via de trainer een baantje krijgen als vertegenwoordiger
voor Adidas. Ik ging dan 's ochtends vroeg met m'n voetbaltas die
winkels langs en 's middags om half vijf gelijk door naar de training." Eerdere 'In gesprek met' |
|
