| CHIMA ONYEIKE Chima-la-laa, Chima lalalalalaa …. We hebben ons drie jaar moeten inhouden, maar sinds een paar wedstrijden kan het weer gezongen worden. Niet alleen hierom zijn we blij met de terugkeer van Chima; zijn eerste drie doelpunten liggen ook alweer in het netje en het beloven er nog meer te worden. Voordat het interview kan beginnen, moet ik nog even wachten omdat Chima door de dokter met acupunctuurnaalden onder handen wordt genomen. Het blijkt mee te vallen en vooral te gebeuren om een blessure te voorkomen. Mochten de naalden niet voldoen, dan kan de 28-jarige Onyeike zich ook nog eens thuis laten behandelen. Zijn vriendin Debby, met wie hij in Amsterdam woont, is namelijk fysiotherapeute. Zij was ook een van degenen die voor zijn terugkeer naar Dordrecht hebben gezorgd. “Het laatste jaar bij Excelsior (2001/02) zat ik veel op de bank. Het jaar daarop ben ik onder Harry van den Ham bij TOP Oss gaan spelen. Ik speelde alleen niet op mijn eigen positie en had het niet echt naar m’n zin bij TOP. Ik speelde op dat moment namelijk achter Marinus Dijkhuizen, terwijl ik als diepste spits een beter rendement kan behalen. Toen Marco belde met de vraag te komen spelen, zei m’n vriendin dan ook dat ik terug moest gaan naar Dordrecht omdat ik het hier altijd naar mijn zin had. Ik speel nu weer op m’n eigen plek en met Robert Verbeek, die de eerste keer m’n trainer was.” |
|
| Zelf wist Onyeike destijds zijn jeugdvriend Mark de Vries er nog van te overtuigen niet te stoppen met profvoetbal. “Hij kwam uit Frankrijk en wilde alleen nog bij de amateurs voetballen. Ik zei hem eens bij Dordt te komen kijken en toen mocht hij van Marco meetrainen. Ik ben trouwens al met hem bevriend sinds de C’tjes. We speelden toen nog WGW in Den Helder. Ik belandde uiteindelijk in het eerste van HRC. Daar speelde ik twee jaar en toen mocht ik een half jaar bij AZ komen trainen. Dat leverde me geen contract op, maar er was interesse van verschillende clubs. Ik ben toen naar Haarlem gegaan. Na drie jaar namen ze van Dordrecht contact op met m’n zaakwaarnemer en zodoende ben ik hier belandt. Naast bevriend zijn, hebben Chima Onyeike en Mark de Vries ook zakelijke plannen. “Ik heb nu geen baan naast het voetbal, maar als ik hier mee stop dan wil ik zeker iets met sport gaan doen. Ben zelf met Mark aan het brainstormen wat we na het voetbal gaan doen. Het zou ook bij m’n vriendin kunnen zijn, want die wil een paramedisch centrum beginnen, gekoppeld aan een sportschool. Maar voorlopig concentreer ik me op het voetbal.Ik heb het inderdaad weer naar m’n zin en het plezier in het spelletje is ook weer terug. |
|
| Met drie goals en een assist
zit ik weer op de goede weg. Voetballend moet ik nog groeien, maar
uiteindelijk wil ik belangrijk worden voor Dordrecht. Een aanspreekpunt
en daarnaast m’n puntjes meepakken.” Voetballen zit
de familie Onyeike duidelijk in het bloed, want broertje Obi speelt
bij FC Utrecht in D1. Als Chima op zaterdag dan ook maar even de
tijd heeft dan is hij daar langs het veld te vinden. Wat er dan
nog aan vrije tijd overblijft brengt hij met z’n vriendin
of vrienden in de bioscoop, het restaurant of bij een concert door.
Wat betreft dat laatste hebben R&B en hip hop zijn voorkeur.
Het optreden dat de Neptunes laatst in Paradiso gaven, beviel hem
dan ook uitstekend. Zelfs op vakantie komt zijn sportiviteit nog
een beetje naar boven. “Ik houd er niet zo van om drie weken
op het strand te liggen. Ik huur liever een mountainbike om de omgeving
te bekijken. Zelfs kamperen in Italië twee jaar geleden beviel
me beter dan verwacht. In de winter zou ik ook graag gaan skiën.
Debby geeft in de winter ook skiles. Ik heb het wel eens gedaan
en vond het echt heel leuk. Alleen nu met dat voetballen: Je zal
maar op je bek gaan en wat breken.” Eerdere 'In gesprek met' |
|
