De excellerende doelman van Volendam, Frans Hoek, is ook hier de aanval van DS'79 te vlug af.

Misser
Het werd een lelijke misser, die later zou worden gevolgd door nog twee levensgrote kansen voor Chris Bosse en Harrie van den Ham. Volendam deelde pas daarna, doch wel op het juiste moment, de tik toe welke DS'79 volledig van de kaart bracht. Want het gegeven dat Huub Smeets in de slotfase nog kon tegenscoren, was niet meer dan een klein beetje kunnen verdoezelen hoe de Dordtse formatie wel van het veld was geweest. Het stond bij voorbaat vast, dat DS in het palingdorpje aan het IJsselmeer gen gemakkelijke middag zou krijgen. Volendam is in de eigen "Thuishaven", het knusse stadion, heel wat mans, zo leert het verleden.

Dorpsschuit
Maar niet voor niets heet de beroemde dorpschuit "De Heen en Weer", een naam die werd gekozen gezien het wisselende succes van het betaalde voetal in het vissersdorpje. Volendam heeft het nooit langer dan twee seizoenen kunnen bolwerken in de hoogste afdeling. De kortstondige verblijven in de ere-divisie hebben de ploeg altijd getekend als zijn zwak van mentaliteit, hoewel een arsenaal van technische begaafde spelers voorhanden is. DS'79 trok zich van de faam van de tegenstander terecht dadn ook niet veel aan en betaalde de aanvalsacties van de thuisclub met gelijk munt.

Waardering
De drieduizend toeschouwers waardeerden die opstelling van een uitspelende ploeg naar waarde, vooral omdat Van den Ham na zijn eerste misser en Anne Evers na het laten liggen van een dot van een kans in de eerste vijf minuten vann de wedstrijd, de toeschouwers lieten genieten van knap combinatiespel. Stil werd het legioen zelfs op het moment dat Chris Bosse, na en gave driehoekscombinatie met Smeets en Evers, vrij voor Hoek opdook. Bosse stevende recht op Hoek af, creeërde een aantal schijnbewegingen, maar zag geen kans de Volendam doelman uit balans te brengen.

Slapen
Natuurlijk was het ook weer niet o zo dat heel Volendam stond te slapen, want een tegenstander die "de dood" in de ogen heeft gezien, trekt daar wel de consequenties uit. Het kiene Volendam in ieder geval wel en DS mocht ook nu weer tot bittere ontgoocheling ervaren dat falen voor een leeg doel in de eerste divisie, fatale gevolgen kan hebben. Dick Helling gaf de Dordtse ploeg tenminste een lesje in afwerken, wat de nodige indruk achter liet. Feilloos knikte hij, na een voorzetje van rechts, de bal vallend binnen de palen: 1-0.

Verdwaasd
DS keek verdwaasd om zich heen. Opnieuw was daar weer dat zwakke moment wat de ploeg al in menige uitwedstrijd noodlottig is geworden. Tot overmaat deponeerde Cees Spaan de bal nog een keer voor de voeten van Helling, die via de paal naast vuurde. Als een gifslang sloop de onzekerheid gedurende lange tijd door de linies van DS'79, waarin fout op fout werd gestapeld. Epi Drost maakte een misstreekje van hem weer ruimschoots goed, door een dreigende inslag net voor de doellijn te ontkrachten, maar ook hij stond machteloos tegenover het taktisch vernuft dat Volendam etaleerde.

Keren
Harrie van den Ham had het tij weer kunnen doen keren. Hij was de derde DS-speler die oog in oog kwam met Frans Hoek. Hij faalde, want met het wel harde doch niet zuiver gerichte schot had Hoek niet de minste moeite. Hoek demonstreerde voor de rust nog één keer zijn grote kwaliteiten toen hij het ook een rechtstreeks sprintduel met Anne Evers op zijn sloffen won. Volendam pakte de draad, na de thee, snel weer op, maar stuitte op een toch weer wat grimmiger DS, dat nog steeds niet kansloos was. Tegenover het technische overwicht van de Volendammers stelden de spelers van DS keihard werken.

Techniek
De techniek van één van de technische beste ploegen uit de eerste divisie won het uiteindelijk. Klassespeler Kéje Molenaar prikte dat verschil ook snel op 'papier'. Na tien minuten zette hij de verdediging van DS, inclusief de sterk keepende Wim Berends voor 'schut': 2-0. Het legioen uit Dordrecht dat zich koesterde in een behaaglijk lentezonnetje moest voor de eerste keer pijnlijk ervaren dat DS echt werd overvleugeld. Zo ondebrak Kéje Molenaar professioneel een Dordtse aanval, sprintte op volle snelheid door een verraste verbaasde verdediging en stuurde de bal precies op tijd naar Kwakman. De derde trieste gang voor Wim Berends werd daarmee een feit, want Kwakman liet hem kansloos: 3-0.

Eric van der Gaag in duel met de 'topper' van Volendam, Kéja Molenaar.

Risico's
DS moest nu wel alle risico's nemen, wilde er nog een dragelijk resultaat uit de bus kunnen komen. Een knappe aanval van Evers en Van den Ham betekende zeker een aantrekkelijke tegenactie, maa het geloof was allang verdwenen. Het vrank en vrij tikkende Volendam soleerde onafgebroken door de 'gebroken' Dordtse linies, waarin tevergeefs getracht werd de scherven te lijmen.

Pijnlijk
Zeven minuten voor het einde op het moment dat Eric van der Gaag voor vermeend buitenspel bleef staan, werd de afstraffing zelfs pijnlijk van karakter. Jaap Jonk was het 'duiveltje uit het doosje' die Berends bekwaam uit positie tikte: 4-0. Terwijl DS'79 in al haar voegen rammelde, beet het nog dapper één keer terug. Maar dat Huub Smeets twee minuten voor het einde de stand op 4-1 bracht, na een knal van Marco de Vries tegen de paal, kon de pijn nauwelijks meer verzachten.

Scoreverloop
Scoreverloop: 22e min. Helling 1-0, 55e min Molenaar 2-0, 65e min. Kwakman 3-0, 83 min. Jaap Jonk 4-0, 88e min. Smeets 4-1. Toeschouwers 3000. Scheidsrechter De Hondt.
Volendam: Hoek; Molenaar, Braan, Guyt, De Boer; Tuyp, Jonk, Sul; Tl (Bijvank), Helling, Kwakman.
DS'79: Berends; Oostdam, Jansen, Drost, Spaan (De Vries); Evers, Bosse, Van der Linden; Van der Gaag, Smeets, Van den Ham.