DS'79 EN TERREIN HALEN FC GRONINGEN UIT RITME Met een striemend fluitconcert werd FC Groningen gistermiddag het kille Oosterparkstadion uitgejaagd. De reactie van de aanhang was begrijpelijk, maar desondanks was een applausje evenzeer op zijn plaats geweest. Niet FC Groningen maar DS'79 mocht zich met het 1-1 gelijke spel tekort gedaan voelen. De Dordtenaren hadden minder problemen met de moeilijke terreinomstandigheden en dat maakte veel uit. FC Groningen trainer Han Berger en DS-collega Hans Dorjee waren het over één ding na afloop roerend eens; dit keiharde, ongelijke en op sommige plekken spekgladde veld had moeten worden afgekeurd. „Onder deze omstandigheden viel niet te voetballen," verzuchtte een andermaal diep teleurgestelde Han Berger. „Er valt zo niets te plannen en de factor geluk gaat een grote rol spelen. Qua resultaat is er geen verbetering, maar dit DS heeft veel meer inhoud dan de stand op de ranglijst doet vermoeden." Hans Dorjee was maar ten dele tevreden. „Het was een voortzetting van ons goede spel tegen Feyenoord en Ajax, met het woord goed tussen aanhalingstekens dan, want gezien de omstandigheden viel er niets goeds te doen. Het aantal uitgespeelde kansen in deze wedstrijd was minimaal, maar wij kregen toch meer mogelijkheden dan Groningen, dat op dit veld het spel niet kon maken en dat was in ons voordeel." De thuisclub zocht van meet af aan tevergeefs naar de juiste strijdwijze tegen het zeker niet alleen verdedigend spelende DS'79, dat het gemis van het trio Bloem, Mühren en Wijnberg uitstekend opving. Allereerst trachtte FC Groningen met hoge ballen Rob McDonald te bereiken, maar al gauw bleek de nog maar net van een knieoperatie herstelde Engelsman zich op deze piste niet thuis te voelen. Bewaker Niels Overweg won vrijwel elk kopduel en daarmee dwong de Dordtse aanvoerder FC Groningen in feite tot een andere speelwijze. Maar van kort tikwerk langs de grond hadden de volgelingen van Berger weinig kaas gegeten. Merkwaardig, nog niet zo lang geleden was dat zelfs het handelsmerk van de noordelijke formatie, waarin Fandi en Roossien nog tot enige opvallende daden kwamen. Erwin Koeman, die zijn tegenstrever Terry Lees zelfden van zich kon afschudden, kopte na voorbereidend werk van Fandi en Roossien vallend naast en Fandi schoot van de rand van het strafschopgebied recht in handen van de goed keepende huurling Nico de Bree. DS kwam in het eerste bedrijf niet verder dan een schot voorlangs van Edwin Gorter. De meeste opwinding ontstond in het eerste bedrijf bij een blessure van Fandi, omdat verzorger Johnny Visser al aan het behandelen sloeg terwijl het spel nog aan de gang was. De goed leidende scheidsrechter Ignace van Swieten zal één en ander rapporteren, dus wordt het voor de Groningenmasser weer een paar keer toekijken vanaf de tribune. Na een zeer korte pauze (van maar acht minuten) opende FC Groningen uit de eerste de beste aanval geheel onverwacht de score. Niels Overweg dacht rustig terug te spelen op De Bree, maar de Dordtse aanvoerder produceerde een leuk passje naar McDonald, die koelbloedig profiteerde door de bal langs de uitlopende De Bree tegen het nylon te schuiven: 1-0. Op de tribunes kwam er een beetje sfeer, maar die sloeg niet over op de Groningse spelers. Integendeel, gestuwd door een hardwerkende Cor Lems en de handige manoeuvrerende Hakim Braham, die Waalderbos na een verhuizing naar het centrum een zware middag bezorgde, gingen de Krommedijkers het duel geheel naar hun hand zetten. Met de komst van Jaap van der Wiel voor de teleurstellende Peter Matena kwam er meer Dordtse druk. FC Groningen had 19 minuten na de hervatting toch ruim afstand kunnen nemen na één van de weinige goede acties, die het rechterblok Steenge - Van Tiggelen - Brocken opzette. Brocken schoof het leer na wat handige bewegingen voor de voeten van Adrie van Tiggelen, die alleen op De Bree af kon stormen. De ex-Spartaan schoot van te ruime afstand keihard naast en die misser kwam FC Groningen duur te staan. Na wat slalomwerk legde Braham de bal een kwartier voor tijd terug op Gorter, die van zeker 20 meter keihard uithaalde. Onhoudbaar voor d vreemd reagerende Harry Schellekens - de Groningen-doelman ging niet naar de grond - vloog de bal in het doel: 1-1. Een machteloos FC Groningen bleek niet in staat een slotoffensief uit de vermoeide ledematen te persen. Sterker nog, FC Groningen moest een paar keer met alle hens aan dek om een grotere afgang te voorkomen. De thuisclub kreeg daarbij medewerking van Jaap van der Wiel, die enige keren in kansrijke positie te lang aarzelde met schieten.