John Linford werd de grote held bij DS'79. Op dit moment wordt het eerste doelpunt voor DS een feit. Doelman Jan Jongbloed is kansloos tegen de gerichte kopbal. Inzet: Een juichende Linford.

Falende
Niemand zal aan het punt dat Go Ahead Eagles mee naar huis nam, iets willen afdingen. De wijze echter waarop DS door een falende grensrechter in de boot werd genomen, zat velen flink hoog. „DS'79 is klaar voor de competitie", kondigde Gerrie Mühren aan voor de confrontatie met Go Ahead. In de eerste helft leek het daar ook op, maar in het vervolg kwam aan het licht dat Hans Dorjee nog wel het een en ander bij te schaven heeft. Nu heeft Hans Dorjee altijd beweerd dat zijn elftal pas compleet is als hij kan beschikken over Van der Steene. Die conclusie kan juist zijn, want juist op het middenveld ontbrak de man die het vele nuttige kopwerk van John Linford rendabel had kunnen maken. John Linford maakte overigens een voortreffelijke debuut in de eredivisie door de productie van twee doelpunten voor honderd procent voor zijn rekening te nemen. Miste DS in de tweede helft de aansluitende man achter de voorhoede, van het bij vlagen gaaf rondspelen van de bal in de eerste helft viel met het verstrijken van de tijd weinig meer te bespeuren.

Jaap Bloem aan het werk in het doelgebied.

Achtergrond
Wellicht had dat als achtergrond het in de tweede helft vroeg gevallen doelpunt voor Go Ahead, waarmee de angst in de nog jonge eredivisionist wat meer de overhand kreeg. Hans Dorjee startte met Edwin Gorter in de basisopstelling in plaats van Kees Spaan en het opende bepaald verdienstelijk. Al na drie minuten vlogen de spaanders van de paal toen Harry Melis het houtwerk, buiten bereik van Jan Jongbloed geselde. Terwijl Go Ahead via een gedegen opbouw een opening trachtte te forceren in de gesloten Dordtse verdediging was het toch DS dat aanvallend alle aandacht op zich vestigde. Een pass van Harry Melis op Linford, die net niet bij de bal kon werd gevolgd door een loeiharde kogel van Peter Matena die millimeters over de lat scheerde. Hoe een meer ervaren ploeg de zwakke stee weet te ontdekken, werd DS maar al te snel gewaar op het moment dat Henk ten Cate ongrijpbaar langs een onthutste Jacques den Bakker flitste.

Schoolvoorbeeld
Tot vier keer toe kreeg Go Ahead mogelijkheden op een presenteerblaadje aangeboden na situaties waarin Den Bakker de negatieve hoofdrol vertolkte. Vooralsnog weigerde de pupillen van Henk Wulms het voorbereidende werk van Ten Cate af te maken. John Linford werd het typische Engelse schoolvoorbeeld van de echte afwerker. Terwijl Go Ahead wat te hautain de zaken aanpakte, zeilde plotseling een loepzuivere pas van Geert Meijer oer de verdediging van Go Ahead, inclusief over de uit zijn doel komende Jan Jongbloed. John Linford stond op de juiste plaats en maakte de geboorte van het eerste DS-doelpunt op het hoogste niveau tot pure realiteit.

Veldoverwicht
Go Ahead schakelde over op een hogere versnelling en via de opkomende verdedigers Ton Witbaard - een oude bekende uit het eerste jaar van DS - bouwde het aan een veldoverwicht. Met Ten Cate en René Eykelkamp als dreigende speerpunten, Piet Wijnberg had met Mike Small niet al te veel moeite, rukte Go Ahead de verdedigende stelling van DS binnen. Een enorme blunder van Henk Veldmate doorkruiste twee minuten voor de rust de Deventer plannen. Eerst stuurde Geert Meijer met weer zo'n alles splijtende breedtepass Harry Melis de vrije ruimte in, waar doelman Jan Jongbloed de hemel voor Go Ahead liet opklaren. De pass van Gorter naar Linfield was zelfs voor een doelman als Jongbloed te veel van het goede. Hij werd door de Dordtse aanvalsleider op het verkeerde been gezet, waarop Linford voor de tweede maal doeltreffend uithaalde: 2-0. De vijfduizend toeschouwers stonden op hun kop en wreven verbaasd de ogen uit. De brutaliteit waarmee DS zijn kans afwachtte, was ongekend.

Een oude bekende van DS'79: Ton Witbaard (rechts) in fel duel om de bal met Harrie Melis.

IJzeren greep
DS'79 op fluweel. Vergeet het maar. Met Bartelings op de plaats van Den Bakker had Go Ahead slechts twee minuten nodig om de wedstrijd in een ijzeren greep te nemen. De speldenprik van Hakim Braham, in zijn spel groeiend naarmate de wedstrijd vorderde, werd beantwoord met een razendsnelle aanval over rechts. René Eykelkamp rondde de voortreffelijke actie bekwaam af, want tegen het effectvolle schot, waarbij de bal vlak voor de grijpenden handen van Jaap Bloem plotseling stuiterde, had niemand verweer. Met de laatste linie veel te ver teruggetrokken in het eigen zestienmetergebied en een veel te terughoudende middenlinie, kreeg Go Ahead Eagles alles in de schoot geworpen om het spel te maken.

Gretig
Het maakte er gretig gebruik van, al bezat de ploeg op dat moment niet het vermogen om DS onderuit te halen. Dat vermogen had DS wel, want uit de verrassende tegenacties kreeg DS een paar, zelfs opgelegde kansen. Een solo van Hakim Braham werd met grof geweld gestuit, evenals een hoge bal van Meijer op Linford, waarbij John Oude Wesseling handen en voeten gebruikte om schade te voorkomen. Go Ahead heeft daarna veel aan Jan Jongbloed te danken. De wijze waarop hij de doorgebroken John Linford van scoren (een unieke kans) afhield, tekende zijn klasse. De lankmoedigheid van scheidsrechter Hobé werkte nadien beslist in het nadeel van DS, dat Melis verloor via een harde overtreding, zonder dat er werd ingegrepen. Met Van der Steene voor Melis ging DS het laatste kwartier in. En in dat kwartier kwam dan de gelijkmaker van Eddy Bosman, waaraan een duidelijke buitenspelsituatie vooraf ging: 2-2.

Scoreverloop
DS'79 - Go Ahead Eagles 2-2 (2-0). Terrein: Krommedijk. Toeschouwers: 5000. Scheidsrechter: Hobé.
23-ste min. Linford 1-0, 43-ste min. Linford 2-0, 47-ste min. Eykelkamp 2-1, 75e min. Bosman 2-2. Toeschouwers: 5000.
DS'79: Bloem; Matena, Mühren, wijnberg, Den Bakker (Bartelings); Gorter, Lees, Melis (Van der Steene); Meijer, Linford, Braham.
GA Eagles: Jongbloed; Oostrom, Veldmate, Oude Wesselink, Witbaard; Woudsma, Ten Cate, Voskamp; Small (Boerebach), Bosman, Eykelkamp.

Dat je bij echte voetbalprofs niet op enige clementie hoeft te rekenen, werd Harrie Melis in een persoonlijk duel met Henk Veldmate wel duidelijk. Op foto 1 wordt de Dordtse speler door Veldmate op de rug gesprongen, waarna op foto twee beiden in een worstelactie op de grasmat ploffen. Foto 3 geeft het beeld van nog een klein tikje na, terwijl op foto 4 Harrie Melis krimpend van de pijn achterblijft. Scheidsrechter Hobé zag er geen overtrediging in en liet Veldmate rustig doorspelen.