De uitblinkende SVV Dordrecht'90-verdediger Brian Wilsterman (links) houdt zich vakkundig De Graafschap-spits Peter Hofstede van het lijf.
'GOUDEN PUNT' VOOR SVV DORDRECHT'90
SVV Dordrecht'90 bleef afgelopen zaterdagavond in het cruciale en toch met de nodige vrees tegemoet geziene duel tegen mededegradatiekandidaat De Graafschap verrassend simpel overeind.
Op De Vijverberg, waar nota bene een club als Ajax onlangs nog met de rug tegen de muur werd gezet, kwamen de manschappen van Han Berger nooit echt in de problemen. Het zo vurig nagestreefde gelijkspel (0-0), dat na afloop in het Dordtse kamp als een overwinning werd gevierd, was dan ook een terechte beloning voor de eindelijk eens als een collectief optredende bezoekers.
"Dit is een gouden punt", meldde Han Berger - na twee nederlagen hard aan een eerste succesje toe - content. "goed voor de stand op de ranglijst (de kloof met de brigade van Simon Kistemaker bleef drie punten en het gat met Fortuna Sittard en FC Den Haag bedraagt respectievelijk vijf en twee punten) en ook prima voor het moreel. Het is hier altijd moeilijk, zeker na de recente opmars van De Graafschap. Maar er stond bij ons ditmaal een team en van allemaal aparte BV'tjes was geen sprake meer. Ik moet de jongens derhalve een groot compliment maken voor de instelling".
SVV Dordrecht'90, met Michel Langerak als diepe spits en Romano Sion en Jerry Simons als snelle flankspelers, maakte vanaf het allereerste fluitsignaal van de Limburgse arbiter Houben duidelijk met wat voor intenties het naar de Achterhoek was afgereisd. Ondanks het feit, dat de bezoekers het aandurfden om achterin op één lijn te spelen (Peter Barendse schoof voortdurend in), werd er niet echt aanvallend gespeeld. Integendeel, waar mogelijk werd het tempo, onder meer met talrijke terugspeelballen, uit de wedstrijd gehaald.
En het moet gezegd, dat de Krommedijk-elf, waarin voor Ries Fok (Berger: 'Hij is meer iemand, die puur achter de verdediging speelt') voorlopig geen plaats meer lijkt te zijn weggelegd, de zaakjes in tactisch opzicht uitstekend voor elkaar had. De snelle verdedigers Willy Boessen, Brian Wilsterman (ook in de lucht sterk) en Jan Mulder leverden een vlekkeloze partij af, terwijl Errol Refos Edwin Godee, de man waar bij De Graafschap veel om draait, van grootse daden afhield.

Onder lat
In de eerste helft wist SVV Dordrecht'90 ook in balbezit bij vlagen nog redelijk voor de dag te komen, al was de eindpass matig verzorgd. Na 23 minuten was Michel Langerak zelfs dichtbij een treffer, maar na een hoekschop van Romano Sion tikte doelman Ron Olyslager Langeraks kopbal nog net onder de lat vandaan. In blessuretijd werd SVV Dordrecht'90, dat een paar maal verzuimde de bijsluitende Dean Gorré aan te spelen, een zuivere strafschop onthouden. Warry van Wattum passte op Jerry Simons, die door Erik van Kessel in de 'zestien' aan het shirt werd vastgehouden. Houben, die diezelfde Simons (zijn vijfde, 'aangesmeerd' door felle reacties vanaf de kant) en Peter Barendse (zijn zesde) de gele kaart voorhield deed echter alsof zijn neus bloedde.

Wegdrukken
Het weer veelvuldig de lange bal hanterende De Graafschap, waar de met een verdoving aantredende Hans Kraay (gebroken teen) meestal veilig achter zijn afweer vertoefde, kon daar nauwelijks iets tegenover stellen. Slechts één keer werden de gasten in verlegenheid gebracht, toen de Australiër Jason Polak - eerder in de week vijfmaal scorend in het tweede - Richard Jansen in stelling bracht. Joop Hiele, door ziekte van Ricardo de Jong verbeet hij de pijn aan zijn enkel, bracht echter uitkomst.
Na rust, toen Godee naar links verhuisde en met Warry van Wattum te maken kreeg, was het voetballende aandeel van SVV Dordrecht'90 in de sportieve tweestrijd, die geen winnaar verdiende, heel wat geringer. Het liet zich te ver wegdrukken en van een fatsoenlijke opbouw was geen sprake meer. En als er al eens een bal voorin belandde, kon deze nooit lang worden vastgehouden en werd het gemis van met name Zier Tebbenhof - ook zijn collega-aanvallers Romeo Wouden en Virgil Breetveld zaten trouwens in de lappenmand - duidelijk zichtbaar.

Teleurstelling
Maar hoewel De Graafschap, dat feller werd en het tempo opschroefde, doch verzuimde het veld breed te houden, druk uitoefende, trad alarmfase één voor het Dordtse doel vrijwel nooit in werking. De 7340 opmerkelijk stille toeschouwers konden alleen bij mogelijkheden voor Edwin Godee en Edwin de Wijs (beiden over) bijna juichend opveren. SVV Dordrecht'90, dat de opponent pas in de 83e minuut de eerste hoekschop hoefde toe te staan, brak nog eenmaal gevaarlijk uit, maar Sion, Gorré en Langerak vonden bij deze counter allen een Doetinchems lichaamsdeel op hunweg.
De Graafschaptrainer Simon Kistemaker, die het zonder Chris Trentelman, Erik Redeker en Jurrie Koolhof ('Heel jammer, hij was de laatste weken goed bezig en kan iets forceren in de kleine ruimte') moest stellen, stak zijn teleurstelling tot slot niet onder stoelen of banken.
"Bij ons had de euforie na de winst op Roda en VVV toegeslagen en Dordt zouden we ook wel even pakken. Maar ik had in de bespreking al gezegd, dat het in de voetbalsport zo eenvoudig niet werkt", meldde de ex-trainer van DS'79 sombertjes. "Behalve de uitslag, was vooral ons spel in de eerste helft teleurstellend.
Het was toen zelfs schandalig slecht. Na de pauze was er wel wat meer agressie, maar voor de goal gebeurde er gewoon te weinig. En dan moet je zelfs nog uitkijken voor een uitval ook, want dat Dordt heeft natuurlijk best wel wat kwaliteit rondlopen".