
Dordtenaar Marcel van der Net, gisteren aan de Krommedijk vele duels
met Romano Sion uitvechtend, stond namens FC Utrecht met een vrije
trap aan de basis van de 0-1. |
SPANNENDE TIJDEN SVV DORDRECHT'90
Door het 1-2 verlies tegen FC Utrecht dient SVV
Dordrecht'90 de laatste vier weken duidelijk nog even flink de billen tegen
elkaar te knijpen.
De kloof met het winnende Fortuna Sittard en het een puntje pakkende FC
Den Haag is immers geslonken.
Dat de Graafschap van Vitesse verloor betekende nog een klein pleistertje
op de Dordtse wonden.
"We hebben kostbare punten verspeeld", stelde een opvallend rustige
Han Berger. "Het wordt moeilijk", ontkende Berger niet, "maar
het voordeel is dat we alles nog in eigen handen hebben".
Berger, beseffend dat zijn ploeg niet ongestraft kan blijven verliezen,
verkondigde teleurgesteld over het optreden van zijn manschappen te zijn.
Vergeleken met de partij tegen De Graafschap was met name de agressie en
het verdedigende werk van zijn ploeg hem nogal tegengevallen.
Ook het voetbal bij balbezit, de voortzetting was vaak bedroevend, was Berger
slecht bevallen.
"Toch zag alles er van te voren goed uit", wist Berger, "de
jongens waren er echt goed mee bezig. Ze waren rustig. Achteraf misschien
wel te rustig", peinsde de gewezen trainer/coach.
Collega Ab Fafié oordeelde terecht, dat zijn elftal meer inhoud dan
de thuisclub had. "We hebben zeker niet groots gespeeld", verloor
hij de realiteit niet uit het oog, "maar dat kan ook niet op dit veld",
hekelde 'koning Ab' terecht de miserabele conditie van de Dordtse grasmat.
In het eerste part konden de door 800 toeschouwers - SVV Dordrecht'90 kiest
volgend seizoen wederom voor de zaterdagavond - bekeken 22 acteur de grauwsluier
geen moment verdrijven.
Slechts Romano Sion, die het felle manusje van alles Marcel van der Net
het leven aanvankelijk nogal zuur maakte, Jan Oosterhuis, Pieter Bijl en
de in de eredivisie debuterende Reinier Robbemond deden zo af en toe leuke
dingen.
Hiele
Zo 'lelde' Sion, later nog met een hoekschop de paal rakend, maar net
naast en ervoeren Pieter Bijl en Jan Oosterhuis dat Joop Hiele nog altijd
een goede doelman is.
Sion bracht Hiele overigens in de 36e minuut met een slechte terugspeelbal
nadrukkelijk in de problemen. Door goed uit te lopen ontnam de Dordtse
sluitpost de Fries Pieter Bijl een beste kans.
Die van Dean Gorré was kort daarvoor trouwens ook niet mis. Na
goed voorbereidend werk van Michel Langerak, te vaak voor de moeilijkste
oplossing kiezend, en Sion produceerde Gorré oog in oog met Jan
Willem van Ede een veel te slappe inzet.
FC Utrecht, met de geslepen en altijd aanspeelbare Wlody Smolarek, aan
wie Refos zijn handen vol had, was in het tweede bedrijf agressiever.
De vier op één lijn spelende verdedigers van de in 1992
aan de Krommedijk nog niet winnende thuisclub moesten al snel het antwoord
schuldig blijven.
Van der Net
In de 9e minuut prikte Marcel van der Net zijn vrije trap precies op het
hoofd van verdediger Marcel Liesdek en diens kopbal belandde in de uiterste
hoek achter Joop Hiele.
Het zoveelste kopdoelpunt en de zoveelste treffer vanuit een zogenaamd
'dood' moment. "Op die momenten missen wij een (kop)specialist als
Michel Vonk", treurde Berger, die zich overigens niet achter de absentie
van Peter Barendse wenste te verschuilen.
FC Utrecht, eerder dit seizoen alleen op vreemde bodem nog maar van Willem
II winnend, werd reeds twee minuten later al weer tot de orde geroepen
door Dean Gorré.
De middenvelder knalde na een vrije trap van Warry van Wattum en een knullig
door de Utrechtse defensie verwerkte bal onverwacht door een haag van
spelers raak. Waarschijnlijk heeft Jan Willem van Ede, wiens uitzicht
belemmerd werd, de bal niet gezien.
Onvoldoende
"We krijgen dit seizoen steeds van dit soort goals binnen",
bromde Fafié later. Het dolblije SVV Dordrecht'90 putte echter
onvoldoende inspiratie uit deze opsteker. Het dit seizoen wisselvallige
FC Utrecht begon te drukken en kreeg via de goed spelende middenvelder
Jan Oosterhuis al snel uitzicht op 1-2. Brian Wilsterman gleed de Utrechtse
inzet evenwel tot opluchting van Hiele nog juist voor de gapende doelmond
weg.
Niet veel later zag Oosterhuis ook een flinterdun één tweetje
met Pieter Bijl mislukken. Een kort daarop volgende, ditmaal met Smolarek,
werd in de ogen van de zwakke arbiter Van Riel onreglementair afgebroken.
"Jan liep aan de verkeerde kant te dekken", somberde Berger,
in het midden latend of de zware straf van Van Riel terecht was. "Hij
gaf hem", luidde het nuchtere commentaar. "Jantje had beter
kunnen laten schieten", oordeelde Fafié, "maar ach, zo
heeft hij er, denk ik, al 300 tegen gekregen", overdreef Fafié
de actie van zijn voormalige pupil.
Pieter Bijl vonniste vervolgens vanaf elf meter correct.
Met Virgil Breetveld en Wessel Weezenberg als verse krachten voor Reinier
Robbemond en Warry van Wattum poogde de in balverlies grossierende en
aanvallend machteloze fusieclub nog een punt aan de confrontatie over
te houden. Het lukte niet, al mikte Sion nog wel een keer op de voeten
van Van Ede. In feite was FC Utrecht, waar oud-Sliedrechter Johan de Kock
een betrouwbare verdediger was, via de goed invallende Edwin de Kruyff
dichter bij 1-3 als de thuisclub bij 2-2.
Rest te vermelden, dat de pietluttige fluitende Van Riel - volgens de
letter der voetbalwet zal hij best gelijk gehad hebben - kans zag in dit
vredelievende duel vijf spelers op de bon te slingeren. Bekeuringen, die
voor de Dordtenaren Mulder en Van Wattum nare gevolgen hebben.
|