RUZIE ONTSIERT GELIJKSPEL
In Utrecht hadden ongeveer 5000 toeschouwers het nakijken na een winstpunt voor SVV Dordrecht'90. De groepsdiscipline die coach Verèl weer aan het invoeren is, wierp vruchten af. Verdedigend ging het goed met de Dordtse ploeg. Net als tegen Willem II is zorgvuldig spelen een 'must' voor de jongens van Den Braven.
Drie minuten voor de thee was het via een goede pass van Van Wattum, Romano Sion, die er op uittrok en een doelpunt voor de uitploeg in het doel van keeper Jan-Willem van Ede zette. Utrecht domineerde nog meer in de 2e helft en dat bleek uit een schot van Plugboer, die een terugkaatsende bal van Edwin de Kruijff op de lat inschoot. De lieveling van de Dordtse voetbaljeugd, Joop Hiel, had zich door die actie gezellig laten inpakken. Echter niet door FC-Utrechtenaar Smolarek. Hiele had hem aardig in de smiezen, zodat deze ex-ploegmaat niet tot scoren kwam. In de tweede helft kreeg SVV Dordrecht'90 nog wel beste kansen, evenals de Utrechtse ploeg. Scheidsrechter Luinge kreeg het heel druk met gele kaarten: in totaal zijn er 5 uitgedeeld. Mulder, Sion en Boessen kregen alledrie de helft van rood. De eindstand werd dus een gelijkspel: 1-1.
Tegen een ploeg, die binnenkort de tegenstander van Real Madrid wordt, een prachtig resultaat. Vooral omdat daar een team stond: Gerrie Slagboom ging erin voor Errol Refos en Orlando Trustfull voor Jerry Simons.
Wat vervelend nou weer, dat Zier Tebbenhof, die misschien verwachtte dat SVV Dordrecht'90 onderuit zou gaan tegen FC Utrecht en zeker zonder hem (Zier moest op de bank), een complete misser tegenover Verèl maakte. Tebbenhof beklaagde zich bij de aanwezige pers en ging 'en public' de confrontatie aan met Hans Verèl, wiens ogen vernietigend keken, maar die zijn zelfbeheersing toch kon behouden.
De spelers zijn het 'gezeik' echter zat en krijgen misschien wat meer respect voor de consequentere houding van hun trainer, Hans Verèl. Hiele maakte tenminste met weinig woorden duidelijk in dit geval achter Verèl te staan. Zo is het ook: is de één een keer goed voor het bankje, de ander in het veld is er niet beter om Er zou een kuiltje onder die bank moeten zitten: wie jammert en huilt, mag erin verdwijnen. Maar liever niet voorgoed.
[Lees ook: Afgang Tebbenhof]