 De voortreffelijk keepende Joop Hiele bokst de bal bekwaam boven het hoofd van Jerry Simons en Feyenoorder John de Wolf weg. |
Hoewel Feyenoord de 0-1 zege dubbel en dwars verdiende, hield SVV Dordrecht'90 toch zowaar bijna nog een punt aan de Krommedijk. Invaller Virgil Breetveld was degene, die de fusieclub een prettige zondag had kunnen bezorgen.
Kort nadat hij Errol Refos was komen aflossen plantte Orlando Trustfull, die zich knap van Henk Fräser had ontdaan, de bal secuur op het hoofd van Breetveld. Helaas voor de thuisclub en tot opluchting van de grote aanhang van Feyenoord knikte Breetveld steenhard over de lat.
In de slotfase, waarin Feyenoord slordig en hautain te werk ging, kreeg Breetveld, die De Wolf een inzet van Romeo Wouden gebrekkig had zien blokken, plotsklaps een uitstekende schietkans. Ook deze mogelijkheid ging teloor, omdat Breetveld ditmaal overschoot.
Ofschoon de scheidende coach van Feyenoord Hans Dorjee dit zijn manschappen behoorlijk kwalijk nam., liet hij zijn goede humeur er toch niet door bederven en waarom zou hij ook. "Wij zijn de enige van de ploegen aan de top, die twee punten gepakt hebben. Kampioen? Ach, ik kan moeilijk tegen de jongens zeggen, laat PSV maar kampioen worden. Als ik eerlijk moet zijn, heeft PSV meer in huis en in de resterende wedstrijden gaan Kieft en Romario samen minstens 30 goals maken".
Afgeschreven
Ajax is inmiddels door Dorjee, gezien het resterende programma voor de
Amsterdammers - beduidend meer uit-dan thuiswedstrijden - voor de titel
en zelfs tweede plaatst afgeschreven.
"Wij doen zodoende ondeugend mee en ik denk, dat de beslissing straks
in de wedstrijd in Eindhoven valt". Hetgeen de aandachtig meeluisterende
Hans Verèl glimlachend de uitspraak ontlokte, dat zijn ploeg voor
hetzelfde geld heel ondeugend een puntje had gepakt.
Dat dit geheel tegen de voetballogica zou zijn geweest wist Verèl
zelf ook wel. Daarvoor had zijn ploeg het in de tweede helft te moeilijk.
Een tweede helft, waarin de thuisclub voor de ogen van 8500 toeschouwers
door de Rotterdamse runner-up van het kastje naar de muur werd gestuurd.
"Ed de Goeij heeft in de hele wedstrijd maar vier of vijf moeilijke
ballen gehad. Die 1-0 is dan ook maar een zwakke afspiegeling", stelde
Dorjee toch wel ietwat wrang vast.
In het eerste bedrijf slaagde het in 1992 nog niet gewonnen hebbende SVV
Dordrecht'90 er wel moeiteloos in de Kuip-brigade op afstand te houden.
Joop Hiele
Slechts in de eerste vijf minuten leek het tegen het derde competitieverlies
op rij aanlopende SVV Dordrecht'90 er onderdoor te zullen gaan. In deze
fase moest Joop Hiele diverse keren in het geweer komen en ontrolden zich
enige angstige momenten voor zijn doel.
In de 40 daaropvolgende minuten bleef SVV Dordrecht'90 - het scoorde dit
jaar nog niet - vrij gemakkelijk overeind. Michel Vonk sloeg Marion Damaschin
in de boeien, Jan Mulder beet zich vast in Gaston Taument en Willy Boessen
hield Regi Blinker van echte grote daden af.
Verdedigend mocht het dan wel snor zitten bij de thuisclub, aanvallend
kwam men niet in het stuk voor. Volgens Verèl had de kort voor
de wedstrijd met een bovenbeenblessure afhakende Dean Gorré voor
de verbinding tussen middenlinie en aanval moeten zorgen.
Tussen deze twee linies gaapte nu een enorm gat. Geen aansluiting derhalve.
Ook al, omdat de aan draaitol Ion Sabau klittende Warry van Wattum te
veel achterin bleef hangen en Peter Barendse, wie nu de rol van Gorré
was toebedeeld, te veel hinder van Peter Bosz ondervond.
In het geval SVV Dordrecht'90 toch balbezit kreeg, werd alles hoog op
Romeo Wouden gespeeld. "En dat is niet zo slim met John de Wolf in
de buurt", constateerde Hans Verèl naderhand. Aangezien Romano
Sion wedstrijdritme ontbeerde had Henk Fräser weinig last van de
donkere snelheidsduivel.
Het te weinig tempo makende Feyenoord kon in deel één slechts
bogen op een kans van Arnold Scholten, die echter verzuimde de bal te
drukken, waardoor de bal in de richting van het grauwe zwerk verdween
en twee vergeefse pogingen van John Metgod.
Na de hervatting was Feyenoord heer en meester. Het tempo lag aanzienlijk
hoger en Taument en Blinker switchten dat het een lieve lust was. Alleen
de door Hans Dorjee in bescherming genomen Damaschin kon maar niet loskomen.
In de zevende minuut nam Feyenoord de leiding. Blinker stond met een hoekschop
aan de basis en de vrij staande John Metgod, die Trustfull tot zijn genoegen
onder de bal zag doorgaan, kopte via de binnenkant van de paal raak.
Hoekschop
Volgens velen was het een ten onrechte toegekende hoekschop, omdat Hiele
de inzet van Sabau niet geraakt had.
"Mijn jongens maakten de scheidsrechter attent op die hoekschop,
omdat Jantje Mulder Joop Hiele feliciteerde na zijn redding en zijn duim
opstak", sprak Dorjee later.
Televisiebeelden maakten gisteravond trouwens duidelijk, dat de aanvankelijk
aarzelende arbiter Blankenstein terecht een hoekschop gaf.
"Weer een goal uit een dood moment", bromde Verèl. "Net
als tegen Vitesse. Toen was het die kleine Hilgers. Helaas hebben wij
op Vonk na achterin geen echte koppers."
Omdat scoren nog altijd niet het sterkste punt van Feyenoord is, kon de
regelmatig op Joop Hiele stuitende brigade van Hans Dorjee het doelsaldo
niet oppoetsen. Zo veegde Michel Vonk een door Jan Mulder beroerde bal
van de doellijn, tikte Joop Hiele een bal tegen zijn eigen doellat en
schoot John de Wolf van dichtbij huizenhoog over.
Arnold Scholten, Richard Witschge, de op recht opererende invaller Joszef
Kiprich en de solerende Taument, na het vertrek van Damaschin zijn rol
achter de voorhoede prima oppakkende, bleven eveneens in gebreke. Al gebiedt
de eerlijkheid wel te zeggen, dat doordat SVV Dordrecht'90 meer risico's
ging nemen, Feyenoord voorin aanzienlijk meer ruimte kreeg.