Warry van Wattum (rechts), de onbetwiste uitblinker tijdens SVV Dordrecht'90 - Fortuna Sittard, tracht Jos Mordang weer eens uit te kappen.

ZO KAN HET DUS OOK
Of de spelers van SVV Dordrecht'90 het nu louter en alleen uit eigen belang (lees: marktwaarde) deden of omdat ze eindelijk lijken te beseffen wat van een betaald voetballer wordt verwacht, zal waarschijnlijk wel nooit duidelijk worden.
Feit is echter, dat de Dordtse eredivisionist afgelopen zaterdag tegen Fortuna Sittard een uiterst gedreven indruk maakte. Het gevolg was een uitstekende voorstelling en een belangrijke 2-1 overwinning, die de werkelijke krachtsverhoudingen trouwens nog zwak weergaf.
Want SVV dordrecht'90 was aan de Krommedijk ronduit superieur aan de Limburgse degradatiekandidaat, die voor dit seizoen toch flink in nieuwe spelers (Dordtenaar Marco Boogers, Josef Szalma, Anton Janssenen later Huub Driessen) had geïnvesteerd. Ook de trainerswissel, 'Sir' Georg Kessler voor Han Berg, heeft Fortuna Sittard nog niet tot grotere daden kunnen aanzetten. De ploeg bezit nog altijd geen greintje zelfvertrouwen, mist creativiteit op het middenveld, beschikt over een veel te statisch centraal duo (Henk Duut-Randy Samuel) en creëert amper kansen.

Middenmoot
Het naar de middenmoot oprukkende SVV Dordrecht'90 daarentegen liet zien welke (grote) mogelijkheden het welk niet herbergt. De brigade van Hans Verèl, op eigen terrein nu elf punten uit zeven duels vergarend, telde zaterdag dan ook nauwelijks zwakke plekken. Michel Vonk, Jan Mulder en Willy Boessen verdedigden even geconcentreerd als sterk, uitblinker Warry van Wattum zorgde voor impulsen vanuit de middenlinie en voorin stonden Romeo Wouden en Romano Sion op scherp. De tweemaal scorende Wouden blijkt met zelfvertrouwen wel degelijk ook in de combinatie mee te kunnen en Sion - zijn meeverdedigen kan nog altijd beter - bezorgde de slechts sporadisch opkomende René Maessen zeker geen gemakkelijk avondje.
De 1153 toeschouwers - qua optreden binnen de wit lijnen verdient SVV Dordrecht'90 echt meer - werden zelfs op combinaties getrakteerd, die het predikaat verrukkelijk verdienden. Met name Warry van Wattum en de weer als vanouds bijsluitende Dean Gorré waren bij deze vaak in hoog tempo uitgevoerde korte combinaties betrokken.
Nadat Van Wattum eerst nog de vuisten van Fortuna-goalie Ruud Hesp had getroffen, moest de man aan het scorebord reeds na twaalf minuten de handen uit de mouwen steken. Na een dubbele één-twee met Gorré schudde Romeo Wouden op snelheid Henk Duut en de Roemeense ex-international Josef Szalma van zich af en noteerde beheerst 1-0.

Van Wattum
Niet veel later mocht de controlerende spelende Peter Barendse vanaf elf meter, de onstuitbare Van Wattum was door Duut tegen het gras gewerkt, aanleggen. De te nonchalante ingeschoten strafschop was echter een simpele prooi voor Hesp, die bij kansen voor Van Wattum en Gorré eveneens aan het langste eind trok.
Fortuna Sittard stelde daar in het eerste bedrijf slechts een kopbal van Marco Boogers, die Joop Hiele via de onderkant van de lat zag redden, tegenover.
Na de pauze zette SVV Dordrecht'90, zonder Gerrie Slagboom (knie) en 'dissident' Zier Tebbenhof (met hem wordt deze week door het bestuur gesproken), de goede lijn voort. De nuttige Jerry Simons leek na vier minuten te lang te treuzelen, maar stuurde Henk Duut op de achterlijn alsnog het bos in, waarna opnieuw Romeo Wouden 2-0 binnen mocht tikken.
Peter Barendse, Romano Sion en Jerry Simons slaagden er vervolgens net niet in om de marge te vergroten. Laatstgenoemde miste overigens na het hoogtepunt van de avond, een droomaanval van achteruit over Jan Mulder, Warry van Wattum en Dean Gorré.
"Als je zoiets moois ziet, vraag je je toch af waarom we elkaar al die ellende aandoen", liet Hans Verèl zich spontaan ontvallen.

Boogers
Fortuna Sittard, dat Richard Custers en Robert Kicken in de ploeg bracht, deed nu wel wat meer van zich spreken maar werd alleen gevaarlijk, wanneer Marco Boogers - het lichtpuntje in de Limburgse duisternis - zich met de aanvallende acties bemoeide. Zo stuitte de ex-DS'er nog net op Joop Hiele en bood hij tevens de falende Anton Janssen een dot van een mogelijkheid.
Eén minuut voor tijd was Boogers, die het Michel Vonk in de slotfase lastig maakte door naar de zijkanten uit te wijken, ook verantwoordelijk voor 2-1. Orlando Trustfull - een genot om naar te kijken, maar soms wel erg flegmatiek - zag een uitstapje mislukken, waarna Marco Boogers met een fraai stiftballetje profiteerde van en gebrek aan rugdekking in de Dordtse defensie. Hetgeen vooral Joop Hiele, die dus nog altijd op zijn eerste 'nul' van het seizoen wacht, pijn deed.

Beschaafd
"De laatste vijftien minuten waren hoopvol voor mij. Daar moeten we op voortborduren", sprak George Kessler, zijn elftal won deze competitie nog niet eenmaal, beschaafd als altijd. "Wat daarvoor gebeurde, moeten we maar snel vergeten".
Zijn zo veel geplaagde collega Hans Verèl wilde nog kwijt, ondanks de puike prestatie van zijn pupillen, van dag tot dag te blijven leven: "Ik constateer een lichte verbetering, maar het is op de training nog steeds halen en brengen. Maar kijk nou tot wat we vanavond al in staat zijn. Wanneer we nou eens van maandag tot en met vrijdag zo zouden werken, kan het toch alleen maar nog beter worden".
Rest nog te vermelden, dat de in de PTT-telecompetitie goed debuterende arbiter Dick Jol de Fortuna Sittard-spelers Henk Duut en Randy Samuel de gele kaart voorhield.