NIEUW DIEPTEPUNT SVV DORDRECHT'90
Het papiertje waarop de voorzitters John van Dijk
en Kees den Braven in juni van het vorig jaar de fusie tussen SVV en Dordrecht'90
beschreven, was niet groter dan een A4-tje.
"Zo simpel is het", verheugde de toen al intens zwetende Kees
den Braven zich op het eerste jaar van de fusieclub in de eredivisie.
Inmiddels heeft de zo gretige voorzitter van SVV Dordrecht'90 nog veel
meer zweetdruppeltjes gelaten en moet hij, hoewel hij dat nooit zal laten
blijken, zich ook wel eens in stilte hebben afgevraagd waar hij in hemelsnaam
aan is begonnen.
Dat de spelers er niet net zo gemakkelijk over zouden denken als de twee
voorzitters was ingecalculeerd, maar verwacht was dat de storm wel over
zou waaien.
Stormen
Gestormd heeft het aan de Krommedijk en de vrede die in de maanden voor
de winterstop heerste,blijkt echter achteraf toch maar schijn geweest
te zijn.
Acht maanden na de fusie deden vier nederlagen op rij de strijd aan de
Krommedijk weer volledig oplaaien. Spelers en trainer en spelers en club
liggen weer volledig met elkaar overhoop, hetgeen resulteerde in weglopen
van de training en het uitdelen van boetes aan het einden van de vorige
week.
In een dergelijke sfeer is het onmogelijk om prestaties te leveren en
de 3-1 nederlaag, de vijfde dus, die tegen het zeker niet sterke MVV werd
geleden was niet meer dan een logisch gevolg van de ontwikkelingen van
de laatste week.
Trainer Hans Verèl kan dan wel zeggen dat de problemen vrijdag
waren uitgepraat en dat hij optimistisch was voor de wedstrijd, inwendig
weet hij heel goed dat dit niet werkt. Zeker als de rebellerende spelers
voor de maandag na de wedstrijd tegen MVV (vandaag) de VVCS (de vakbond
van de Nederlandse contractspelers) heeft uitgenodigd om in het conflict
te onderhandelen.
Onbezield
Het is dan hopen tegen beter weten in en dat kwam er in de wedstrijd tegen
MVV volledig uit. Onbezield, niet bereid een meter extra te lopen en conditioneel
erg zwak was een nederlaag niet af te wenden.
Uiteraard waren er uitzonderingen. Ries Fok en Virgil Breetveld trachtten
op sportieve wijze het ongelijk van hun trainer, die hen in voorgaande
duels op de bank hield, aan te tonen en slaagden daarin zeker.
En ook Romeo Wouden bleek vol te zitten met goede intenties. Voor hem
viel na 22 minuten echter het doek. Een spierscheuring deed hem in de
kleedkamer belanden. Toen braken er penibele tijden aan voor Hans Verèl,
die immers maar met slechts dertien spelers naar Maastricht was afgereisd.
Was zijn ploeg al door schorsingen en blessures danig gehavend, pal voor
vertrek bleek ook Jerry Simons de weg naar de Krommedijk niet te hebben
kunnen vinden, zodat Verèl behalve reservegoalie Ricardo de Jongh
alleen over Romano Sion (hij was vorige week weer een keer niet op de
training verschenen) kon beschikken. Toen die dus al na een kleine twintig
minuten het veld op moest, had SVV Dordrecht'90 dus geen wissels meer,
een gegeven waar toch de nodige vraagtekens bij geplaatst moeten worden.
Waar was Simons
Want waar was Jerry Simons? Het antwoord liet zich raden: thuis. Simons
zou samen met Orlando Trustfull en Romano Sion naar Oosterhout komen,
maar de laatste kon zich niet herinneren of hij Simons nu thuis zou ophalen
of aan de Krommedijk.
Een 'foutje', maar ook Simons, hij had zijn auto uitgeleend aan zijn vrouw,
is er wellicht niet van op de hoogte dat Nederland de beschikking heeft
over telefoon en openbaar vervoer, want zonder verder een woord van hem
gehoord te hebben, moest Verèl de naam van Simons van het opstellingsbriefje
schrappen.
Gelukkig voor SVV Dordrecht'90 raakten verder geen spelers in Maastricht
geblesseerd, anders had de tragikomedie nog een extra actie gekregen.
Nu kon je als onpartijdige toeschouwer slecht het hoofd schudden over
hetgeen zich de laatste dagen opnieuw aan de Krommedijk heeft afgespeeld.
Spelers die weigeren een opdracht van een trainer uit te voeren. Spelers
die dit jaar nog geen meter hebben gepresteerd maar iedere maand keurig
hun niet kinderachtige salarissen kregen uitbetaald en dan boos zijn omdat
deze maand de strook een paar dagen later dan normaal op de mat viel.
Recht
Waar haal je eigenlijk het recht vandaan. Het is dus begrijpelijk wanneer
voorzitter Kees den Braven zegt ziek te worden van een dergelijke spelersgroep
en ook zegt dat de spelers zich maar eens een spiegel moeten voorhouden.
Den Braven pikt het niet meer en overweegt maatregelen te nemen. Of dat
weer op een nieuwe confrontatie uitloopt met John van Dijk moet ook maar
weer worden afgewacht.
Het laatste woord is dus nog altijd niet gesproken. Vandaag wordt weer
verder gepraat. De VVCS komt om 13.00 uur op verzoek van de spelers naar
de Krommedijk. Den Braven claimt van niets te weten. Hans Verèl
wel degelijk. Hij ziet weer een zware week, met daarin ook nog eens de
thuiswedstrijden Sparta en topper PSV, op zich af komen. Moedeloos: "Ach
een weekje meer of minder maakt me ook al niet meer uit."
|