NIEUW DIEPTEPUNT SVV DORDRECHT'90
Het papiertje waarop de voorzitters John van Dijk en Kees den Braven in juni van het vorig jaar de fusie tussen SVV en Dordrecht'90 beschreven, was niet groter dan een A4-tje.
"Zo simpel is het", verheugde de toen al intens zwetende Kees den Braven zich op het eerste jaar van de fusieclub in de eredivisie.
Inmiddels heeft de zo gretige voorzitter van SVV Dordrecht'90 nog veel meer zweetdruppeltjes gelaten en moet hij, hoewel hij dat nooit zal laten blijken, zich ook wel eens in stilte hebben afgevraagd waar hij in hemelsnaam aan is begonnen.
Dat de spelers er niet net zo gemakkelijk over zouden denken als de twee voorzitters was ingecalculeerd, maar verwacht was dat de storm wel over zou waaien.

Stormen
Gestormd heeft het aan de Krommedijk en de vrede die in de maanden voor de winterstop heerste,blijkt echter achteraf toch maar schijn geweest te zijn.
Acht maanden na de fusie deden vier nederlagen op rij de strijd aan de Krommedijk weer volledig oplaaien. Spelers en trainer en spelers en club liggen weer volledig met elkaar overhoop, hetgeen resulteerde in weglopen van de training en het uitdelen van boetes aan het einden van de vorige week.
In een dergelijke sfeer is het onmogelijk om prestaties te leveren en de 3-1 nederlaag, de vijfde dus, die tegen het zeker niet sterke MVV werd geleden was niet meer dan een logisch gevolg van de ontwikkelingen van de laatste week.
Trainer Hans Verèl kan dan wel zeggen dat de problemen vrijdag waren uitgepraat en dat hij optimistisch was voor de wedstrijd, inwendig weet hij heel goed dat dit niet werkt. Zeker als de rebellerende spelers voor de maandag na de wedstrijd tegen MVV (vandaag) de VVCS (de vakbond van de Nederlandse contractspelers) heeft uitgenodigd om in het conflict te onderhandelen.

Onbezield
Het is dan hopen tegen beter weten in en dat kwam er in de wedstrijd tegen MVV volledig uit. Onbezield, niet bereid een meter extra te lopen en conditioneel erg zwak was een nederlaag niet af te wenden.
Uiteraard waren er uitzonderingen. Ries Fok en Virgil Breetveld trachtten op sportieve wijze het ongelijk van hun trainer, die hen in voorgaande duels op de bank hield, aan te tonen en slaagden daarin zeker.
En ook Romeo Wouden bleek vol te zitten met goede intenties. Voor hem viel na 22 minuten echter het doek. Een spierscheuring deed hem in de kleedkamer belanden. Toen braken er penibele tijden aan voor Hans Verèl, die immers maar met slechts dertien spelers naar Maastricht was afgereisd.
Was zijn ploeg al door schorsingen en blessures danig gehavend, pal voor vertrek bleek ook Jerry Simons de weg naar de Krommedijk niet te hebben kunnen vinden, zodat Verèl behalve reservegoalie Ricardo de Jongh alleen over Romano Sion (hij was vorige week weer een keer niet op de training verschenen) kon beschikken. Toen die dus al na een kleine twintig minuten het veld op moest, had SVV Dordrecht'90 dus geen wissels meer, een gegeven waar toch de nodige vraagtekens bij geplaatst moeten worden.

Waar was Simons
Want waar was Jerry Simons? Het antwoord liet zich raden: thuis. Simons zou samen met Orlando Trustfull en Romano Sion naar Oosterhout komen, maar de laatste kon zich niet herinneren of hij Simons nu thuis zou ophalen of aan de Krommedijk.
Een 'foutje', maar ook Simons, hij had zijn auto uitgeleend aan zijn vrouw, is er wellicht niet van op de hoogte dat Nederland de beschikking heeft over telefoon en openbaar vervoer, want zonder verder een woord van hem gehoord te hebben, moest Verèl de naam van Simons van het opstellingsbriefje schrappen.
Gelukkig voor SVV Dordrecht'90 raakten verder geen spelers in Maastricht geblesseerd, anders had de tragikomedie nog een extra actie gekregen.
Nu kon je als onpartijdige toeschouwer slecht het hoofd schudden over hetgeen zich de laatste dagen opnieuw aan de Krommedijk heeft afgespeeld. Spelers die weigeren een opdracht van een trainer uit te voeren. Spelers die dit jaar nog geen meter hebben gepresteerd maar iedere maand keurig hun niet kinderachtige salarissen kregen uitbetaald en dan boos zijn omdat deze maand de strook een paar dagen later dan normaal op de mat viel.

Recht
Waar haal je eigenlijk het recht vandaan. Het is dus begrijpelijk wanneer voorzitter Kees den Braven zegt ziek te worden van een dergelijke spelersgroep en ook zegt dat de spelers zich maar eens een spiegel moeten voorhouden. Den Braven pikt het niet meer en overweegt maatregelen te nemen. Of dat weer op een nieuwe confrontatie uitloopt met John van Dijk moet ook maar weer worden afgewacht.
Het laatste woord is dus nog altijd niet gesproken. Vandaag wordt weer verder gepraat. De VVCS komt om 13.00 uur op verzoek van de spelers naar de Krommedijk. Den Braven claimt van niets te weten. Hans Verèl wel degelijk. Hij ziet weer een zware week, met daarin ook nog eens de thuiswedstrijden Sparta en topper PSV, op zich af komen. Moedeloos: "Ach een weekje meer of minder maakt me ook al niet meer uit."