Errol Refos groeide als bewaker van Romario uit tot de absolute uitblinker bij SVV Dordrecht'90. De balkunstenaar van PSV kwam er tegen hem niet aan te pas.

EEN ECHTE HELDENDOOD
Wel honderd keer werd in de laatste vijf minuten van het duel tussen SVV Dordrecht'90 en PSV naar het scorebord gekeken. Daar lichtten op dat moment nog altijd de alleszeggende cijfers van 1-1 op.
Inwendig werd er afgeteld, maar iedere seconde leek wel een minuut te duren. Zou het SVV Dordrecht'90 gaan lukken om de trotse lijstaanvoerder een puntje te ontfutselen?
Qua werklust en inzet had de dit jaar zo vaak negatief in de publiciteit gekomen formatie van Hans Verèl er recht op. Zelden eerder toonde SVV Dordrecht'9 dit seizoen een instelling als gistermiddag.
Het was derhalve bijzonder pijnlijk dat het geen loon naar werken kreeg. Drie minuten voor het laatste fluitsignaal van arbiter Houben verstoorde de dekselse Wim Kieft het Dordtse feest. Hij stond precies op de juiste plek om een voorzet van Popescu in waarde om te zetten: 1-2.
"Dit is verschrikkelijk balen", verwoordde Jan Mulder de gevoelens van de spelers, die als dode vogeltjes in de kleedkamer zaten. "Je bent er zo dicht bij en dan lukte het nog niet. Echt, iedereen is er volledig stuk van."
Jan Mulder was een van de spelers, die aan Dordtse zijde tot de uitblinkers behoorde, maar dat waren er gisteren zoveel. Legde Mulder Vanenburg voor negentig procent aan de ketting, Maarten Atmodikoro speelde talent Peter Hoekstra letterlijk uit de wedstrijd. Daarbij toonde ook doelman Joop Hiele nog eens waarom hij jarenlang de tweede doelman van Nederland is geweest.
Man van de wedstrijd was echter zonder twijfel Errol Refos, die van Hans Verèl de loodzware taak had gekregen 'superster' Romario uit te schakelen. "Errol is een speler, die zich in zulke opdrachten vast kan bijten. Hij heeft net als Romario een hoge startsnelheid en laat zich niet snel van de bal zetten."
Refos overtrof echter alle verwachtingen. Natuurlijk had Romario een aantal goede momenten, maar de kleine Braziliaan kreeg tot zijn frustratie de klit Refos nooit van zich afgeschud. Refos groeide zelfs over hem heen, want door tweemaal de bal van de doellijn te halen deed de mandekker meer dan van hem verwacht werd.

Iets moois
"We voelden dat er tegen PSV iets moois kon gebeuren", vertaalde Mulder de sfeer van de wedstrijd. "Eindelijk was iedereen bereid voor elkaar te werken. Zelfs Romano Sion droeg verdedigend zijn steentje bij en daar hebben we toch lang op moeten wachten."
SVV Dordrecht'90 kreeg van PSV overigens alle gelegenheid in de wedstrijd te groeien. De ploeg van 'teambegeleider' Frank Arnesen, Robson is nog steeds herstellende van een darmoperatie, speelde een uitermate zwakke eerste helft. De ploeg was niet scherp en SVV Dordrecht'90 kreeg alle gelegenheid het tempo volledig uit de wedstrijd te halen. "SVV Dordrecht'90 deed dat voortreffelijk", moest Arnesen erkennen. "Wij zijn daar volledig ingetuind."
Het was wel eens irritant als Ries Fok, ook hij maakte een sterke indruk, de bal weer eens terugspeelde op Joop Hiele, maar aan de andere kant was er niemand van PSV die SVV Dordrecht'90 bij het temporiseren een strobreed in de weg legde.

Initiatief
Het initiatief lag ook in de eerste helft volledig bij PSV, maar omdat er een versnelling te laag werd gespeeld, ook door het loodzware veld, lukte het de thuisclub steeds beter en vroeger het spel van de tegenstander te ontrafelen.
SVV Dordrecht'90 kon daardoor steeds vaker met een counter speldenprikken uitdelen.
Het leek PSV niet te verontrusten. De ploeg leunde op haar reputatie, maar door het missen van kansen door Popescu, Vanenburg en Linskens had er toch een belletje moeten gaan rinkelen.
Uitgezien werd er door de koploper naar de rust, maar op dat moment waren er nog een paar minuten te spelen en laat SVV Dordrecht'90 nu juist in de slotfase van de eerst helft zijn slag slaan. Peter Barendse stuurde Romano Sion de diepte in. Van Breukelen maakte op dat moment de beoordelingsfout van zijn leven. Hij kwam uit zijn doel, kon de bal niet goed wegwerken, waarna Sion het beslissende tikje kon geven naar Dean Gorré. Deze tilde vervolgens de bal uiterst koel over de vertwijfelde Van Breukelen: 1-0.

Domper
Een beter uitgangspunt had SVV Dordrecht'90 zich voor de tweede helft niet kunnen wensen. Frank Arnesen erkende dat zijn ploeg bijna knock-out was gegaan. "De domper was enorm. Ik heb in de kleedkamer enorm op de emoties van de spelers in moeten spelen. Dat juist de man die voor ons dit seizoen al zo'n tien wedstrijden heeft gewonnen, zo'n fout maakte, moesten we voor hem met elkaar rechtzetten. En ik ben voor Van Breukelen blij, dat de spelers dat goed hebben opgepakt."
Toch heeft Arnesen nog zo'n twintig minuten op het puntje van zijn stoel moeten zitten, want ook in de tweede helft verdedigde SVV Dordrecht'90 zich als een leeuw. Arnesen was genoodzaakt om allebei zijn wissels in te brengen. Het eerste slachtoffer was Peter Hoekstra. Voor hem mocht Juul Ellerman, even thuis, in de 59e minuut komen opdraven. Het bleek een duidelijke versterking, want hoewel ook Ellerman in eerste instantie de kansen liet liggen, het loopvermogen van de Dordtenaar bleek imposanter dan dat van Hoekstra.

Gelijkmaker
Zes minuten later kreeg SVV Dordrecht'90 de gelijkmaker op de oren. Jan Mulder liet zich voor het eerst uitspelen door Gerald Vannenburg, de zeer kopsterke Wim Kieft had in de lucht geen kind aan Orlando Trustfull: 1-1.
Nog meer kwam SVV Dordrecht'90 in de verdrukking op het moment dat Linskens voor Stan Valckx het veld ruimde. Hiele, hij had achteraf kritiek op Verèl omdat deze kopper Langerak niet had ingezet op het moment dat Valckx het veld betrad, hield onder de grote pressie echter op imponerende wijze stand. Iedere keer weer kreeg de doelman van SVV Dordrecht'90 nog een handje tegen de bal.
Zo verstreken de minuten en een stunt van SVV Dordrecht'90, waar verdediger Brian Wilsterman aanvaller Virgil Breetveld was komen aflossen, lag binnen handbereik. Een foutje op het middenveld werd de ploeg evenwel fataal. Wilsterman begreep het hakballetje van Sion niet. Popescu kon overnemen, speelde Mulder uit en vond Wim Kieft bij de tweede paal. 2-1. Het sprookje was uit.
Hans Verèl: "Hartstikke jammer natuurlijk. De ploeg heeft keihard voor het resultaat gewerkt en had een dergelijke opsteker in deze periode heel goed kunnen gebruiken."