Trainingsarbeid
"Er zal dus meer trainingsarbeid verricht moeten worden", stelde hij de spelers aanzienlijk pittiger trainingen in het vooruitzicht.
Mocht Verèl, die wil dat vooral de zogenaamde werkers ten behoeve van de betere voetballers een stapje harder lopen., inderdaad de daad bij het woord voegen en er dus in slagen zijn spelers conditioneel op het voor de eredivisie vereiste peil te krijgen, is de vraag interessant waartoe zijn speelse ploeg dan allemaal in staat is.
Want fusieclub, ruzieclub of niet, het staat inmiddels als een paal boven water dat zijn volgelingen qua voetbal het nodige in hun mars hebben. Helaas voor het Dordtse publiek, dat zich voorbij zaterdag slechts mondjesmaat aan de Krommedijk meldde (1200 man), wordt er tot dusver steeds slechts 45 minuten gepresteerd en tenslotte duurt een wedstrijd 90 minuten.
Ook tegen de ploeg van Loe van Veen, zijn pupillen voor rust een schromelijk gebrek aan agressiviteit verwijtend, kenden de Krommedijkers, waar Gerrie Slagboom het zowel tegen Hoekstra als Brard prima deed, de langzamerhand befaamde turbostart. Binnen acht minuten werden er twee bressen in de niet al te beste Waalwijkse afweer geslagen. Warry van Wattum vond na een fout van Hutten als eerst met een kleine lob het gapende gat, dat de wederom te ver voor zijn doel staande Teeuwen zo gul voor hem openliet. Nog geen twee minuten later kreeg de door Orlando Trustfull aangespeelde Dean Gorré de bal voordelig in de 'kluts' mee en ook diens subtiele steekballetje kende als eindstation het Waalwijkse net.
Het is dat Romano Sion kort daarna een voorzet van Warry van Wattum met het hoofd net niet voldoende kon sturen, want anders was het binnen een stief kwartiertje reeds 3-0 geweest.
Pas toen gaf het lankmoedige RKC (Van Veen: 'We liepen compleet voor schut') er even blijk van meer dan slechts lijfelijk in Dordrecht aanwezig te zijn. De tot tweemaal blokkende Joop Hiele streek de plooitjes, waarvoor Rob Maas en het na zijn zware knieoperatie werkelijk onherkenbare voormalige krachtmens André Hoekstra zorgden, echter knap glad.

Niet thuis
Voor de rest gaven Willy Boessen, Michel Vonk, die de mopperende Waalwijkse topscorer Harry Decheiver aan de ketting legde, Errol Refos en Orlando Trustfull niet thuis. Mede doordat men aan Dordtse zijde wel raad wist met opkomende RKC'ers als Brands en Joore. Al verloor Orlando Trustfull zich toen al in menig uitzichtloos en op het spekgladde veld bovenal vermoeiend uitstapje. Uitstapjes, die in de meeste gevallen onnodig balverlies tot gevolg hadden.
Door Romano Sion te veel ruimte te geven sneed RKC zich in de 36e minuut verder in de vingers. Op rechts ontdeed hij zich handig van twee Brabanders, waarna ook Teeuwen geen partij voor hem bleek: 3-0.

Onverstandig
De schade had kort voor de theepauze nog hoger voor RKC kunnen oplopen, wanneer de opgerukte Michel Vonk vanaf de achterlijn uit een schier onmogelijke hoek de bal niet tegen de binnenkant van de paal zou hebben geramd.
Het verhaal van de tweede episode is snel versteld. De thuisclub, waar de combinatie heel onverstandig werd ingeruild voor krachtenverslindend loopwerk, viel tot een onaanvaardbaar laag niveau terug, terwijl RKC er juist een schepje bovenop gooide. Dat de scherpte er bij het steeds meer ruimte krijgende SVV Dordrecht'90, waar voorin ook onvoldoende terugverdedigd werd, af was, werd al snel bij de tegenstoten van Romano Sion en Zier Tebbenhof duidelijk. Daardoor gingen vorstelijke kansen op 4-0 verloren. De schrik sloeg de thuisclub dan ook om het hart, toen na een slecht verwerkte vrije trap de volkomen ongedekte Marc van Hintum de bal van ver laag achter de op hoge ballen ditmaal niet altijd even zekere Joop Hiele, wiens uitzicht door een woud van spelers belemmerd werd, stuurde. Een treffer, die de fusieclub verder deed verkrampen.
Helemaal toen Zier Tebbenhof in eigen strafschopgebied volkomen onnodig hands maakte en Marcel Brands Hiele vanaf de witte kalkvlek kansloot liet. De gelijkmaker leek een kwestie van tijd, maar deze schande bleef de thuisclub, die enkele keren 'zwijnde' (zo miste Decheiver een geweldige kans) en Hiele nog een keer wonderbaarlijk zag redden, bespaard.
De voor de niet zo blije Tebbenhof ingevallen Romeo Wouden - evenmin erg in zijn sas - was toen al een keer of vijf tegen het natte gras gegleden. "Hij had zijn Friese doorlopers aan" grapte Hiele later. Niet leuk voor Wouden en zijn medespelers, waarvan er overigens meer steeds uitgleden, omdat er daardoor enkele fraaie scoringskansen teloor gingen.
"De jongens hadden zulke pinnen onder", maakte Verèl later een gebaar met wijsvinger en duim. "Dus ik weet het ook niet. Wel waar is dat RKC veel minder last van het gladde veld had".
"Maar als je stilstaat, zoals wij in de eerste helft, kun je niet vallen ook", verzorgde RKC-trainer Leo van Veen de uitsmijter.