De ijzersterke SVV Dordrecht'90-verdediger Jan Mulder ontwijkt de glijdende Edward Sturing.

NIEUWE ZEPERD AAN KROMMEDIJK
Ook de tweede wedstrijd van SVV Dordrecht'90 in 1992 liep gistermiddag op een teleurstelling uit. Een week na de 0-3 nederlaag tegen Willem II trok ditmaal Vitesse aan de Krommedijk, zij het fortuinlijk, met 0-1 aan het langste eind.
Dat de Arnhemmers dit deden in een duel, dat het aankijken amper waard was, deerde oefenmeester Bert Jacobs weinig.
"Ik moet in dit stadium van de competitie gewoon blij zijn met de punten", aldus Jacobs, die met Vitesse - de club zette door het verlies van FC Groningen een flinke stap richting Europees voetbal - al voor de zesde maal op rij won. "Zeker bij SVV Dordrecht'90, waar een gebrek aan entourage nou niet bepaald motiverend werkt. Bovendien had SVV Dordrecht'90 zich volledig aan ons aangepast en dat maakte het er ook niet gemakkelijker op".

Eigen spelletje
Dit laatste werd door Jacobs collega Hans Verèl, ondanks dat met name de 'hangend' op links spelende Errol Refos enkel en alleen oog voor de opkomende activiteiten va Edward Sturing leek te hebben, trouwens in alle toonaarden ontkend.
"We hebben wel degelijk ons eigen spelletje gespeeld", stelde de trainer van SVV Dordrecht'90. "Twee man, Gorré en Wouden, voorin en eentje kort erachter. Refos mocht bij balbezit beslist zelf wat ondernemen, maar dat kwam er helaas niet uit. Op links heb ik verder geen alternatieven, omdat Romano Sion (hij is ook bij het tweede nog niet tijdig voor elke training aanwezig), Dirk van der Laan en Gerrie Slagboom niet beschikbaar zijn".
"Deze spelers vormen domweg het sterkste elftal, dat ik kan opstellen. Wanneer er deze week niets geks gebeurt, spelen deze elf ook aanstaande zondag in Volendam", vervolgde Verèl, die Zier Tebbenhof (vocht in de knie) voorlopig ook nog moet missen, zijn relaas. "En dat heeft ook niets met verdedigend spel te maken. Doordat Refos wat behoudender is ingesteld, kunnen Warry van Wattum en Orlando Trustfull namelijk meer ondernemen. En Virgil Breetveld is nou eenmaal gen jongen voor de zijkanten. Dat er aanvallend te weinig uitkomt is waar, maar dat is weer een heel ander verhaal".
Beide ploegen, waarvan de bezoekers in de 'heenwedstrijd' dankzij Huub Loeffen met 4-1 hadden gezegevierd, begonnen uiterst voorzichtig aan het duel. Vitesse, dat zeer slordig opbouwde en de spitsen niet wist te bereiken, koesterde de nul vanwege het uitzicht op de vierde plaats, terwijl het aanvallend machteloze SVV Dordrecht'90 onder geen beding tegen een nieuwe zeperd wilde aanlopen.
Het gevolg was een tempoloos potje, dat de amper 1200 toeschouwers - waaronder Jan Reker, Olympisch bondscoach Nol de Ruiter (onder meer voor de zich in de aanval niet echt lekker voelende Dean Gorré aanwezig) en Geert Meijer - veel te weinig boeiende momenten bood.
Philip Cocu volleerde in de handen van Joop Hiele, Peter Barendse teisterde de vuisten van Vitesse-goalie Raymond van der Gouw en Huub Loeffen, die voor één keer los kwam van zijn directe tegenstander Warry van Wattum, en Jerry Simons schoten in kansrijke positie net naast. Van veel meer opwinding was geen sprake.

Tandje hoger
Na de doelwisseling schakelde Vitesse even op een hoger tandje over, maar echte kansen leverde dit tegen de sterke Dordtse afweer, waarin Jan Mulder tegen Bart Latuheru zelfs uitblonk, niet op. Dat Vitesse toch aan de leiding kwam, had het ten dele te danken aan de niet altijd even overtuigend leidende arbiter Lammers. Na een kwartier zag de leidsman, die Willy Boessen de gele kaart voorhield, als enige in een duel tussen Mulder en Loeffen een overtreding van eerstgenoemde. Uit de vrije trap van Martin Lammers knikte uitgerekend de kleine Rick Hilgers, wiens bewaking door Willy Boessen even van Michel Vonk overgenomen had moeten worden, de bal achter Joop Hiele: 0-1.
SVV Dordrecht'90 zocht daarna uiteraard meer de weg richting Van der Gouw, maar door het overvolle centrum viel voor de thuisclub, ondanks het inbrengen van Virgil Breetveld en Michel Langerak, nauwelijks eer te behalen. Alleen de matig op dreef zijnde Romeo Wouden (met links hoog over), Breetveld en Warry van Wattum (vrije trap) kwamen enigszins in de buurt van de 1-1.

Ruimte
Aan de andere kant wist Vitesse, dat voor een subtopper, danig onder de maat bleef, met de geboden ruimte ook weinig aan te vangen. Maar dat Philip Cocu en de tevergeefs een strafschop claimende Bart Latuheru de mogelijkheden niet benutten, daar maalde bij de geelzwarten na afloop vanzelfsprekend niemand om.