De aanleiding tot de 1-0. Romeo Wouden gaat neer door toedoen van de weggestuurde Bert Spee.
GEEN WOORDEN MAAR DADEN
De spelers van SVV Dordrecht'90 hebben bewezen behalve te kunnen praten ook wel degelijk goed te kunnen voetballen.
Onder het motto 'geen woorden, maar daden' veegde de door tal van publicaties getergde voetballers het arme VVV met 6-1 van de mat.
Dat de gebeurtenissen van de afgelopen weken hen niet onberoerd heeft gelaten werd duidelijk na het spontane ererondje na afloop en de niet vrij van emoties zijnde toespraak van doelman Joop Hiele voorafgaand aan het door ruim 2000 toeschouwers bijgewoonde duel.
Een klinkende revanche derhalve voor de aanvankelijk met veel scepsis ontvangen spelers. Alleen de toeschouwers achter het doel lieten zich in de beginfase horen.
Na een ode aan de komende woensdag op de bank zittende Hans Verèl, die de spelers na afloop in de kleedkamer feliciteerde, en een beleefd applaus voor de toespraak van de om begrip vragende Hoop Hiele ("Het is nooit de bedoeling geweest om de club schade toe te brengen") veranderde de stemming gaandeweg in het stadion. Pas na de vierde treffer, een juweeltje van Dordtenaar Romeo Wouden, was het ijs echter definitief gebroken en kreeg de ploeg ook vanaf de eretribune steeds meer bijval.
"De spelers waren vooraf niet extra gespannen", had interim-trainer Peter van Velzen geconstateerd, "maar ik had al snel door dat de jongens achter elkaar stonden".

Rehabilitatie
Het wedstrijdscenario voor de rehabilitatie - de puntloze tegenstander was er trouwens ook geknipt voor - had achteraf niet beter geschreven kunnen worden. Na een voorzichtige openingsfase, waarin Jerry Simons al snel de handen op elkaar kreeg met een voorzet, die door Romeo Wouden werd naast getikt, diende de eerste treffer in de prille en roerige historie van SVV Dordrecht'90 zich aan.
Peter Barendse was in de tiende minuut de producent. Hij verrichte feilloos stipwerk, omdat Bert Spee tegen Romeo Wouden in de fout was gegaan. Een daad, die Spee, eerder tegen Willem II al met twee maal geel voortijdig naar de kant moetend, op een uitsluiting kwam te staan. Een beslissing volgens de nieuwe regels, die wel heel erg zwaar was.
"Een belachelijke beslissing", ventileerde VVV-trainer Henk Rayer zijn ongenoegen "ik wist gelijk dat we zo'n lange tijd met tien spelers een verloren wedstrijd speelden".

Waard
Overigens had het voor het zwakke VVV allemaal nog veel ongelukkiger kunnen aflopen als arbiter Jef van Vliet later consequent zou zijn geweest. De overtreding op de middenlijn van Roger Polman, die Zier Tebbenhof de doortocht belette, was wel degelijk een rode kaart waard.
"Daar zou ik vrede mee gehad hebben", erkende Rayer, die zijn goedwillende ploeg ondanks alle tegenslag aanvallend liet spelen, ruiterlijk.
Overigens klauterde staartclub VVV binnen een minuut naast de thuisclub. Michel Vonk, zich evenals Orlando Trustfull nogal een verslikkend in de fantastische en gedragen uittrappen van doelman John Roox, taxeerde een uittrap verkeerd. Hij kopte de bal ongewild door naar Niels Gerestein, die de uitgelopen Hiele met een fraai lobje klopte.
Hetgeen even slikken was, maar via Jerry Simons - zijn voorzet werd maar net gemist door Warry van Wattum - werd de draad toch weer opgepakt. Al werd het mudvolle Venlose centrum wel wat al te opzichtig opgezocht.
De 2-1 (34e minuut) vloeide dan ook voort uit een zogenaamd dood moment. Barendse legde vanaf de zijkant breed op Orlando Trustfull, die eerst een VVV'er uitkapte en vervolgens de bal snoeihard in de kruising joeg.

Fraai
De derde treffer, kort voor rust, was niet minder fraai. Opnieuw schoof Barendse een vrije trap breed. Ditmaal op de ongedekte Dean Gorré en diens granaatachtige aandoend schot schroeide het net achter de verbijsterde Roox.
Na de kantwisseling had bij VVV de agressieve Michel Langerak om tactische redenen plaatsgemaakt voor Werner Smits. SVV Dordrecht'90 pakte de zaken overigens wat anders aan door wat meer de ruimte te zoeken. Waarbij Romeo Wouden zich meer en meer als een kwelduiveltje voor Juno Verberne ging ontpoppen.
Met een geheel ander soort voetbal - met lange tikperiodes bijvoorbeeld - dan de laatste jaren aan de Krommedijk het geval was, met veel meer kaatsende, balvaste en technischvaardige spelers niet meer dan logisch, werd de score in de 57e minuut door Romeo Wouden naar 4-1 getild. Na een aanval uit het boekje knalde Romeo Wouden een voorzet van de sterke door Tebbenhof aangespeelde Van Wattum binnen.

Jopie
Nadat Joop Hiele nog even met het been een schot van Pieter van Leenders had geblokkeerd, hetgeen hem een dankbaar 'Jopie, Jopie' van het publiek opleverde, stuurde de balvaste, geblokte Tebbenhof Jerry Simons in de 72e minuut de ruimte in. Met 5-1 kon de ex- Feyenoorder zijn verdiende beloning ophalen. Roox, bijna dezelfde fout makend als Hans de Koning tegen Feyenoord - hij kon zich nog juist beheersen - moest vier minuten voor tijd nog een keer de trieste gang maken toen Zier Tebbenhof even laag als knap een voorzet van de door Dean Gorré aan het werk gezette Jerry Simons in te koppen.
"Fantastisch", glunderde Den Braven, die de spelers uitbundig feliciteerde, later. "Natuurlijk zat het niet tegen. We moeten nuchter blijven. Vorig jaar begonnen we ook met 5-1 tegen Excelsior", wenste hij zich niet over te geven aan een al te grote euforie (tenslotte begon DS'79 ook ooit met een 4-1 zege op FC Twente), "maar een 6-1 overwinning in de PTT Telecompetitie telt natuurlijk wel".
Opstelling VVV: Roox, Derix, Spee (rood), Polman, Verberne, Driessen, Van der Kaay (geel), Verbek, Langerak (Smits), Van Lenders, Gerestein.
SVV Dordrecht'90: Hiele, Refos, Trustfull (Fok), Vonk, Boessen, Barendse (geel), Simons, Gorré, Wouden, Tebbenhof (geel), Van Wattum.