 Maarten Atmodikoro in een duel om de bal. |
Wanneer Dordrecht'90 dit seizoen ooit één duel had kunnen winnen, dan was het wel afgelopen zaterdagavond tegen FC Twente. Ga maar na: zelf zat het elftal van Nico van Zoghel lekker in de wedstrijd, terwijl de opponent uit Enschede compleet de weg kwijt was. Dordrecht'90 kwam zelfs op 1-0 en zag FC Twente vervolgens een strafschop missen. Het kon niet mooier, dachten ook de in verband met het verschrikkelijke weer overdekt zittende meest fervente Dordrecht'90-aanhangers.
Fout dus. Want dit Dordrecht'90 blijkt een bootje te zijn, dat zelfs op kalme zee in het zicht van de haven nog schipbreuk lijdt. Met de slotminuten van de eerste helft als triest dieptepunt: Michel Langerak miste een juweel van een mogelijkheid, waarna in blessuretijd in plaats van 2-0 de 1-1 werd geboren. Een nieuwe persoonlijke fout, kort na de warme versnapering, deed de hekkensluiter in de PTT-telecompetitie tenslotte de das om: 1-2.
En zo behaalde de nummer drie van de ranglijst met minimale inspanningen het maximale resultaat. De woorden van FC Twente-trainer Issy ten Donkelaar waren na afloop dan ook alleszeggend: "Het weer was erbarmelijk, maar ons spel was nog veel slechter. Ik ben zielsgelukkig met deze overwinning."
Dit laatste kon zijn vakbroeder Nico van Zoghel heel goed begrijpen. Een Van Zoghel, die van de uitkomst van het treffen dood- en doodziek was. Maar in plaats van in zo'n geval naar een arts te stappen, trachtte hij door er over te praten' aan de betere hand te geraken.
"Het is heel knap om tegen de top van Nederland twee keer te scoren, alleen doen wij het bij onszelf', sneerde de aangeslagen oefenmeester. "Een aantal spelers kan het gewoon niet opbrengen om 90 minuten lang in de discipline te spelen en zijn taak uit te voeren. Er is elke week wel iemand, die er even niet met het hoofd bij is. Er tegen optreden is echter niet mogelijk omdat het elke week een ander is."
"Je komt voor tegen een ploeg, die niets in te brengen heeft", vervolgde hij. "En als zij dan ook nog een pingel missen, heb je de partij psychologisch in je zak. Maar wij laten na 2-0 te scoren en zijn daarover zo teleurgesteld, dat we 1-1 om de oren krijgen. Als je die 2-0 gewoon maakt, ga je juichend de kleedkamers in, gooi je er een verdediger bij en spijker je het zaakje dicht. En ik weet zeker, dat dit FC Twente er dan nooit meer aan te pas was gekomen."
"En neem nou die situatie vlak na de pauze", was Van Zoghel nog niet uitgeraasd . "Iedereen kent de afspraken bij stilstaande situaties, nummers op nummers. Als je nou een goal tegenkrijgt uit een aaval, alla. Maar Mols kon moederziel alleen inkoppen. Als ik zo vroeger met mijn centen was omgesprongen, hadden de schoenen door het hok gevlogen. Nee, dit is niet de verdienste van Twente, maar puur onze eigen schuld. En ik weet niet hoe ik dit eruit moet krijgen, hoor."
Zoals reeds gemeld liet Dordrecht'90, zonder Cor Lems, Warry van Wattum (beiden op de bank) en de geschorste Mischa Rook, zich op het uitstekend bespeelbare veld aan de Krommedijk aanvankelijk van zijn beste kant zien. Het ging agressief de persoonlijke duels aan en brak, ondanks het snelle vastzetten van het achterin één-op-één spelende FC Twente, herhaaldelijk goed uit. Achterin kende Dordrecht'90 evenmin veel problemen, al kreeg de halverwege gewisselde Brian Wilsterman zelden 'grip' op de wel een voldoende scorende Edwin Vurens.
Al na elf minuten kende de thuisclub, waar Leo Koswal regelmatig langs André Karnebeek glipte, maar de juiste voortzetting steevast achterwege bleef, de weelde van een voorsprong. Adri van Tiggelen bediende Romeo Wouden, die zijn voorzet door Nico-Jan Hoogma slecht weggewerkt zal worden. Ronald Hoop zei 'dank u wel' en produceerde zijn vierde competitietreffer in Dordtse dienst: 1-0.
Niet veel later kreeg Wouden op aangeven van de in deel één uitblinkende Eric van der Merwe in kansrijke positie de bal niet langs doelman Sander Boschker.
Het te gemakzuchtige en te veel ruimte weggevende FC Twente, dat Paul Bosvelt (geschorst) en Bertil ter Avest (rug) miste, had na twintig minuten op gelijke hoogte moeten komen. Edwin Vurens, ging binnendoor bij de 'geel' ontvangende Wilsterman, die de ex-Spartaan daarop vloerde. "Daar heb ik Brian al zo vaak voor gewaarschuwd, maar het dringt niet tot hem door", stelde Van Zoghel, die Michel Boerebach echter vanaf elf meter slechts de vuisten van Benny Gall en de paal zag raken.
In de 44e minuut greep de cruciale misser van Langerak plaats. Na een pass van Wilsterman kon hij vogeltjevrij op Boschker afstevenen. De treuzelende donkere Dordtenaar liet zich echter door Wilfried Elzinga nog van de bal afzetten, en was tevens niet slim genoeg om tenminste nog een strafschop uit de situatie te peuren.
Hoe duur deze fout was, bleek nog geen honderd tellen later. Vurens bediende de opkomende rechtsback Clemens Zwijnenberg, die Gall van afstand het nakijken gaf.
"Romeo Wouden laat zomaar zijn man lopen", treurde Van Zoghel. "Hij stond met zijn hoofd te schudden na die kans, terwijl hij er zelf zo al een stuk of tien heeft laten liggen."
Drie minuten na de doelwisseling was Maarten Atmodikoro, die tot dan de kersverse international Michael Mols volkomen in zijn zak had, niet op zijn qui vive. Een voorzet van invaller Arnold Bruggink kon door Mols simpel ingeknikt worden. Als zwak excuus mocht worden aangevoerd, dat de pass van Bruggink na een door Elzinga op de paal geschoten - en dus afgeslagen - hoekschop volgde.
In het vervolg trachtte Dordrecht'90 nog wel de gelijkmaker te bewerkstelligen, maar het kon voorin te weinig afdwingen. Slechts Ronald Hoop kreeg een kansje, maar in succes resulteerde dat niet meer.
Opvallend was, dat Van Zoghel in de slotfase stormram Langerak inruilde voor Cor Lems. "Cor kan een balletje op maat geven en daar gokte ik op", lichtte de coach toe. "Ik kan Langerak natuurlijk niet laten staan, omdat hij zo lang is. Dan zou ik Romeo Wouden nooit op kunnen stellen..."
Rest nog te vermelden, dat FC Twente in het superslechte tweede bedrijf via Bruggink en Boerebach (paal) kansrijk was. En dat ook de nederlaag van Go Ahead Eagles, dat met twee punten meer binnen handbereik blijft, de pijn bij Van Zoghel niet kon verzachten.
"Dit zijn juist wedstrijden, waarin we bij Go Ahead langszij kunnen komen en dat hebben we weer verzuimd. En bovendien krijgt het zelfvertrouwen dat toch al niet groot was, zo een nieuwe deuk. Nee, ik geloof dat we moeten wachten, totdat er een club naar ons komt, die de ballen er zelf inschopt", besloot Van Zoghel cynisch.