DORDT'90 BLIJFT VERBAZEN Niemand weet nog hoe het sprookje aan de Krommedijk gaat aflopen maar vooralsnog heeft het alle schijn van een 'happy end'. Weliswaar kan Go Ahead Eagles zich nog als een boze stiefmoeder ontpoppen, maar na de gelukkige 1-0 overwinning op NEC begint Dordrecht'90 meer en meer te lijken op het lelijke eendje van Hans Christian Andersen. Moeder de Gans vertelde de kleintjes hoe dit wangedrocht in de eendenkolonie zich tot een beeldschone zwaan ontpopte en wie weet kan Dordrecht'90, dat heel lang het stempel van het lelijke eendje van de eredivisie kreeg opgedrukt, uiteindelijk inderdaad het sprookje tot waarheid maken door de directe degradatie af te wenden. Met zes punten uit de voorgaande drie wedstrijden had Dordrecht'90 de zogenaamde voetbalkenners versteld laten staan en al de positieve kritieken van de afgelopen weken hadden afgelopen zaterdag een kleine vierduizend toeschouwers naar de Krommedijk gelokt. In deze uiterst sfeervolle entourage kon Dordrecht'90 zich tegen NEC niet al te zeer ontplooien, maar kwam het door een uiterst gelukkig doelpunt van Romeo Wouden wel weer op winst. Halverwege de tweede helft was de kleine Dordtenaar er als de kippen bij toen doelman Wilfried Brookhuis na een vrije trap van Cor Lems de bal uit zijn handen liet vallen. De grabbelende Brookhuis leek het leer alsnog in zijn bezit te hebben, maar Romeo Wouden duwde de bal over de lijn. Arbiter Herman van Dijk leek te twijfelen. Wees in eerste instantie naar de middenstip, ging vervolgens op aandrang van de spelers van NEC naar grensrechter Dolstra, die de scheidsrechter echter volledig in zijn beslissing steunde. Een geldig doelpunt dus in een situatie waarin menige scheidsrechter de doelman het voordeel van de twijfel had kunnen geven. Ook wat dat betreft is er dus voor Dordrecht'90 het een en ander verandert, want in deze competitie vielen eerdere vergelijkbare situaties vaak in het nadeel van de Dordtenaren uit. In ieder geval kon Dordrecht'90 door de treffer van Romeo Wouden winnend het einde halen, maar mocht daarbij overigens wel zijn wederom uitblinkende aanvoerder Adri van Tiggelen meer dan dankbaar zijn. Uiteraard ging NEC na de Dordtse treffer op jacht naar de gelijkmaker. Het werd daardoor een hachelijke slotfase voor Dordrecht'90, waarbij Benny Gall twee minuten voor tijd in de fout ging. Hij verwerkte een hoge bal niet goed, waardoor twee spelers van NEC de bal maar in het doel hoefden te werken. Invaller Emiel van Eikeren vond evenwel Adri van Tiggelen op zijn weg. De op de lijn geposteerde aanvoerder aarzelde niet, waarna Gall zich miraculeus herstelde. Zo kon Dordrecht'90 alweer de vierde overwinning op rij begroeten in een wedstrijd waarin het, zoals gezegd, niet van zijn sterkste kant liet zien. Trainer Jan Versleijen plaatst er uiteraard wel kanttekeningen bij, maar kon er niet echt mee zitten. "Slecht spelen en toch twee punten pakken, de laatste weken horen wij er echt bij", hield Versleijen zijn gehoor voor. Waar hoor je dan bij? "Bij de topclubs natuurlijk. Die winnen toch ook hoewel er soms een slechte uitvoering bij zit?" Versleijen kon derhalve breeduit lachen na de hectisch verlopen wedstrijd, waarin Dordrecht'90 het spel werd opgedrongen door het verdedigende NEC, dat in de openingsfase uitstekende kansen kreeg voorgeschoteld om de score te openen. Cees van der Linden en Patrick van Diemen waren echter te slordig in de afwerking, zodat de Dordtenaren de kans kregen zich te herstellen. "Doordat de hoofdwond van Marcel Nijenhuis langdurig moest worden behandeld", vertelde trainer Kees van Kooten, "moesten wij enige tijd met tien man spelen en daardoor verloren we de grip op de wedstrijd." Echt pressie kon Dordrecht'90 echter niet maken. Daarvoor was er te weinig beweging in het elftal. Wel waren er heerlijke persoonlijke duels te bewonderen, waarin vooral Brian Wilsterman en Patrick Pothuizen de hoofdrol opeisten. Wilsterman kweet zich tegen Pothuizen, hij speelde vorig seizoen nog in het kampioenselftal van Dordrecht'90, voortreffelijk van zijn taak, maar werd uiteindelijk in de tweede helft ten faveure van Cor Lems, die van achteruit meer voetbal in het Dordtse spel moest brengen. Die wissel kwam in de 62e minuut en inderdaad kwam er vervolgens meer druk van de Dordtenaren. Michel Langerak kon, na goed te zijn aangespeeld door Wouden, nog net worden afgestopt, de inkomende Adri van Tiggelen zag zijn verwoestende kopbal rakelings naast gaan en uiteindelijk was daar de treffer van Romeo Wouden. Vervolgens werd het een zinderende wedstrijd vol emoties over en weer. NEC claimde nog een strafschop, Mark Verhoeven deelde een elleboog uit aan de doorgebroken Romeo Wouden en kreeg daarvoor niet mee dan geel en de gefrustreerde doelman Brookhuis kreeg het aan de stok met invaller Mischa Rook en toonde daarbij veel theater. Zo werd het een echt degradatieduel, waarin Dordrecht'90 zich dus de gelukkigste mocht noemen.