 De bij Dordrecht'90 teruggekeerde Olaf Schaap (rechts) duelleert met NEC'er Carlos Aalbers. |
Dordt'90 leverde gistermiddag in De Goffert tegen medepromovendus NEC een wanprestatie van de eerste orde. De zielloos acterende brigade van de verbolgen trainer Nico van Zoghel schaamde zich na afloop bijkans een ongeluk. "Het was helemaal niks", spuwde hij zijn gal over de baaldag van zijn manschappen.
"We hebben het NEC wel heel gemakkelijk gemaakt. We waren verantwoordelijk voor drie doelpunten. Alleen moeten ze nog in het andere doel", sprak Van Zoghel cynisch. "Er werd bij ons niet geknokt en er was totaal geen bezieling. Daarbij worden ook de opdrachten nog eens niet uitgevoerd. Ook lopen de gewisselde spelers nog te schelden. Ze hebben totaal geen zelfkritiek. Ik had er in de rust wel zeven of acht kunnen wisselen."
De woede en teleurstelling van de oud-doelman, die derhalve zijn vroegere strijdmakker bij Go Ahead Eagles Kees van Kooten de kostbare punten zag opstrijken, is begrijpelijk. Juist tegen ploegen als NEC dienen immers de punten gepakt te worden. Dat spelers zich oppeppen voor wedstrijd tegen Ajax, Feyenoord en PSV, omdat er dan eer te behalen valt, is geen kunst. Alle punten, zoals het 'drietje' tegen Feyenoord op de openingsdag van de competitie, zijn immers louter 'gevonden' punten.
Het duel in de met 3000 toeschouwers gevulde Nijmeegse betonklomp is eigenlijk die naam niet waard. NEC kreeg van het tamme Dordrecht'90, dat vrijwel geen enkel persoonlijk duel won, alle ruimte en gelegenheid om zich te manifesteren.
Oorzaken waren dat Maarten Atmodikoro de balvaardige Jeffrey Kooistra onvoldoende schaduwde, Liefden Anton Jansen volop de ruimte gaf te schitteren en Mischa Rook zijn voormalige ploeggenot Patrick Pothuizen de lengte gunde.
"Toch vind ik, dat wij het niet goed gedaan hebben", ventileerde de overigens zielsgelukkige Kees van Kooten toch kritiek. "We lieten ons veel te ver terugzakken. Tegen dit Dordrecht kon dat, maar tegen sterkere tegenstanders kom je in de problemen."
Adri van Tiggelen, later na een onschuldige overtreding z'n derde gele kaart krijgend, dacht de zaak nog onder controle te krijgen door het bevel rondspelen af te kondigen. Hetgeen aan dovemansoren besteed was, want Dordrecht'90 speelde vrijwel alles diep. Derhalve geen rust en balbezit voor het nog steeds op de eerste competitiezege wachtende Dordrecht'90.
Door dit alles stoelde NEC, in de niet eens fitte Jeffrey Kooistra de absolute uitblinker kennend, binnen een kwartier op een comfortabele voorsprong. Reeds in de tweede minuut moest Benny Gall zich gewonnen geven op een inzet van Patrick van Diemen. Een Van Diemen, die een voorzet van de in Nijmegen aan z'n tweede voetbaljeugd begonnen Anton Janssen, snel aangespeeld met een vrije trap door Jeffrey Kooistra, verfraaide.
"Er ging wel een vrije trap, die geen vrije trap was, aan vooraf", bitste Van Zoghel.
Het veel beweeglijkere NEC, dat Dordrecht'90 volkomen overliep, had een fout van doelman Benny Gall nodig om op 2-0 te komen. De Deen, toch een voorbeeld van een meevoetballende keeper en in de tweede helft nog enkele keren knap redding brengend, kapte na een terugspeelbal van Maarten Atmodikoro de aanstormende Carlos Aalbers nog uit, maar speelde daarbij de bal te ver voor zich uit. Via Patrick Pothuizen belandde het speeltuig vervolgens bij de simpel raak schietende Emiel van Eijkeren.
"Die maakte onze keeper dus zelf", oordeelde Van Zoghel.
Daarna was het voor NEC een gelopen koers. Dordrecht'90, waar de nieuwe spits Olaf Schaap in een duel zoals gisteren onmogelijk eerlijk beoordeeld kan worden, kon absoluut geen vuist maken en mocht blij zijn dat Kees Lok nog geblesseerd is, want die had minstens twee prima voorzetten, nu door Michael Dikken hopeloos gemist, met het hoofd achter Gall gedeponeerd.
Tussen de bedrijven door had Van Zoghel rechtsachter Roël Liefden gewisseld voor Leo Koswal en na de rust keerde Warry van Wattum niet meer terug. Michel Valke was zijn vervanger.
De Dordtse staartclub pakte de zaken in deel twee inderdaad wat energieker aan, zodat de in het eerste part slechts één keer beproefde doelman Wilfried Brookhuis eindelijk het idee kreeg dat het voor hem zin had tussen de witte lijnen te staan. Zo pakte hij bekwaam twee inzetten van Cor Lems en remde tevens Romeo Wouden af.
Voor NEC bleef het duel niettemin een ABC'tje, helemaal toen Adri van Tiggelen een voorzet van Ulrich Crüden in eigen doel werkte. Anton Jansen stuurde daarna nog een keer Emiel van Eijkeren diep en de gewezen speler van FC Den Haag legde de eindstand vast. Op dat moment had Foppe de Haan, als trainer van de eerstkomende Dordtse tegenstander Heerenveen, genoeg gezien.