STRAFSCHOP NEKT DORDRECHT’90
Dordrecht’90 sprokkelt dit seizoen moeizaam de benodigde puntjes bij elkaar. Aan de Krommedijk staat de teller op acht, maar op vreemde bodem vergaat het de brigade van Lex Schoenmaker aanzienlijk minder. Tegenover de twee delingen (VVV en MVV) staan verliespartijen tegen Haarlem, Telstar en Emmen. Laatstgenoemde ploeg, confronteerde de Dordtse BVO, inmiddels een grauwe middenmoter, met de derde competitienederlaag.
De 3-2 winst van de vechtmachine van Azing Griever was weliswaar niet verdiend - een gelijkspel zou de verhouding veel beter weergegeven hebben - maar het feit blijft. Al speelde de Dordtse ploeg aan de Meerdijk geen bijster gelukkige partij.
Zo miste Ronald Hoop reeds in de tweede minuut een dot van een kans en ging Brian Wilsterman bij de 1-0 van Michel van Oostrom opvallend in de fout. De derde treffer van Emmen vloeide voort uit een dwaling van arbiter Oskam, die de thuisclub onterecht een ‘pingel’ toekende. Ten eerste ontging het de leidsman dat Michel van Oostrom op ongepaste wijze een blok zette tegen de vervolgens uitglijdende Joop Lankhaar ten tweede werd Jan de Jonge niet ten val gebracht door invaller Melvin Plet. En ook doelman Benny Gall raakte de slimme routinier met geen vinger aan.
Lex Schoenmaker deelde de strafschop dan ook terecht in de categorie ‘lachertjes’ in. “Het was het breekpunt in de wedstrijd, want wij waren tot op dat moment dichter bij de 2-2 als Emmen bij 3-1”, bitste de Hagenaar.
Schoenmaker keek eveneens met afgrijzen terug op de tweede minuut van het al met pakkende duel. Ronald Hoop had toen na een voorzet van Richard Plug de bal slechts voor het inschieten, maar faalde hopeloos.
”Kom je hier voor dan is het voor ons een stuk rustiger voetballen en loopt Emmen zich over de kop”, wist Schoenmaker later. Een opmerking waarmee de ex-Feyenoorder best wel eens gelijk gehad zou kunnen hebben.
De door 3300 toeschouwers gadegeslagen fanatieke thuisclub bleek in deze typische eerste divisiewedstrijd ook nu al immers in deel twee nagenoeg ‘uitgewoond’ te zijn. De met het hart spelende fysiek sterke spelers betaalden duidelijk de tol voor hun krachtenverslindende arbeid.
Het tempo lag in dat speldeel beduidend lager en het aantal Emmense slordigheden won het royaal van de goede momenten.
Een dergelijk zwak moment kende Brian Wilsterman, die tegen de beukende spits Martin Drent de onderliggende partij was, de 18e minuut overduidelijk niet. Nadat hij via het lichaam van Joop Lankhaar een verre pass van Ruud Jalving voor de voeten kreeg trachtte hij Michel van Oostrom te misleiden, hetgeen faliekant mislukte. De gewezen Ajacied verkreeg goedkoop balbezit en na een knappe sleepbeweging deponeerde hij het speeltuig achter Benny Gall.
Ronald Hoop had de Dordtse pijn nog in dezelfde minuut kunnen verzachten wanneer hij het ronde voorwerp in kansrijke positie achter de slecht meevoetballende Theo Mighelsen zou hebben geplaatst.
Het stormende Emmen dreigde in het daarop volgende kwartier enkele malen via de van Heerenveen geleende Tony Alberda, maar Gall wenste zich vooralsnog niet over te geven. Dat moest hij wel in de 41 minuut. Jan van Raalte stond met een vrije trap , waarna zich een kluitje springende spelers, van wie Peter Uneken zeker zondigde tegen de spelregels, vormde. Tenslotte kwam de vrijstaande Michel Oostrom als lachende derde uit de strijd door kogelhard in het dak van het doel te schieten. Pikant was dat evenals bij de eerste goal Emmen met tien man speelde, omdat Martin Drent, die een hoofdwond had opgelopen, zich opnieuw aan de kant liet verzorgen.
Dordrecht’90 waar de zwak begonnen Mischa Rook, zich goed herstelde liet ook voor rust zien best mee te willen ‘pillen’. Al deed de ijverige Harry van der Laan dit op de verkeerde manier door de bal met z’n hand achter Mighelsen te slaan. Waar de Tunesische arbiter Bennaceur in 1986 op het WK tijdens Engeland - Argetinië nog een vuiltje in z’n oog had was Oskam niet ziende blind. Het partijtje handbal kwam Va der Laan wel op een gele kaart te staan.
Vier minuten later lag de ‘aansluiter’ niettemin toch achter Mighelsen en Dordrecht’s topscorer was vanaf de witte kalkvlek de schutter. Van der Laan mocht op Mighelsen vuren, omdat Joop Lankhaar na een door Plug doorgekopte balletje van Van der Laan was neergelegd door Van Raalte.
Na de rust toonde Dordrecht’90 zich onmiskenbaar de betere ploeg. Met al snel Plet voor Wilsterman, waardoor debutant John Baven centraal ging spelen, gingen de Dordtenaren onder leiding van André Wasiman serieus op voor de gelijkmaker.
Het eerste lastige werk was bij een knal van Alberda nog wel voor Gall, maar tot aan de gewraakte strafschop kraakte de defensie van Emmen, waar vrouwen en kinderen voor gingen, in al z’n voegen. Helaas voor Dordrecht’90 was er in het mudvolle Emmense strafschopgebied, waar Meijerman voor Uneken was verschenen, altijd wel een speler, die de ingezette bal op de een of andere manier nog kon beroeren of afremmen. Met name Harry van der Laan zag menig schot op een ‘vijandelijk’ lichaamsdeel afketsen en voorts bleek Mighelsen op de lijn een vakman te zijn.
Succes had Van der Laan pas vijf minuten voor tijd uit een voorzet van Eric van de Merwe en een flater van Jan van Raalte.
Met de opmerking dat de sterk keepende Benny Gall in de slotminuut Tony Alberda nog van 4-2 afhield en arbiter Oskam zes spelers, waarvan vier Dordtenaren, geel gaf is het relaas van het boeiende treffen Emmen - Dordrecht’90 verteld.
“Een slecht begin van de tweede periode”, baalde Lex Schoenmaker, die zijn manschappen vanwege de getoonde vechtlust terecht lof toezwaaide.
“Alleen die persoonlijke fouten hè”, kon de oefenmeester er bijna niet over uit. “Als trainer sta je machteloos. Op zulke dingen valt gewoon niet te trainen.”
Opstelling Emmen: Migchelsen; De Kruijff, Veldwijk, Uneken (Meijerman), Jalving (Nurmela); Barmentloo, De Jonge, Van Raalte, Van Raalte, Van Oostrom; Drent, Alberda.
Dordrecht’90: Gall; Baven, Wilsterman (Plet), Lankhaar, Rook; Wasiman, Van der Laan, Robbemond, Plug, Hoop (Heijstek).