FC GRONINGEN GEEFT LESJE IN POSITIESPEL
"Dit is pas de eerste", gaf Dean Gorre een perfecte imitatie van Ajacied Winston Bogarde ten beste. Een dolletje dat voor Dordrecht'90 inhield dat de finale van het toernooi op Barbados verloren ging: 3-1. Waar er in de eerste helft nog sprake van een gelijkopgaande strijd was kwamen de Dordtenaren er na de rust vrijwel niet meer aan te pas.
In het tweede, door Dordrecht'90 uiterst rommelig gespeelde speldeel, kreeg de Krommedijkclub een lesje in positiespel. Waarbij opviel dat de routiniers bij FC Groningen, onder wie Erwin Koeman, die door het enthousiaste eilandvolk vooral als de broer van de beroemde Ronald werd aangestaard, verbaal het voortouw namen.
Een verschil met Dordrecht'90, waar de spelers elkaar binnen de lijnen juist te weinig coachten en corrigeerden. In de alleraardigste eerste helft solliciteerde Dirk Jan Derksen als eerste naar de openingstreffer. De kleine spits zag zijn kans echter door Roël Liefden nog net ontnomen worden. Reinier Robbemond, die wel eens zijn laatste seizoen voor Dordrecht'90 bezig zou kunnen zijn - minsten vier eredivisieclubs volgen zijn prestaties nauwlettend - perste er een weergaloze actie uit die applaus opleverde.
"Natuurlijk hoorde ik dat het voor mij was", glunderde de middenvelder. Applaus was er ook voor de verraderlijke boogbal van Erwin Koeman. De goed keepende Peter van der Kwaak kreeg er echter nog juist een hand onder. Dat kon Patrick Lodewijks niet veel later duidelijk niet. Het door Harry van der Laan van dichtbij afgevuurde schot sloeg als een granaat via de onderkant van de lat achter hem in. John Baven,die met de bewaking van Romano Sion was belast, opende van ver, waarna Hennie de Romijn en Eric van der Merwe de topscorer in stelling brachten. De Dordtse pret was echter gauw gedaan, omdat een door Edwin de Kruijff genomen vrije trap door de achter Reinier Robbemond vandaan komende Marcel Boudestein werd ingekopt.
"Weer een dood moment", ging Cees van den Bosch maar weer eens op de herhalingstoer. Het geblesseerd uitvallen van de evenals tegen Barbados sterk spelend Brian Wilsterman betekende de volgende Dordtse domper.
Melvin Plet kwam de ploeg completeren en John Baven nam de cipierstaak op Bombarda over. Dat gebeurde wel snel na rust. Een periode, waarin Dordrecht'90 te weinig geduld aan de dag legde.
"ze probeerden ons op te jagen, maar gaven daarbij veel te veel ruimte weg", sprak Warry van Wattum (ex-Dordrecht'90). De Zweed Mathias Rósen verstoorde de droom op een tweede Dordtse trip naar Barbados door via de paal van de later nog een keer verschrikkelijk tegen de onderkant van de lat schietende Bombarda binnen te jagen.
Een mooie goal, dat wel, maar het Dordtse afweersysteem functioneerde niet al te best. Hetgeen ook bij de 3-1 gezegd kan worden. Ex-PSV'er Beerens mocht vanaf elf meter op het heiligdom van Van der Kwaak mikken, omdat het duo Lankhaar-Baven in de ogen van de arbiter tegen de spelregels had gezondigd.
Dordrecht'90, dat evenals FC Groningen driftig aan het wisselen sloeg met de kanttekening dat de gepasseerde Richard Plug weigerde in te vallen deed toen al lang voor zoete koek mee.
Het Dordtse euvel was vooral dat men er maar niet in slaagde de bal in de ploeg te houden.
De volgende vijftien spelers verdedigen tegen FC Groningen de ditmaal gele kleuren van de Dordtse BVO: Peter van der Kwaak, John Baven, Joop Lankhaar, Brian Wilsterman, Hennie de Romijn, Reinier Robbemond, Harry van der Laan, de gepasseerde André Wasiman, Mischa Rook, Eric van der Merwe, Melvin Plet, Dirk Jan Derksen, Glenn Summerville, Ronald Hoop en Peter Heijstek.