 Mischa Rook, karakter op het Dordtse middenveld en adonis op de Krommedijk, stijlvol aan de bal. |
 Ronald Hoop wordt door een RBC'er van de bal gezet. |
 Mischa Rook omspeelt hier zijn Roosendaalse tegenstander. |
Na de wanprestatie tegen Haarlem liet Dordrecht'90 afgelopen zaterdag in het duel met RBC zien dat er wel degelijk karakter in het elftal zit. Met tien man, Cor Lems was reeds in de 33e minuut door arbiter John Blankenstein uit het veld gestuurd, hield de voor elke meter grond strijdende équipe van Lex Schoenmaker de opponent uit Roosendaal achter zich: 2-1.
Over geluk had Dordrecht'90 daarbij trouwens niet te klagen. Immers, RBC verzuimde om direct na het wegzenden van Cor Lems uit een strafschop op gelijke hoogte te komen. En toen RBC na rust de 1-1 eindelijk wel op het bord had gekregen en voor de thuisclub het ergste moest worden gevreesd, was veertig seconden later de enige geslaagde Dordtse aanval uit deel twee voldoend voor de winst.
Behalve de namen van Glenn Summerville (businessclubman of the match) en doelman Benny Gall - de echte man van de wedstrijd - lag na afloop ook die van scheidsrechter John Blankenstein op ieders lippen. De topper voelde zich duidelijk te groot voor de eerste divisie en dacht de wedstrijd wel even tussen neus en lippen door tot een goed einde te kunnen brengen. Gevolg was dat hij in de beginfase veel te lankmoedig leidde en bij overdreven felle duels, tussen onder meer Richard Plug en Jimmy Simons en Mischa Rook en Emiel Dorst, verzuimde kordaat in te grijpen. Pas na een klein half uur, toen de gemoederen al behoorlijk verhit waren, achtte hij de tijd rijp naar zijn borstzakje te grijpen. Het staartje trekken van Harry van der Laan contra Simons en de elleboog, die Simons in het gezicht van Cor Lems plantte, ontgingen hem echter.
Cor Lems slaagde er vervolgens niet in om dit vooral uit zijn gedachten te bannen en gleed in de 33e minuut veel te wild op RBC'er Niels Lodewijk, die op punt van uithalen stond, in. Blankenstein koos terecht voor de zwaarste straf en zadelde Lems met een rode kaart, die Dordrecht'90 mondeling wil laten behandelen op.
Op dat moment leidde Dordrecht'90, waar Melvin Plet de rechterkant bestreek en Richard Plug als diepe spits opereerde met 1-0. Mischa Rook was daar met een fantastische volley van afstand verantwoordelijk voor.
Na de uitsluiting veranderde het wedstrijdbeeld - tot dan was Dordrecht'90 tegen het verdedigend ingestelde RBC de spelbepalende ploeg - volkomen. De stand overigens niet, want doelman Benny Gall keerde de strafschop van RBC-spits Lloyd Kammeron vrij eenvoudig.
In de rust stelde Lex Schoenmaker orde op zaken door de immer solide verdediger Brian Wilsterman, die samen met Joop Lankhaar, in het centrum ging spelen, voor Harry van der Laan in te brengen. Met succes, want het vele balbezit leverde RBC slechts één serieuze mogelijkheid (kopbal binnenkant paal van Emiel Dorst na vrije trap van voormalig 's-Gravendeler Gerard Meijer) op.
Dan maar van afstand, moet RBC-verdediger Richard van Gils hebben gedacht. Benny Gall kan er van meepraten, want tegen de 'droge' uithaal in de benedenhoek was voor de Deen niets te beginnen: 1-1.
Maar de juichkreten van de Brabanders waren nog niet verstomd of het groenwitte kamp barstte van vreugde uit zijn voegen. Invaller Glenn Summerville leverde een weergaloze solo af en bekroonde deze met de beslissende treffer: 2-1.
"Wij hadden hier gewoon met drie punten weg moeten gaan", baalde RBC-trainer Wim Koevermans hardop. "Als je meteen na die rode kaart gelijk maakt, krijgt Dordrecht'90 er nog een domper bovenop. En na die 1-1 denk je in de resterende twintig minuten te kunnen toeslaan. En tot mijn stomme verbazing zie ik ons meteen 2-1 tegenkrijgen. Ja, toen ging bij mij echt even het licht uit."
Zijn collega Lex Schoenmaker stak uiteraard in een heel wat beter humeur: "Ik moet mijn team een groot compliment maken. Mede door de wissels heb ik mijn team zo kunnen neerzetten, dat het centrum goed werd afgeschermd. En dat we te dicht op de 'zestien' kwamen te spelen, kan bij man meer-situaties nou eenmaal gebeuren."
Over John Blankenstein, die een bepalende rol voor zich opeiste, hield Schoenmaker zich nog redelijk op de vlakte. "Ik had het idee dat hij op routine kwam fluiten. Laten we het er op houden dat hij niet één van zijn betere wedstrijden leidde. En wat Cor deed wil ik niet goed praten, maar hij wordt wel eerst door Simons, die Lems een kaart aannaaide, op zijn kanis geslagen.
Opstelling Dordrecht'90: Gall; Robbemond, Lankhaar, Lems, De Romijn; Plet, Langerak, Van der Laan (46. Wilsterman), Rook; Plug (67. Summerville), Hoop (80. Wasiman).
RBC: Van Empel; Jürgens, Magielse, Van Gils, Hellemons; Dorst, Meijer (7.0 Bierstekers), Van Oeveren, Lodewijks; Simons, Kameron.
Bijzonderheden: Arbiter John Blankenstein gaf voor 2100 toeschouwers gele kaarten aan RBC'er Jimmy Simons en aan de Dordrecht'90-spelers Hennie de Romijn, Richard Plug en Cor Lems, die ook het rode kartonnetje kreeg voorgehouden.