André Wasiman haalde in de tweede helft tegen Excelsior driemaal doeltreffend uit. Ton van Bremen deinst terug voor een schot van de Dordtse middenvelder.

Harry van der Laan, Glenn Summerville en Reinier Robbemond brengt de verdediging van Excelsior in problemen.

Richard Plug onaflatend in bedrijf tegen Excelsior.

Harry van der Laan vol ongeloof over de derde treffer van Excelsior

DORDRECHT’90 NEEMT NA RUST REVANCHE OP ZICHZELF
Wat hij tijdens de theepauze precies had gezegd, wilde Dordrecht’90-trainer Lex Schoenmaker na afloop van het duel tegen Excelsior (3-3) niet kwijt.
Maar het verschil tussen het Dordrecht’90 van voor en dat van na de rust was gisteravond zo verschrikkelijk groot, dat de verstaander aan het halve woord eigenlijk al voldoende had. Het verbale vuurwerk van de Hagenaar en zijn twee wissels hadden in elk geval tot gevolg, dat Dordrecht’90 zich revancheerde voor de onthutsende zwakke eerste helft. De straf (lees: puntenverlies) voor het verzaken in het genoemd speldeel ontliep de thuisclub aan de Dordtse Krommedijk overigens niet. Maar wanneer Dordrecht’90 vanaf de eerste minuut zo agressief had gespeeld, zou het verdedigend ingestelde Excelsior zeker niet met een gelijkspel richting Rotterdam zijn geslopen. Nu gebeurde dit wel, ook al omdat de bezoekers in het tweede bedrijf, waarin de ‘schapenkoppen’ ronduit superieur waren, aan twee kansen genoeg hadden voor evenzoveel treffers.
In de eerste 45 minuten was het optreden van Dordrecht’90, waar Michel Langerak (geschorst) en Cor Lems (ziek) nog ontbraken, dus bedroevend. Er was geen agressie, na een redelijk beginkwartier regende het in de opbouw foutieve passes en vooral voorin werd er veel te weinig bewogen. Harry van der Laan, die aardig aan snelheid lijkt te hebben ingeboet, worstelt met zichzelf, terwijl Ronald Hoop te krachteloos en passief (bij voorzetten vanaf de zijkanten) acteerde. Dordrecht’90 miste in die fase een type Marinus Dijkhizen, die aan de overzijde bij Excelsior, dat er evenmin veel van bakte, in de spits geposteerd stond. Dijkhuizen is groot en sterk aan de bal, waardoor kan worden bijgesloten. Helaas voor de oud-speler van Excelsior Maassluis hoefde hij niet op veel steun van zijn medespelers te rekenen. Desondanks kende Excelsior, dat bij balverlies massaal rond de eigen ‘zestien’ terugzakte, halverwege de weelde van een 0-1 voorsprong. Reeds na zes minuten mocht de goede libero Damien Hertog ongehinderd oversteken en, erger nog, afronden.
“De statistieken hadden ons geleerd dat Dordrecht’90 vaak in het eerste kwartier een goal tegenkrijgt. Daar hebben we op ingespeeld”, constateerde Excelsior-trainer Hans van der Pluym naderhand vergenoegd.
Na de doelwisseling stond er een compleet ander Dordrecht’90, waar Van der Laan en Hoop hadden plaatsgemaakt voor Peter Heijstek en Glenn Summerville, in het veld. De beide invallers werden de centrale spitsen en op recht opereerde Richard Plug veel dieper. Libero Joop Lankhaar schoof nadrukkelijk door, zodat ook André Wasiman (Schoenmaker: ‘Hij liep voor rust te slaapwandelen) korter achter de aanval kon spelen. Verder wisselden Hennie de Romijn (werd linkshalf) en Mischa Rook (linksback) van plaats. Maar wat nog belangrijker was dan de positionele veranderingen: plots etaleerde Dordrecht’90, dat door overal één-tegen-één te spelen verantwoordelijkheid moest nemen, de door Guus Hiddink zo gepredikte passie.
Na 32 seconden lag de gelijkmaker achter Excelsior-doelman Oscar Moens, die de bal na een voorzet van Summerville volkomen onnodig op het knikgrage hoofd van André Wasiman tikte.
Maar de concentratie bij Dordrecht’90 had dusdanig te lijden onder de vreugde, dat Marinus Dijkhuizen een minuut later al weer profiteerde van een dekkingsfout van Brian Wilsterman.
Een uitstekende voorzet van Richard Plug, die zijn allerbeste helft in Dordtse dienst afleverde, leidde na een kwartier de verdiende 2-2 (van de mooi raak koppende Wasiman) in. En twee minuten later stond Plug ook aan de basis van de voorsprong. De ex-aanvaller van FC Zwolle sneed weer eens naar binnen en werd door Raymon de Jong bij het shirt gepakt. Uit de strafschop voltooide Wasiman zijn hattrick.
Maat terwijl Excelsior staande k.o. was, pompte het er over rechts toch nog een aanval uit. Sylvio Mansveld was de aangever en wederom Dijkhuizen frommelde tussen Wilsterman en Benny Gall door 3-3 binnen.
In het slotkwartier zorgde Dordrecht’90, dat bij 3-2 gewoon was blijven aanvallen, voor een complete belegering van het Rotterdamse doel. Maar Peter Heijstek, Richard Plug (kopbal naast), invaller Eric van de Merwe (redding Moens) en opnieuw Plug (zijnet) slaagden er niet meer in de winnende goal van voet of hoofd te laten vertrekken.
“We liepen in de tweede helft veel te veel terug, maar dat kan ook de verdienste van Dordrecht’90 zijn geweest. Ik ben in elk geval blij met het gelijkspel”, oordeelde Van der Pluym.
“Normaal moeten drie doelpunten op eigen veld voldoende zijn voor de overwinning. En dat is jammer voor de ploeg die na rust zo goed speelde”, ging Schoenmaker tot besluit even voorbij aan het feit dat een wedstrijd twéémaal 45 minuten duurt.
Opstelling Dordrecht’90: Gall; Plet, Wilsterman, Lankhaar, De Romijn (84. Van de Merwe); Robbemond, Wasiman, Van der Laan (46. Heijstek), Rook; Plug, Hoop (46. Summerville).
Excelsior: Moens; Conrad, Hertog, Maaskant, De Jong; Schuurhuizen, Van Bremen, André van de Heuvel; Mansveld (72. Taument), Dijkhuizen, Dijkstra (89. Heerkens).
Bijzonderheden: Voor de ogen van 1200 toeschouwers hield de niet slecht leidende arbiter IJkhout de kaarten op zak, Excelsior moest het doen zonder de geblesseerden Ron van den Berg, Ben Spork, Prince Polley en Gilbert van de Heuvel, terwijl Mario Been deze week zijn carrière vanwege een ernstige knieblessure beëindigde.
Hennie de Romijn (Dordrecht’90) viel zes minuten voor tijd met een blessure uit.