MICHEL VAN OOSTRUM VERKNALT DORDTS FEESTJE Het had een vraag uit het Triviantspel kunnen zijn: wat is het verschil tussen Emmen en Dordrecht'90. Een slimmerd had dan wellicht elf plaatsen verschil op de ranglijst van de eerstedivisie gezegd, maar het had hem in dit geval geen extra beurt opgeleverd. Het enige juiste antwoord is immers Michel van Oostrum. Liefst 72 minuten was de topscorer zaterdag tijdens een heerlijk voetbalavondje in Emmen volkomen onzichtbaar. Tot het moment dat hij even aan Joop Lankhaar, die hem verder volledig aan banden had gelegd, was ontsnapt. Toen was het meteen raak ook en kon de spits met zijn gouden goal meteen tot matchwinnaar worden uitgeroepen: 2-1. "En dat was nu iets wat ik Cor Lems graag had gegund", sprak Robert Verbeek na afloop treurig. De trainer van Dordrecht'90 had er immers op zitten hopen dat het doelpunt dat de Dordtse routinier in de eerste helft voor het eerst van zijn leven met het hoofd scoorde, ook de winnende zou zijn geweest. "Dat had ik Cor, met het oog op de verkiezing van beste speler van de eerstedivisie, graag gegund. Het heeft echter niet mogen zijn." Overigens was het al voor de kantwisseling duidelijk dat Lems niet tot matchwinnaar kon worden gekroond. Emmen-aanvoerder Jan van Raalte had aan die illusie reeds in de eerste 45 minuten een einde gemaakt middels een weergaloos doelpunt. Met een machtig afstandschot, die van dik dertig meter als granaat achter Peter van der Kwaak in het net sloeg, had hij de partijen in dit duel op gelijke hoogte gebracht, nadat Dordrecht'9 op een uiterst verrassende wijze een voorsprong had genomen. Dik zesduizend toeschouwers waren er op deze lenteachtige zaterdagavond eens goed voor gaan zitten. Door het puntenverlies van MVV kon Emmen middels een overwinning op Dordrecht'90 de koppositie op de ranglijst weer in handen nemen en er was niemand, maar dan ook niemand die er in Emmen ook maar twijfelde, dat dit voor eigen publiek op overtuigende wijze zou gaan gebeuren. Vandaar dat reeds bij voorbaat de stemming er goed in zat en handenwrijvend werd het eerste fluitsignaal van arbiter Buiting afgewacht. Inderdaad opende Emmen furieus met een lange bal op de al even lange Henry Meijerman, die van trainer Azing Griever de voorkeur had gekregen boven Martin Drenth. Die omzetting verraste Dordrecht'90 even, maar met Mischa Rook als een uiterst kundige bewaker, kreeg Emmen eigenlijk geen voet aan de grond in het zestienmetergebied van de Dordtenaren. Het gevaar moest daardoor van de grillige Romano Sion komen. De ook in Dordrecht ook niet onbekende Sion had weliswaar een aantal goede acties in huis, maar kon uiteindelijk te weinig brengen om de Dordtse defensie, na een foutje in het begin van de wedstrijd deed Glenn Summerville het verder uitstekend tegen Sion, aan het wankelen te krijgen. Daardoor bleef een echt offensief eigenlijk uit en kon Dordrecht'90 al snel aan tegenaanvallen gaan denken. Deze leverde reeds na acht minuten succes op, toen Summerville Sion liet voor wat hij was en bij een vrije trap van John Baven de diepte in ging. De kleine rechtsachter kreeg daarbij alle vrijheid van de wereld om de bal bij de tweede paal te brengen, waar de ook al vogelvrije Cor Lems alles op moest letten hoe hij de bal zou raken. Aangezien hem dat met het hoofd afstekend af ging was het niet de titelkandidaat, maar Dordrecht'90 dat brutaal met 0-1 de leiding nam en werd het heel stil in het Emmense stadion. De tegengoal betekende immers een flinke tegenvaller voor Emmen, dat even volledig de weg kwijt was. De ploeg kwam nauwelijks tot een fatsoenlijk aanval toe en in feite had Dordrecht'90 de score nog naar 2-0 kunnen tillen, ware het niet dat Mark Wiggers een flinke elleboogstoot in het gelaat van Rick Hoogendorp onbestraft zag blijven. Diezelfde Hoogendorp had overigens in de 34e minuut de bal panklaar moeten leggen voor Joop Lankhaar, die aan de rand van het zestienmetergebied helemaal vrij stond. Tot op dat moment had Emmen nauwelijks voor gevaar kunnen zorgen. Slechts bij een aantal door Sion versierde vrije trappen was het opletten voor Van der Kwaak, die echter in de 36e minuut toch de gang naar het net moest maken, toen een door Dordrecht'90 matig weggewerkte bal door Van Raalte in de vlucht vol op de schoen werd genomen. "Normaal scoor je dit soort doelpunten alleen maar op trainingen", verzuchtte Verbeek. En eigenlijk had het vervolgens bij die 1-1 moeten blijven. Dordrecht'90 had gezien het beeld van de wedstrijd, waarin het misschien wat rustiger de bal had moeten rondspelen, meer dan recht gehad op een puntendeling. Weliswaar was het spel van Emmen na de rust wat verzorgder dan dat van de Dordtenaren, dar tegenover stond dat Dordrecht'90 wel degelijk kansen kreeg. Zo stuurde Cor Lems, hij bleef ondanks een enkelblessure zo lang mogelijk in het veld, in de 69e minuut Rick Hoogendorp weg. Ditmaal hield deze wel het overzicht en vond Marco de Laat, die echter op zijn beurt teveel tijd nodig had om de bal achter Theo Migchelsen in het net te poeieren. Nog geen drie minuten later liet Michel van Oostrum zien hoe het wel moest. Bij zijn eerste de beste mogelijkheid, raakte hij de bal weliswaar verkeerd, maar lag het speeltuig wel in het net. Vandaar dat het verschil tussen beide ploegen toch weer in de punt van de aanval lag en vandaar dat Dordrecht'90, hoewel het kan terugkijken op een prima wedstrijd, toch met lege handen de lange weg naar huis moest inzetten. Scoreverloop Emmen-Dordrecht'90: 0-1 Cor Lems, 1-1 Jan van Raalte, 2-1 Michel van Oostrum. Opstelling Emmen: Migchelsen; Wiggers, Arts, Van Raalte, Leurink (Wilson); Kooijman, Nurmela, Grummel; Meijerman, Van Oostrum, Sion. Dordrecht'90: Van der Kwaak; Summerville, Baven, Lankhaar, De Romijn; Van der Merwe, Lems (Van der Veen), De Laat (Leerdam); Hoogendorp, Plug. Bijzonderheden: Arbiter Buiting gaf gele kaarten aan De LAat en Summerville van Dordrecht'90 en Arts van Emmen.