 Plukken en trekken. Hoogendorp heeft alle moeite om in het duel op de been te blijven. |
Een prijs valt er dit seizoen voor Dordrecht'90 niet meer te winnen. Het wil niet zeggen dat Robert Verbeek zijn spelers nu al vroegtijdig op vakantie heeft gestuurd.
Proberen om nog zoveel mogelijk punten te pakken en vooral in thuiswedstrijden het publiek amuseren, is het credo van Dordrecht'90 voor de resterende wedstrijden in het seizoen 1996-1997.
Pakte dat vorige week bij Cambuur nog verkeerd uit, zaterdagavond volgde een overwinning op een Veendam, dat nog een klein hoopje had om via een hoge notering op de ranglijst alsnog tot de nacompetitie door te dringen.
Alleen de winst telde dan ook voor de ploeg van Jan Schulting, maar wat dat betreft kreeg het van Dordrecht'90 het lid op de neus. Middels een overwinning van 2-1 elimineerden de Dordtenaren het laatste sprankje hoop bij Veendam en dat deed deze ploeg behoorlijk pijn.
Vooral omdat de gasten over het algemeen het spel aan de Krommedijk hadden gedicteerd. Het percentage balbezit lag zo'n beetje rond de 65 om 35 procent in het voordeel van Veendam, maar de drie punten bleven uiteindelijk wel in Dordrecht achter.
Het spel gaat er immers om dat de bal in het net moet komen te liggen en daarin bleek Dordrecht'90 ditmaal wonderwel beter, dan de gasten uit Veendam, die zich in de geboden kleine ruimte te weinig uitgespeelde kansen konden creëren.
Kansen, die Dordrecht'90 middels countervoetbal overigens wel kreeg en met een beetje meer geluk had de formatie van Robert Verbeek de wedstrijd al voor rust kunnen beslissen.
Een duel, dat, zoals gezegd, begon met een flinke pressie van Veendam, dat Dordrecht'90 van af het eerste fluitsignaal met de rug tegen de muur zette. "Dat was niet onze bedoeling, maar volledig de verdienste van Veendam", keek Robert Verbeek later terug.
Het was vooral afwachten hoe de defensie van de Dordtenaren, gehavend door de schorsing van Joop Lankhaar, zich onder de druk van onder anderen Hennie Meyer zou weten te houden. "Gelukkig hebben wij de beschikking over een multifunctionele speler als Mischa Rook. Hij deed het tegen Meyer fantastisch en samen met John Baven, ook hem moet ik een compliment maken, legde hij de basis voor onze overwinning."
Meegenomen voor Dordrecht'90 was dat de thuisclub al vrij vroeg in de wedstrijd, in de dertiende minuut, een geweldige steun in de rug kreeg middels de 1-0. Lesmond Prinsen verdedigde in die minuut razendslecht uit door de bal tegen Eric van der Merwe op te schieten. De Dubbeldammer aarzelde vervolgens niet en joeg de bal via de binnenkant van de paal achter de verblufte Richard Vennema.
"Die 1-0 was het breekpunt in de wedstrijd", vond trainer Jan Schulting. "Daardoor hoefde Dordrecht'90 nog minder aan te vallen, terwijl wij, aangezien we ook niets aan een gelijkspel zouden hebben, nog meer op het moesten pressen."
Daardoor kon Dordrecht'90 vooral via Richard Plug naar hartelust counteren, hetgeen nog voor de rust de 2-0 had moeten opleveren. Zeker toen Rick Hoogendorp vanaf de linkerkant Peter van der Veen zocht. Deze kon al scharrelend op de grond de bal terugbrengen bij de inkomende Richard Plug, die echter het doel te klein vond.
Daardoor wachtte Dordrecht'90 nog 45 angstige minuten. Door een middenvelder, Armand MacAndrew op te offeren voor een extra, lange, spits, Bert Stokkingreef, trachtte Schulting voor nog meer pressie te zorgen.
Dordrecht wankelde en ging bijna onderuit, toen Stokkingreef inderdaad Hennie Meyer kon bereiken, die echter oerhard op de paal knalde.
Het was de eerste waarschuwing, die Meyer uitdeelde, vijf minuten later was het wel raak met een typisch Meyer-doelpunt. Gebruikmakend van zijn imposante achterwerk draaide de spits van Veendam heel kort weg van Rook en versloeg Van der Kwaak in de kleine hoek: 1-1.
"Hij is daarin zo gehaaid", constateerde Rook. "Hij kan zowel zijn lichaam als zijn armen zo goed gebruiken, dat niet een scheidsrechter de overtredingen zie, die hij daarbij maakt."
Het was ook het verschil met Peter van der Veen, die bij twee gelijksoortige acties wel door scheidsrechter Luyten werd teruggefloten, waardoor ondermeer de 2-1 van de Dordtse spits niet door ging.
Die afgekeurde treffer was overigens wel een teken, dat Dordrecht'90 het er niet bij liet zitten. Het bleef gewoon doorgaan op de ingeslagen weg van hard werken en trachten via de counter toe te slaan.
Daardoor kon de wedstrijd in het laatste kwartier nog alle kanten op en was het schouwspel dan wel niet altijd even goed, maar wel aantrekkelijk.
Wonderschoon was vervolgens de manier waarop Dordrecht'90 weer afstand nam van Veendam. Bij een door Richard Plug versierde vrije trap vond Dordrecht'90 middels Cor Lems en Rick Hoogendorp de prima mee opgekomen Glenn Summerville, die de bal op een heerlijke wijze het doel in kon lopen.
Vanaf dat moment was de wedstrijd gespeeld. De 2-1 betekende een geweldige domper voor Veendam, dat Dordrecht'90 vervolgens nog kansen zag krijgen op de 3 en 4-1. Dat bleef de gasten bespaard. Het leed, verliezen ondanks een goede wedstrijd, was al groot zat.
Scoreverloop: 1-0 Eric van de Merwe, 1-1 Hennie Meyer, 2-1 Glenn Summerville.
Opstelling Dordrecht'90: van der Kwaak; Summerville, Baven, Rook, Reemnet; Van de Merwe, Sijahailatua, Lems (Leerdam); Plug, Van der Veen (De Laat), Hoogendorp.
Veendam: Vennema; Slor, Wiekens, Venema, Prinsen; MacAndrew (Stokkingreef), Radonski (Alberts), Dantuma; Meyer, Van der Meulen (Zuurman), Oosting.
Bijzonderheden: Arbiter Luyten hoefde in dit duel geen gele of rode kaarten uit te delen. Bij Veendam ontbrak de oud-speler van Dordrecht'90 Warry van Wattum vanwege een schorsing. Ook Edwin de Kruyff en Arjan Ebbinge waren vanwege blessures niet inzetbaar. Bij Dordrecht'90 ontbraken behalve Dirk Jan Derksen aanvoerder Joop Lankhaar (schorsing) en Hennie de Romijn (liesblessure).