AFTELLEN IS BEGONNEN VOOR DORDRECHT'90 Dordrecht'90 heeft de terugkeer op vertrouwde grond in het Rijnmondgebied met winst ingezet. Na de Limburgse stagedagen zette het collectief van Robert Verbeek de laatste fase van de voorbereiding in met een 5-0 overwinning op zondagtweede klasser DCV. Het aftellen is derhalve begonnen voor de Dordtse bvo, die deze week met tussenstops in Scheveningen (woensdag), Oud-Beijerland (zaterdag met SHO als sparringpartner)en Papendrecht (zondag) de warming-up voor het seizoen '96-'97 en het geplande scala aan oefenwedstrijden zal afronden. Op zestien dagen van de competitieouverture thuis tegen Telstar heeft Robert Verbeek zijn puzzelwerk om tot de ideale basiself te komen nog niet afgerond. "Een stuk of zeven spelers zijn zekerheidjes", liet Verbeek zich na afloop op het fraaie terrein aan het Waalplantsoen ontvallen zonder daarbij namen te noemen. De oefenwedstrijd in Krimpen aan den IJssel, waar Dordrecht'90 DCV vorig jaar nog met dubbele cijfers (10-0) van de mat veegde, gebruikte de ex-Spartaan dan ook om verschillende spelers op diverse posities aan het werk te zien. De in Hendrik-Ido-Ambacht woonachtige oefenmeester kon daarbij geen gebruik maken van de diensten van het geblesseerde kwartet André Wasiman, Marco de Laat, Eric van de Merwe en Rodney Elliot. De elf startende uitverkorenen stelden de eerste 45 minuten danig teleur. "We hebben het in die periode niet best gedaan", had Verbeek tot zijn teleurstelling moeten constateren. "De linies sloten niet goed op elkaar aan en DCV had teveel aanspeelpunten op het middenveld. Ook werd er teveel met de bal gelopen, waardoor de balcirculatie te laag was. "De thuisformatie van trainer Peter Brunings, nog vertoevend in de eerste voorbereidingsweek die drie trainingen had geteld en in vergelijking met vorig seizoen fors van gezicht veranderd, bleef met de 2-0 achterstand bij rust alleszins redelijk op de been. Ofschoon de van DFC overgekomen DCV-spits Marco Franken het eerste half uur continu achter de steeds diepgaande rechtsback Melvin Plet had aangehobbeld en Hennie de Romijn op de andere flank ook voor voldoende diepgang zorgde, liet Dordrecht'90 het in offensieve zin lelijk afweten. Dirk Jan Derksen was tot driemaal toe niet scherp genoeg in de afronding, terwijl de acties van Glenn Summerville vooral het predikaat 'ongelukkig' verdienden. De ommekeer kwam bij de vervanging van Summerville door Peter van der Veen. Koud tien tellen op het veld, waar hij als B-junior zijn talenten etaleerde, knikte Van der Veen de openingstreffer uit een corner van Richard Plug achter de voor eenmaal twijfelende sluitpost Edwin van Ooyen. Het was de start van een leuk middagje voor de als amateur aangetrokken Van der Veen, die slechts onderbroken door een rake strafschop van Hennie de Romijn - drie treffers van zijn keurmerk voorzag. "Via Gijs Zwaan, mijn jeugdtrainer bij DCV, ben ik via Capelle bij Excelsior terechtgekomen", verwoordde Van der Veen naderhand zijn getuigenschrift. "Daar is het niet gelukt. Alhoewel de trainer voorlopig voor andere jongens heeft gekozen, wil ik me bij Dordrech'90 proberen waar te maken." Het wissel- en schuifbeleid van Verbeek zorgde er vervolgens na rust voor, dat het evenwicht tussen de linies hersteld werd. Met Paulo Mendonca als oase van rust kon Dordrecht’90 meer controle uitoefenen en op basis van de betere conditie werd de klus eenvoudig en routinematig geklaard. Karsten Myssing had daarbij de eer om de eindstand uit een kluts vast te leggen. Opstelling Dordrecht'90: Van der Kwaak (Scheurwater); Plet, Lankhaar, Myssing, De Romijn; Arikan (Baven), Rook, Lems (Mendonca), Plug; Derksen (Reemnet), Summerville (Van der Veen). DCV: Van Ooyen; Cairo, Westbroek, Cornelisse, Sedney; Den Boer, Weel, Rupperti, Roos; Trouwborst, Franken. Bijzonderheden: DCV trad aan zonder de geblesseerde Michel van Wattum en de afwezigen Ronald Cornelisse en Jeroen van der Reijden.