Een messcherp Dordrecht'90 vervulde afgelopen zaterdagavond aan de Krommedijk de rol van underdog met succes. Op basis van een enorme vechtlust werd de trotse koploper AZ te kijk gezet en meteen ook de status van ongeslagen ploeg ontnomen: 1-0. "Ik had er van tevoren al een goed gevoel over", jubelde de Dordtse keuzeheer Robert Verbeek. "Ik merkte het al in de kleedkamer en tijdens de warming-up. De juiste stemming was er", wist Verbeek, die eerder van Mischa Rook had vernomen dat hij in de ochtenduren op de rommelmarkt in Valkenswaard voor een knaak en paar Van Hanegems (voetbalschoenen) had gekocht. "Ik heb er bij Mischa op aangedrongen dit in de kleedkamer ook nog even aan de jongens te vertellen", deed Verbeek aan teambuilding. Willem van Hanegem, die zoals gebruikelijk geen napraatje wenste te houden, wilde wel kwijt dat het AZ in Dordrecht aan de juiste instelling had ontbroken. "Ik hoorde dat de warming-up al lamlendig was geweest. Nee, de warming-up heb ik zelf niet gezien. Die zie ik nooit. Ook vroeger bij Feyenoord niet. Misschien", opperde de Kromme somber, "denken de jongens dat ze er met het halen van de periodetitel al zijn. Best vervelend, want ik heb voor het eerst sinds veertien jaar nu al min vakantie geboekt", grapte de ex-international. Voor de ogen van de voor het diploma trainer/coach 1 analyserende Adri van Tiggelen, Wim Suurbier, Henk Dirven, André Wasiman en Ron van de Berg had de technische staf van Dordrecht'90 een goede tactiek uitgedokterd. Verbeek had zo'n beetje al zijn spelers een persoonlijke tegenstander gegeven en liet ze het over het hele veld man tegen man uitvechten. Een tactiek die prima uitpakte, omdat de Dordtenaren vrijwel alle persoonlijke duels winnend afsloten. Waarbij de agressieve thuisclub het geluk kende, dat arbiter Fred Sterk, die Barry van Galen en Fernando Ricksen bekeurde, veel toeliet. Het door 1700 toeschouwers bekeken Dordrecht'90, dat zoals Willem van Hanegem terecht opmerkte tegen de titelkandidaat niets te verliezen had, kleunde er met Cor Lems als diepste en op elke bal jagende spits met het mes tussen de tanden in. De na vier verliespartijen op rij getergde volgelingen van Robert Verbeek vlogen AZ naar de strot en poetsten op basis van een geweldige vechtlust het kwaliteitsverschil volledig weg. Wim van Hanegem zag zijn ploeg met stijgend ongenoegen de slag over alle linies verliezen. De oud-trainer van Feyenoord, vroeger zelf niet vies om een paar 'koekies' uit te delen, constateerde met een mengeling van bewondering en ergernis dat de voorin door Rick Hoogendorp en Dirk Jan Derksen uit de wind gehouden Cor Lems - het duo ving voor de felle Rotterdammer beurtelings de opkomende Michael Buskermolen op - tot aan het gaatje ging. "Die Lems had bij ons vroeger en beuk gekregen", mopperde Van Hanegem. De even fanatieke als gedurfde Dordtse strijdwijze had tot gevolgd dat AZ niet de gewenste spelpatronen kon ontrollen. "Als je die gasten laat tikken, ben je weg", wist Richard Plug naderhand. De verdiende 1-0 zege had dan ook gemakkelijk nog wat hoger kunnen uitvallen. Echt uitgespeelde kansen stonden Eric van de Merwe, die de later gewisselde Max Huiberts uit de wedstrijd speelde, Joop Lankhaar, die de niet geheel fitte Michel Langerak het leven meer dan zuur maakte, Hennie de Romijn, die John Mutsaers inpakte, en Karsten Myssing, die zich ontfermde over Robert van der Weert, niet toe. AZ kreeg in de eerste omloop alleen een beste kans toen Myssing in de fout ging door onbedoeld de bal breed op John Mutsaers te leggen. Gelukkig voor de Deen tikte de uitblinkende goalie Peter van der Kwaak, voor wie de van afstand afgevuurde schoten geen enkel probleem vormden, het schot van Mutsaers schitterend over. Hetgeen hem een dankbare 'high-five' van de opgeluchte jonge verdediger opleverde. Dordrecht'90 viel brutaal aan, waarbij opviel dat voor het eerst in deze competitie de linies in elkaar over vloeiden. De opgeleefde Dordtse spelers lukte het daardoor zelfs leuke driehoekjes te fabriceren. De niet meevallende Oscar Moens zag voor zijn neus meer Dordtse spelers opduiken dan hem lief was. Kopballen van Myssing en Derksen flitsten rakelings voorlangs, een afstandsschot van Hennie de Romijn onderging hetzelfde lot en toen de lange goalie een voorzet van Derksen uit zijn handen liet vallen, plofte d kogel van Plug ook maar net naast. Nog dichter bij een treffer kwam Rick Hoogendorp, maar uit een voorzet van de ouderwets strijdende en provocerende Cor Lems kreeg Moens de hulp van de paal. In deel twee leek het er even op dat AZ orde op zaken zou stellen, maar Peter van der Kwaak, die momenteel menig eredivisiekeeper in de schaduw stelt, sleepte zijn ploeg onder meer door het temmen van een pegel van Barry van Galen door die moeilijke fase heen. Niet veel later moest Moens zich na een 'stiffie' van Dirk Jan Derksen wel overgeven. Ook na de 1-0 kreeg AZ het zwoegende en sleurende Dordrecht'90 war de van zijn enkelblessure herstelde Mischa Rook de geblesseerde Demis Xanthopoulos al snel kwam aflossen, niet klein. Het is dat Jermaine Sandvliet net een stapje tekort kwam en Richard Plug tot twee keer toe in kansrijke positie met zijn schoten geen resultaat boekte, want anders had AZ niet eens meer aan het slotoffensief, waarbij ook Oscar Moens betrokken was, behoeven te beginnen. Tussen de bedrijven door had Verbeek de vorige week door griep gevelde Joop Lankhaar gewisseld voor de goed invallende Jean-Paul van Bilsen en was Cor Lems afgelost door Melvin Leerdam. Beide spelers zaten er volgens Verbeek doorheen. Barry van Galen leek bij het scheiden van de markt AZ nog te zullen redden, maar zijn in de draai verzonden schot werd door Peter van der Kwaak subliem over de lat gewerkt. Opstelling Dordrecht'90: Van der Kwaak; Van de Merwe, Myssing, Lankhaar (Van Bilsen), De Romijn; Sandvliet, Plug, Xanthopoulos (Rook); Derksen, Lems (Leerdam), Hoogendorp. AZ: Moens; Ricksen, Buskermolen, Wijker, Fortes Rodriques; Den Turk, Langerak (Van den Berg), Van Galen; Mutsaers (Gijzen), Van der Weert, Huiberts (Landeri). |