GEKLEURD AVONDJE DORDT'90 "Het lijkt wel of wij verschrikkelijk hebben lopen schoppen", nam Dordrecht'90-trainer Robert Verbeek de schade op na een gekleurd voetbalavondje in Noord-Holland. Een avondje, dat zijn ploeg tegen Haarlem ook nog eens op een pijnlijke 5-1 nederlaag kwam te staan. "Die rode kaart van Peter van der Kwaak is niet terecht", ventileerde Verbeek zijn boosheid, "maar wat Glenn Summerville deed, is niet goed natuurlijk", oordeelde Verbeek, die verder van mening was dat arbiter Helmstrijd de gele kaarten voor Hennie de Romijn, Cor Lems en invaller Demis Xantopoulos wel erg gemakkelijk trok. "Het lijkt wel", foeterde hij, "of ze ons lopen te zoeken. Tegen FC Zwolle kregen we ook al drie gele kaarten." Hoewel arbiter Helmstrijd en zijn makkers een te groot stempel op de wedstrijd drukten, mag niet vergeten worden dat de brigade van Karel Bonsink ook voor het wegsturen van Glenn Summerville en Peter van der Kwaak nadrukkelijk de lakens uitdeelde. Met in het achterhoofd dat een ploeg als Haarlem gewoon veel beter was, kan niet anders geconcludeerd worden dat de Krommedijkers een vervelend seizoen gaan draaien. In de eerstkomende drie wedstrijden, Go Ahead Eagles (uit), Emmen (thuis) en AZ (thuis) liggen de punten immers ook a niet voor het opscheppen. "Dat zal moeilijk worden", schrok Verbeek vooral van de 0-6 zegen van AZ bij VVV. Het sierde de ex-Spartaan, die natuurlijk weet dat hij en niemand anders straks wordt afgerekend op de resultaten, zich niet wenste te verschuilen achter zijn kwalitatief niet op peil zijnde selectie. Want ook Verbeek weet, dat zijn vorig seizoen op de twaalfde plaats eindigende ploeg om een rol van betekenis te kunnen spelen op drie plaatsen, in elke linie één, versterkt had moeten worden. "Ik moet het met deze jongens doen en maandag gaan we gewoon weer aan het werk en werken we met z'n allen naar Go Ahead toe. Dinsdag spelen we tegen Unitas en dan doet Mischa Rook een half wedstrijdje mee", hield Verbeek de moed erin. Wellicht dat een vaste waarde als Rook wat meer lijn in het brokkelige Dordtse spel kan brengen. Hoewel er van de rentree van de geblondeerde allrounder zeker in het begin geen wonderen verwacht mogen worden. Dat bewees Eric van de Merwe voorbije zaterdag wel. Zijn blessure duurde veel korter dan die van Rook en bovendien maakte de oud-speler van Dubbeldam het grootste deel van de voorbereiding nog mee. Niettemin kwam hij tegen Haarlem duidelijk ritme tekort. Een tegenvaller voor Verbeek was op de plotseling opspelende liesblessure, waarmee Hennie de Romijn tijdens de warming-up te kampen kreeg. Invaller Ivo Reemnet was niet te benijden, want hij kreeg met de snelle, zij het tactisch zwakke Carlos Hasselbaink te maken, "Ivo kwam zodoende alleen maar aan verdedigen toe", constateerde Verbeek naderhand bitter. Volgens Verbeek één van de redenen dat er van de geplande Dordtse uitvallen niets terecht kwam. Het onevenwichtige Dordtse middenveld bleek niet in staat de diepste spits Dirk Jan Derksen in voldoende mate aan te spelen. Cor Lems, die opvallend slecht passte, moest te veel onnodige meters maken. Richard Plug draaide gewoon niet, Melvin Leerdam evenmin en Van de Merwe ontbrak het, zoals reeds gezegd, aan voldoende ritme. Rodney Elliot beviel nog het best. De na rust vanwege een blessure niet meer terugkerende Elliot dwong doelman Mark Verzijlberg, hij redde met zijn knie, voor rust ook tot de enige redding. Op dat moment leidde Haarlem al met 1-0 door een inzet van Kenneth Goudmijn. Een wat lullige goal, dat wel, omdat Karsten Myssing de bal van richting veranderde. Voor doelman Peter van der Kwaak was er toen geen houden meer aan. De sluitpost, die Myssing ook nog een bal van de lijn zag trappen, vervulde toen al een dikke twintig minuten de rol van uitblinker door inzetten en kopballen van Carlos Hasselbaink, Kenneth Goudmijn, Chima Onyeike en Mirano Carrilho te overmeesteren. Carrilho was overigens de oorzaak van de plaatsverwijzing van Glenn Summerville. Na een duel, waarin de Haarlemmer een kwalijke rol speelde, gaf Summerville geheel tegen zijn gewoonte op de grond liggende Carrilho een knietje in de rug. Een actie, die Helmstrijd hoogstpersoonlijk constateerde, waarna de Dordtse verdediger kon inrukken. Het laat zich raden dat de klus met name voor Karsten Myssing, aanvoerder Joop Lankhaar, Ivo Reemnet en Peter van der Kwaak nog vervelender vormen aannam. Niettemin haalde Dordrecht'90 met 1-0 de rust. In deel twee viel er door de snelle rode kaart van Van der Kwaak al snel helemaal geen eer meer voor het Dordtse negental te ebhalen. Dordrecht'90 spartelde naar vermogen tegen, maar kon niet verhinderen dat Haarlem opstoomde naar de grootste overwinning sinds jaren. De solerende Junas Naciri en René van de Brink (2x), via een strafschop na een overtreding van Myssing op Robert Hoever en met een hard en laag schot, tilden de score binnen tien minuten naar 4-0. Invaller Demis Xantopoulos, met een plaatje van een vrije trap precies in de kruising, maakte het Dordtse verlies iets minder pijnlijk. Maar het laatste woord was voor het slordig afwerkende Haarlem, dat invaller Robert Hoever fraai, nummer vijf achter de goed ingevallen Jan Scheurwater zag kogelen. Opstelling Haarlem: Verzijlberg; Witsenhausen, Bergsma, Van de Brin, De Jong (Hoever); Salden (Ten Heuvel), Naciri, Goudmijn; Carrilho (Van de Broek), Onyeike, Hasselbaink. Dordrecht'90: Van der Kwaak; Summerville, Myssing, Lankhaar, Reement; Van de Merwe, Elliot (Xantopoulos), Lems (Scheurwater); Leerdam, Derksen, Plug (Hoogendorp). Bijzonderheden: Haarlem kon niet beschikken over de zieke Jan Oosterhuis en het geblesseerde duo Mauricio Cabeza-Raymond Graanoogst. Bij Dordrecht'90 kon Verbeek geen beroep doen op Ceylan Arikan, Mischa Rook en Marco de Laat. Tijdens de warming-up haakte Hennie de Romijn af met liesklachten.