 Dirk Jan Derksen viert feest nadat hij Dordrecht'90 op 4-0 heeft gebracht. De ploeg van Robert Verbeek kende een heerlijk zaterdagavondje tegen RBC. |
Dordrecht lag zaterdag eventjes in Brazilië. Het waren immers Zuid-Amerikaanse toestanden, die zich tijdens het duel van Dordrecht'90 met RBC aan de Krommedijk afspeelden.
Richard Plug voelde zich even Bebeto, toen hij zin treffer achter het doel van de voor de vijfde keer verslagen Marc Swinkels met het overbekende wieggebaar met de Dordtse supporters vierde.
Eerder in de wedstrijd al had Rick Hoogendorp op een voor Dordtse begrippen ongekende manier zijn tweede doelpunt in het verlaten doel van RBC gewerkt. Nadat Hoogendorp, hij lijkt na een mindere fase helemaal terug, zowel laatste man Rob Penders als doelman Swinkels te snel af was geweest, kon hij op zijn gemak de bal meenemen naar het doel en voor de doellijn knielen om de bal met het hoofd over de lijn te werken.
Hoogendorp kon het zich permitteren. Dordrecht'90 had zaterdagavond immers geen kind aan RBC, dat zich in feite nog gelukkig mocht prijzen, dat de Dordtse furie bij 5-0 afnam en het met een treffer van Van Loenhout nog ietsje terug kon doen.
De 5-1 overwinning voor Dordrecht'90 loog er echter niet om en bewees dat de stunt tegen AZ van vorige week geen eenmalige uitschieter was geweest.
"Iedereen, ook ik, was benieuwd hoe we de wedstrijd tegen RBC na het succes tegen AZ zouden oppakken", hield Robert Verbeek zijn gehoor na afloop toe. "Ik zag echter al snel dat het goed zat. De ploeg ging direct fel van start en zette RBC meteen onder druk."
De enige verrassing waar Dordrecht090 mee geconfronteerd werd, was dat Jan Poortvliet trainer van RBC, zijn ploeg voor het eerst dit seizoen met een 4-4-2 opstelling het veld in had gestuurd. Daardoor werd het in eerste instantie vrij vol op de helft van RBC en liep Dordrecht'90 zich ondanks het grote overwicht vaak vast in de malais van spelers rond het zestienmetergebied van de Roosendaalers.
Eric van de Merwe, hij speelde een meer dan voortreffelijke wedstrijd, vond daar echter in de zeventiende minuut een oplossing op. Na een korte hoekschop van Richard Plug liet de volledig vrijgelaten middenvelder een daverend schot los, waarop Swinkels - hij maakte geen sterke indruk - het antwoord schuldig moest blijven.
Met de 1-0 in de zak kreeg Dordrecht'90 vervolgens zoveel ruimte, dat het kon doen wat het wilde met het arme RBC, dat van het kastje naar de muur liep. Toch vond Jan Poortvliet na afloop dat zijn ploeg niet slecht had gespeeld, maar dat het puur een lesje in doeltreffendheid had gekregen van een Dordrecht'90 dat eindelijk in de samenstelling kon spelen, zoals Robert Verbeek bij het begin van het seizoen voor ogen had.
Dus weer met de van een schorsing teruggekeerde Glenn Summerville en met Mischa Rook, die voor het eerst na zijn blessure weer in de basis stond en de gehele negentig minuten vol maakte. Weliswaar speelde hij nog een beetje met de rem erop, maar dat valt hem na zo'n lange tijd van afwezigheid geenszins te verwijten.
Het kon tegen RBC ook geen kwaad om rustig op toeren te komen. In zijn sterkste formatie en met een goede bankbezetting achter de hand, was Dordrecht'90 bij de rust al zeker van de eindoverwinning. Na de treffer van Van de Merwe namen de Dordtenaren immers geenszins gas terug, maar overliepen de tegenstander met uitstekende combinaties volledig.
Het resulteerde in nog twee treffers voor rust, waaraan Rick Hoogendorp in beide gevallen zijn naam mocht verbinden. Eenmaal na een goede actie tussen Mischa Rook en Eric van de Merwe, waarop hij de teruggelegde bal rustig mocht inknallen en eenmaal toen hij, zoals eerder omschreven te snel was voor RBC.