ADO DEN HAAG OVERTUIGT NET ZOMIN ALS DORDRECHT'90 De spelers van ADO Den Haag lieten in de week voorafgaande aan het duel tegen Dordrecht'90 weten de confrontatie met de ploeg van Robert Verbeek te willen gebruiken om aan te tonen dat zij en niet de Dordtse schapenkoppen recht hebben op deelname aan de nacompetitie. Het resultaat (2-1 winst) sprak zaterdag na negentig minuten wel in het voordeel van de hofstedelingen, maar overtuigen deed de thuisploeg net zomin als Dordrecht'90. ADO Den Haag miste veel te veel kansen om echt indruk te kunnen maken. De ploeg van Papendrechter André Hoekstra kreeg er in het eerste kwartier alleen al zeven, maar verzilverde er slechts één. Edgar van de Roer schoot in vogelvrije positie over, doelman Kevin Moeliker wierp zich op twee inzetten van Omer Riza en maakte kopballen van Jan Paul Saeijs en Riza onschadelijk en Patrick Kalkema schoof de bal voor open doel richting hoekvlag. Van de Roer brak uiteindelijk met een kopstoot uit een corner toch de score open: 1-0. Dordrcht'90 speelde onwennig en dat was eigenlijk geen wonder. Verbeek had de complete voorhoede Maximiano-Onyeike-Monteiro aan de kant gehouden, speelde nu met Mischa Rook op links en Arno Schaap op rechts, terwijl Jerry Simons als diepste aanvaller optrad en Cor Lems in zijn eerste afscheidsduel de rol van schaduwspits (met Karsten Myssing in zijn rug) mocht opvullen. Het scherpe aanvalsspel van de laatste weken was dan ook ver te zoeken, maar toch kwamen de gasten binnen tien minuten op 1-1. Gert Aandewiel haalde van een meter of twintig uit, een inzet die pas achter de lijn werd gestuit, zo oordeelde de op de achterlijn opgestelde grensrechter Takacs. Kort daarop herstelde ADO Den Haag, voor de rust ook gewoon de veel sterkere formatie, de positieve marge. Het hobbelende schotje van Winston Faerber - die bij het eerste duel van de wedstrijd met Cor Lems geblesseerd raakte en zijn elftal daarom een kleine tien minuten met tien man moest laten spelen - rolde tussen alles en iedereen in het volle strafschopgebied door in de hoek naast de verbouwereerde Moeliker, wiens zicht ongetwijfeld belemmerd werd. Na de onderbreking werd het schouwspel er niet beter op. Dordrecht'90 mocht het leeuwendeel van het balbezit opeisen, werd met het inwisselen van Lems voor Raffael de Gregorio (na ruim een uur, langer dan de 'krasse knar' in kwestie zelfs misschien had gedacht) ook wat dynamischer, maar meer dan een schuiver voorlangs van Rook en een schot van Simons dat de lat scheerde leverde het niet op. Aan de andere kant liet invaller Ricardo van der Heijden nog een geweldige kans op een derde Haagse treffer liggen. "We hadden nog kans om drie puntjes extra te pakken, om er een leuke, echt aanvallende wedstrijd van te maken, maar het was niet veel", was de korte analyse van Robert Verbeek, met de glimlach op het gezicht van iemand die wist dat het er allemaal weinig toe deed omdat de nacompetitie toch al zeker is. ADO Den Haag mocht de winst dan wel opstrijken, de mannen uit de residentie kunnen - zoals het bescheiden Dordtse supporterslegioen zong - 'vroeg op vakantie.' Opstelling ADO Den Haag: De Groot; Faerber, Saeijs, Kahya, Van Berkum; Laguna Burgos, Steyn, Lievaart (Boussabon); Kalkema (Van der Heijden), Van de Roer en Riza. Dordrecht'90: Moeliker; Summerville, Van Dalen, Van Bilsen, Sandvliet; Schaap, Aandewiel, Myssing, Rook; Lems (De Gregorio) en Simons (Xausa). Bijzonderheden: Scheidsrechter Oskam gaf gele kaarten aan Maurice Steyn van ADO Den Haag en de backs Glenn Summerville en Jermaine Sandvliet van Dordrecht'90. Bij de thuisploeg haakte keeper Max de Jong in de warming-up geblesseerd af. ADO Den Haag miste verder Hendrik Grünholz, Dennis Iliohan, Marco Meijer, Maarten Bak, Robert Jansen en Barry de Vreede door allerhande kwetsuren. Dordrecht'90 deed het zonder de langdurig afwezige Joop Lankhaar.