Het duel tussen Chima Onyeike en Melchior Schoenmaker (rechts) loopt op dit moment nog goed af. In de slotfase van de wedstrijd kwamen de hoofden van het tweetal hard met elkaar in aanraking, waarna de speler van FC Groningen per brancard het veld moest verlaten.
HET ONMOGELIJKE BLEEK ONMOGELIJK
Voor Dordrecht'90 leek het duel met FC Groningen op een regelrechte 3-0 nederlaag uit te gaan lopen. De ploeg van Robert Verbeek had weliswaar hard gewerkt, maar had wederom te kampen met een gebrek aan schotvaardigheid.
Een klein kwartiertje voor tijd keerde het tij plotseling voor de tot dan weinig gelukkige Dordtse formatie. Nadat FC Groningen de kans op 0-4 had laten liggen, counterde Dordrecht'90 zich razendsnel naar 1-3. De treffer van Jermaine Sandvliet verschafte Dordrecht'90 weer de nodige moed, waarna een schitterende goal van Billy Maximiano de wedstrijd opeens weer van het nodige vuur voorzag.
Nog tien minuten resteerden Dordrecht'90 om te proberen alsnog aan de dreigende nederlaag te ontsnappen. Het werden lange minuten, waarin zelfs een speler (Melchior Schoenmaker van FC Groningen nadat hij onzacht in aanraking was gekomen met het hoofd van Onyeike) met een brancard van het veld moest worden gedragen en een ander (Jean Paul van Bilsen van Dordrecht'90) eveneens voortijdig de wedstrijd moest verlaten, maar wel met een rode kaart op zak.
In deze hectische slotfase lukte het Dordrecht'90 uiteindelijk net niet om alsnog met een puntendeling aan de haal te gaan, hoewel de invaller Raffael de Gregorio de 3-3 zeker in het vizier had. De vogelvrije gelaten spits uit Nieuw-Zeeland miste na de laatste hoekschop van de wedstrijd de bal echter volkomen, waardor de sensatie uitbleef.
De waarheid gebiedt te zeggen dat de overwinning verdiend naar FC Groningen ging. De ploeg had, ook ondanks de afwezigheid van de routine van Raymond Atteveld, Roy Beukenkamp en Harris Huizingh, meer inhoud dan Dordrecht'90.
Dat werd vooral duidelijk gedurende de openingsfase van de wedstrijd. In de eerste tien minuten werd Dordrecht'90 volledig van de mat gespeeld door een FC Groningen, waarvan trainer Jan van Dijk vond dat het de wedstrijd uiteindelijk met 5, 6-0 in zijn voordeel had moeten beslissen.
FC Groningen verzuimde evenwel in die beginfase, waarin Dordrecht'90 overigens werd opgezadeld met liefst drie gele kaarten, te scoren. Daarmee had het zichzelf nog dik in de problemen kunnen brengen ook, want Dordrecht'90 kreeg in de counter twee keer dan opgelegde mogelijkheden.
Zowel Abilio Maximiano - in een oog om oog situatie met doelman Egbert Darwinkel - als Jerry Simons hadden de thuisclub op voorsprong kunnen brengen in een periode dat de ploeg meer vat op het Groningse spel begon te krijgen.
Net op het moment dat Dordrecht'90 vervolgens voor meer druk op de ketel kon gaan zorgen, kreeg het alsnog een achterstand te incasseren. Leon van Dalen ging gaf in eerste instantie teveel ruimte aan Ivar van Dinteren, die zich vervolgens binnen de grenzen van de zestienmetergebied handig over de knie van de jonge Dordtse speler liet buitelen. DE door arbiter Van Beek toegewezen strafschop 'een gevertje' volgens Robert Verbeek, werd door Hugo bekwaam benut.
Het was even slikken voor Dordrecht'90, dat echter middels Rui Monteiro, hij speelde zich handig tussen twee Gronings verdedigers door, snel op gelijke hoogte had kunnen komen, maar ook hij miste net dat tikkeltje koelbloedigheid om de bal voorbij Darwinkel te schuiven. Alsof dat nog niet genoeg was, moest Dordrecht'90 op slag van rust nog een tweede tegenvaller incasseren. Tot afgrijzen van Robert Verbeek mocht Toine Rorije met zijn gevaarlijke rechterbeen doeltreffend uithalen, waarbij doelman Kevin Moeliker overigens eveneens niet vrijuit ging. "Arno Schaap heeft waarschijnlijk niet opgelet toen ik Summerville vooraf instrueerde over Rorije. Anders had hij hem nooit zo makkelijk met rechts mogen afdrukken", was Verbeek scherp in zijn commentaar.
Na de rust kwam het aangeslagen Dordrecht'90 moeizaam op gang. Alleen Jermaine Sandvliet was in staat voor wat vuurwerk te zorgen. Verder leed de thuisploeg te veel balverlies om serieus aan aanvallen te kunnen denken.
Vandaar dat de 0-3 eigenlijk niet meer dan logisch was. De daverende uithaal van Paul Matthijs na en weggewerkte hoekschop was te veel voor de verbijsterde Moeliker, die vervolgens ook nog aan de 0-4 ontsnapte bij een uithaal van Leonardo.
Het tromgeroffel van Groningen deed echter ook Dordrecht'90 uit zijn sluimerslaap ontwaken, want terwijl Groningen nog treurde over het missen van de vierde treffer, ontglipten Jermaine Sandvliet en Jerry Simons samen op volle toeren aan de defensie van de gasten, waarbij de aanvallend ingestelde verdediger de spanning in ieder geval iets terug kon brengen.
Nadat Maximiano vervolgens ook nog fraai de 2-3 had ingeschoten, leek een sensatie nog tot de mogelijkheden te behoren. Zover kwam het uiteindelijk net niet en werd Jean Paul van Bilsen in feite de schlemiel van de avond, toen hij door arbiter Van Beek na een felle, maar zeker niet overdreven harde charge op Joost Broerse van Groningen, voortijdig het veld moest verlaten.
"De scheidsrechter speelde vanavond een cruciale rol", vond trainer Robert Verbeek. "Niet alleen met zijn vroege gele kaarten, maar tevens bij de strafschop en de uiteindelijke rode kaart voor Van Bilsen. Het werd mede daardoor een vervelende avond voor ons. Wel ben ik blij da we een heel ander pot dan tegen Helmond Sport hebben neergezet. De bezieling en de werklust was terug."