HUMEUR ROBERT VERBEEK LIJDT NIET ONDER NEDERLAAG Het zal niet vaak voorkomen dat een trainer tevreden is na een 3-0 nederlaag. Maar Robert Verbeek was dat gisteravond in het Oosterpark tegen FC Groningen wel degelijk. ,,Niet over de uitslag, maar wel over de manier waarop we Groningen tegenstand hebben geboden,'' aldus de oefenmeester van Dordrecht'90, die na desastreuze 4-1 nederlaag tegen Eindhoven bijna uit zijn vel was gesprongen van machteloze woede. ,,Want deze 3-0 was geflatteerd, waarbij scheidsrechter Sterk een dubieuze rol speelde.'' Ruim een half uur wist Dordrecht'90 de voetbalmachine, die FC Groningen dit seizoen met name in het Oosterpark is, van scoren af te houden. Weliswaar met massief verdedigend voetbal, waarbij een soort 4-5-1-systeem werd gehanteerd, maar deze compacte speelwijze had wel tot gevolg dat Groningen nauwelijks ruimte kreeg om kansen uit te spelen. ,,We hadden afgesproken dat Rick Hoogendorp bij balverlies vooral de pass van Raymond Atteveld eruit zou halen en dat is ons goed gelukt,'' lichtte Verbeek een tipje van de tactische sluier op. ,,Daardoor kon Groningen, dat simpelweg meer kwaliteit heeft dan Dordrecht, geen diepte vinden. En wees eerlijk, de mooiste kansen waren toch eigenlijk voor ons.'' Daarmee had Verbeek een punt. Rick Hoogendorp kwam na een kwartier oog in oog met FC Groningen-doelman Roy Beukenkamp te staan en deze situatie herhaalde zich na de pauze nog eens twee keer. Maar helaas voor Hoogendorp en de zijnen stak de Haagse doelman in een blakende vorm en keerde alles wat er te keren viel. Dat het vingertje van Verbeek richting arbiter Sterk wees, was vanuit zijn gezichtspunt begrijpelijk. Want de 'scheids' wees wel heel vlotjes naar de stip toen Glenn Summerville heel lichtjes de hiel van FC Groningen-middenvelder Hugo aantikte en deze geroutineerd naar het gras ging. Raymond Atteveld, die eerst nog even door Dordrecht-doelman Jan Scheurwater 'advies' ingefluisterd kreeg (kostte hem geel), knapte het klusje vanaf elf meter koel op: 1-0. ,,En hierna ging Sterk weer in de fout,'' wist Verbeek. ,,Hij gaf FC Groningen een vrije trap, terwijl wij er eentje vlak daarvoor hadden moeten hebben.'' Overigens schoot Atteveld, die in de belangstelling van FC Twente zou staan, de bal heel fraai in de uiterste bovenhoek (2-0). In de tweede helft koos Dordrecht met Chima Onyeike voor Bjo*rn Raven voor een spits meer en als Hoogendorp na twaalf minuten uit vrije positie niet over, maar in het vijandelijke had geknald, zou Dordrecht wellicht toch weer in de race zijn geweest. Maar zoals het bij topploegen zo vaak gaat: FC Groningen 'zwijnde' en klaarde de klus vervolgens routineus. Na prima werk van Tony Alberda pegelde Toine Rorije nummet drie tegen de Dordse touwen. ,,Na het debâcle tegen Eindhoven, waarin alles verkeerd ging en er zelfs onderlinge ruzies in het veld ontstonden, ben ik vandaag tevreden over de wijze waarop de ploeg gestreden heeft en de tactische richtlijnen opgevolgd heeft,'' wilde Verbeek zijn ploeg toch een hart onder de riem steken. Dordrecht'90: Scheurwater; Summerville, Myssing, Lankhaar, Esajas; Monteiro, Rook, Raven (46. Onyeike); Plug. Hoogendorp, Sandvliet. [Lees ook: Groningse kater voor Dordrecht'90]