DE 'PUPPIES' VAN ROBERT VERBEEK MAKEN HET HELEMAAL Vijf minuten voor afloop van het duel tussen Dordrecht'90 en Go Ahead Eagles onderging het nieuwe hekwerk eindelijk dan zijn eerste bestendigheidproef, toen honderden Dordtse supporters het laatste fluitsignaal van arbiter Van Dijk in 'het gaas' afwachtten. Het waren supporters, die in het afgelopen seizoen heel veel hebben moeten afzien, maar die zich de afgelopen weken in de zevende hemel waande. Dordrecht'90 was op weg naar het periodekampioenschap, wie had daar in de weken voorafgaande aan de winterstop ook maar aan durven denken. Zeker ook de Dordtse aanhang niet. Er werd gehoond, gezwaaid met witte zakdoekjes en uiteindelijk bleef er slechts een handjevol vaste supporters over. Hoe anders was het zaterdagavond. Een dikke 3200 toeschouwers bevolkten de tribune van het GN Bouw Stadion om er bij te zijn wanneer Dordrecht'90 sinds lange tijd weer eens een succes kon vieren. Het bleken er meer te zijn dan blijkbaar verwacht, want aan de kassa waren pal voor aanvang van de wedstrijd geen kaartjes meer te verkrijgen. Het hoefde voor de laatste in de rijen geen teleurstelling te zijn, want voorzitter Frans Derks zette voor hen een verloren gegaan deel van de oude staantribune open, zodat ook zij mee konden gaan in het feest, dat uiteindelijk bij de 4-0 van Karsten Myssing zijn apotheose bereikte. De kleine Deen maakte verrukt een halve ereronde, onderweg 'high-fives' uitdelend met de toeschouwers. Zijn persoonlijke zegetocht kwam tot stilstand bij de door supporters opgehangen Deense vlag met daarop in grote letters gekalkt Danish Power. "Voor de wedstrijd had ik de vlag al zien hangen en op het moment dat ik scoorde wilde ik er al meteen naar toe hollen", verklaarde de stralende Myssing na afloop. "Ik had echter moeite om me te oriënteren en liep dan ook in eerste instantie de verkeerde kant op. Ja, naar de Go Ahead-aanhang." De 22-jarige Karsten Myssing stond zaterdagavond in de basis, omdat Mischa Rook geschorst op de tribune moest plaatsnemen. "Voor Mischa niet leuk natuurlijk, maar ik was blij met mijn kans", gaf Myssing eerlijk toe. "De trainer had gelukkig voldoende vertrouwen in mij." Na de 4-0 van Myssing was er in principe geen houden meer aan en gaf arbiter Van Dijk het startsignaal voor de festiviteiten. Het veld werd in beslag genomen door de feestende meute, die een lange neus trok naar de televisiecamera's. "Nooit meer op SBS", werd er gejoeld. Het lijkt een tikkeltje overmoedig om te verwachten dat komend seizoen Canal+ zijn camera's aan de Krommedijk zal opstellen, maar ach, niemand die daar zaterdagavond ook maar even om malde. "En promoveren we onverwacht naar de KPN Competitie, dan gaan we toch proberen er een mooi jaar van te maken", stelde preses Frans Derks. "Zo ver zijn we echter nog lang niet. Het is al mooi dat we ons hebben kunnen plaatsen voor de nacompetitie. We zijn verzekerd van nog eens drie mooie thuiswedstrijden met hopelijk weer net zoveel publiek als vanavond. Hier hebben we met ons allen naar gesnakt", was de voorzitter van Dordrecht'90 dolgelukkig, maar ook eerlijk genoeg om vast te stellen dat het succes toch ook nog een beetje onverwacht kwam. "We wisten dat het kon. We hebben met elkaar het geduld op kunnen brengen om hier op te wachten, mar de komende week zullen er toch heel wat vakanties geannuleerd moeten worden." De spelers bespoten elkaar in de tussentijd uitbundig met bruisende champagne. Voor de meesten betekende het periodekampioenschap het eerste hoogtepunt in het betaalde voetbal. Leon van Dalen bijvoorbeeld pas dertien wedstrijden tot de vaste kern van Dordrecht'90 en straalde dus van oor tot oor. "Ik kan het nog nauwelijks bevatten hoor. Dat komt later pas. Maar dit is zo mooi. Bij 2-0 wist ik het al. Dit kon nooit meer fout gaan. We gaan nacompetitie spelen, wie had dat ooit verwacht. Het zal een compleet nieuwe ervaring worden." Leon van Dalen is nog in onderhandeling voor een contract bij Dordrecht'90. "We zijn nog bezig en het is dus nog even afwachten, maar ik verwacht dat het zeer binnenkort zal worden afgehandeld", is hij positief. Wat zaterdagavond vooral bij de selectie van Dordrecht'90 naar buiten kwam was het sterke 'wijgevoel'. Het werd bijvoorbeeld onderstreept door de reserve en gewisselde spelers, die aan het einde van de wedstrijd op zijn Braziliaans met de armen om elkaar het laatste fluitsignaal afwachten. "We hebben ook zo'n jonge ploeg", legde Glenn Summerville uit. "We beseffen allemaal dat we het niet alleen kunnen doen. We hebben elkaar keihard nodig gehad om dit feest te kunnen vieren. Daarom is dit succes niet dat van Rui Monteiro, Chima Onyeike of van Glenn Summerville, maar van heel Dordrecht'90. Dat is het enige dat telt." Summerville bekende dat de ploeg in de dagen na de gewonnen wedstrijd tegen Excelsior nog niet te veel bij het periodekampioenschap had stil willen staan. "We wilden daar niet eerder aan denken, voordat we de wedstrijd tegen go Ahead hadden gespeeld. En man, wat wilden we dit duel graag winnen. We wilden aantonen dat we echt de beste van de vierde periode waren en ik denk dat we dar volledig in zijn geslaagd. Dat maakt het feest extra mooi. Nu de nacompetitie. Ik heb het nog nooit meegemaakt, maar ik sta te popelen om er aan te beginnen." Mischa Rook onderging de feestvreugde een beetje van de zijkant. Hij kon, zoals bekend, die wedstrijd door een schorsing niet meemaken. Een beetje zuur? "Aan de ene kant wel, aan de andere kant niet. Het was pas echt zuur geweest als we de periode niet hadden gepakt. Nu gaan we echt lekker de nacompetitie in en kan ik nog zes wedstrijden spelen. Dat vergoedt weer dat ik deze wedstrijd heb moeten missen." "Wij staan onderaan en vieren feest", zongen de supporters nog maar eens het nieuwe Geuzenlied. In een stil hoekje van het stadion vielen vader en zoon Verbeek elkaar echter emotioneel in de armen. "Mijn vader is al jaren niet meer bij het voetballen geweest. Vanavond was hij er. Ik wil deze zege dan ook aan hem opdragen. Hij heeft het zeker in het afgelopen jaar heel wat met mij te stellen gehad."