HET MANKEERT SPARTA AAN BELEVING ,,Maak je geen zorgen, Tonnie, 't komt wel goed,'' was de geruststellende boodschap, die Jan Everse oer-Spartaan Tonnie van Ede ('de Oude Schicht') wenste mee te geven na de schrikbarend slechte en ternauwernood gelijkgespeelde oefenwedstrijd tegen Dordrecht '90, zaterdagmiddag aan de Krommedijk (2-2). Dat Sparta's pasbenoemde trainer-coach niet geheel tegen zijn natuur en beter weten in sprak, had op de keper beschouwd slechts met één ding te maken: de aangekondigde komst van de Schotse middenvelder Darren Ferguson, 'de zoon van'. De lovende berichten van oud-Spartanen als John de Wolf, Ray Clarke en Terry Lees en vooral de videobeelden, die hij zag, hebben Everse het vertrouwen gegeven dat de intelligente, balvaardige en doelgerichte linkspoot van - sinds een paar jaar - Wolverhampton Wanderers de man is die zijn zwalkende ploeg op sleeptouw kan nemen. Maar diep in zijn hart weet Everse ook dat Ferguson wel een paar van zijn vroegere vriendjes van Manchester United mag meebrengen, willen Tonnie van Ede en de vele andere verontruste Spartanen binnenkort weer echt als een roos kunnen slapen. Want evenals eerder Uerdingen en AGOVV, toonde Dordrecht '90 zaterdag aan dat er nog altijd veel, heel veel mankeert aan het spel van Sparta. Het allerbelangrijkste: beleving. De gedrevenheid van de nieuwe coach is, de meer dan welkome werkweek in Hoenderlo ten spijt, nog niet merkbaar overgeslagen op de spelers. De vermoeidheid zou er een oorzaak van kunnen zijn, dat de nummer zestien van de eerste divisie (Dordrecht) voetballend amper onderdeed voor de nummer zestien van de eredivisie (Sparta) en qua spelvreugde en ambitie zelfs duidelijk meer uitstraalde. Maar, Sparta had sinds vrijdagochtend niet meer getraind. Jan Everse had zijn spelers 's middags vrijaf gegeven. ,,Juist om ze fit aan deze oefenwedstrijd te kunnen laten beginnen en in de hoop een goede uitslag neer te zetten.'' Die zat er dus geen moment in. Niet voor de rust, toen Sparta in de 'sterkste' opstelling speelde, maar Rui Monteiro namens de thuisploeg het dichtst bij een doelpunt was (de vorig seizoen nog in Sparta 2 spelende oud-Neptuniaan raakte de paal) en evenmin erna. De veronderstelling dat Arjan van der Laan en de zijnen nooit zouden hebben gescoord als Dordrechts derde doelman Kevin Moeliker een kwartier voor tijd wat minder nonchalant met een terugspeelbal was omgesprongen, lijkt niet al te gewaagd. Everse beaamde het in elk geval. ,,En vanaf de bank moesten we Krijgsman nog waarschuwen, anders was er nog niks van gekomen. Hij had zich al omgedraaid.'' Veeg teken |