 De tweemaal scorende Chima Onyeike (rechts) en Veendammer Armand McAndrew sprinten om balbezit. |
Eerstedivisionist Dordrecht'90 werkte de voorbije weken een serie opwindende duels af. Spraakmakende en meeslepende ontmoetingen, waarin de brigade van Robert Verbeek telkens wist terug te komen. Het moeiteloos met 3-0 gewonnen treffen van afgelopen zaterdag tegen een zwaar gehavend Veendam behoort duidelijk niet tot deze categorie. De Dordtse BVO werd in de voorlaatste thuiswedstrijd van dit millennium niet met een achterstand geconfronteerd, behoefde niet te knokken en zich ook niet zichtbaar in te spannen.
Van enige spanning of spektakel was al evenmin sprake. Robert Verbeek had daar natuurlijk geen boodschap aan en zat tijdens het napraatjes met de pers prinsheerlijk en goed geluimd achter de tafel. " Wij zijn erg blij met deze overwinning", sprak de scheidende Dordtse keuzeheer. " Er is geconcentreerd gespeeld en wij hebben de wedstrijd gecontroleerd. De jongens zijn ook steeds goed met hun tegenstander meegelopen en bij de overnames was de coördinatie goed", deed het Verbeek deugd. " We voldoen nu aan onze doelstelling, meedraaien in het linkerrijtje", verwees de trainer/coach, die later toegaf dat de partij tegen de Groningers een beetje doods was geweest, naar de zevende plaats op de ranglijst. " Zulke wedstrijden zitten er ook tussen. Onze aanvoerder Marcel van der Net zei bij het binnenkomen van de kleedkamer dat we deze wedstrijd maar zo snel mogelijk moesten vergeten."
Azing Griever, die veel spelers, en beslist niet de minsten, wegens blessureleed in de ziekenboeg had, berustte in het verlies. " Als je zoals wij niet op de nul kunnen spelen en daarbij ook nog eens moeilijk scoort, weet je dat je het moeilijk krijgt. Collectief hebben we gefaald, maar dit kan ik deze spelers die het tactisch niet aankonden, niet kwalijk nemen", nam hij de invallers tegelijkertijd in bescherming.
Het goedwillende Veendam verweerde zich aan de Krommedijk naar behoren, kende over het algemeen zelfs ook meer balbezit, maar bleek niet bij machte daar voordeel uit te peuren. Pas achttien minuten voor tijd kregen de kwalitatief tekortschietende noordelingen via de missende Michiel Adams hun eerste echte kans. Kansen scheppen bleek tijdens deze partij trouwens toch een heidens karwei. De thuisclub schiep er zich vijf, waarvan er drie werden benut. Tot 3-0 was er zelfs sprake van een maximale score. De vierde, waaruit na een zuivere overtreding op Rui Monteiro een strafschop had moeten voortvloeien, ging de mist in en de vijfde, een forse uithaal van invaller Uriël Trustfull, sneuvelde roemloos op de paal.
De tweekamp, die deze naam eigenlijk niet mag dragen, kende te veel saaie momenten, zodat de grauwsluier als een natte dweil boven het stadion bleef hangen. Nadat Verbeek opgelucht adem had gehaald, omdat zijn ploeg in de eerste vijf minuten nu eens geen tegengoal kreeg, kon hij in de achtste minuut verwachtingsvol opveren bij een uithaal van Rui Monteiro. De opborrelende vreugdekreten op de Dordtse lippen leken achterwege te moeten blijven toen de binnenkant van de paal succes in de weg stond. De attente Marco Boogers, al weer goed voor acht goals in de competitie, zorgde evenwel in de nastoot voor een vreugde-uitbarsting.
Daarmee had Dordrecht'90, dat het vermogen heeft er op de juiste momenten op snelheid uit te breken, het tot de laatste minuten voor de rust wel gehad. Veendam veerde tussen de bedrijven zo nu en dan lichtjes op, maar strandde veelal op de onverzettelijke Leon van Dalen. Doelman Johan van der Werff kwam in deel één zegge en schrijve twee keer in de problemen. Eerst bij een vrije trap, die hij keerde in twee fasen, en daarna bij een door hem verkeerd beoordeelde hoekschop van Lucian Ilie.
Dordrecht'90 waar de goede wisselwerking opviel tussen Marcel van der Net en de nog niet geheel fitte doch goed functionerende Arno Schaap, doelpuntte op een psychologisch goed moment op slag van rust. De hard werkende doch nog altijd naar de grote vorm op zoek zijnde Romeo Wouden zag tot zijn plezier zijn prima hoekschop via Marco Boogers bij raak schietende Chima Onyeike terecht komen: 2-0.
In de tweede helft viel er bar weinig te genieten. Tot tien minuten voor tijd gebeurde er vrijwel niets. Met Roy Hendriksen in een offensieve rol op het Veendamse middenveld werd het zowaar nog even leuk. Marnix Kolder en Michiel Adams maakten het leven zuur van de nog één keer lelijk misgrijpende Johan van der Werff, die tot dan toe hoofdzakelijk vanaf een afstandje slechts oogcontact met de bal had gehad.
Voor het dommelende Dordrecht'90 het sein om de bijl definitief in de Veendamse nekken te zetten. Opnieuw was Romeo Wouden de aangever en de al dan niet in buitenspelpositie verkerende Marco Boogers toonde zich onbaatzuchtig en stelde met een tikkie breed Chima Onyeike in staat zijn negende competitiegoal aan te tekenen. Met een knal op de paal van Uriël Trustfull en een spetter op de lat van Michiel Adams werd het aantrekkelijke staartje van Dordrecht'90-Veendam besloten.
Scoreverloop: 1-0 Marco Boogers, 2-0 Chima Onyeike, 3-0 Chima Onyeike.
Opstelling Dordrecht'90: Van der Werff; Van Aerde, Van der Net, Van Dalen, Sandvliet; Monteiro (Hol), Schaap (Trustfull), Summerville; Boogers, Onyeike, Wouden.
Veendam: Achterhoek; Candan, Hendriksen, Mac Andrews, Prinsen; Blaauw, Ilie (Seip), Adams, Klunder; Kolders, Henar.
Bijzonderheden:Arbiter Peter van Dongen, die het niet moeilijk had, gaf Veendammer Marc Klunder en Dordtenaar Rui Monteiro een gele kaart. De Dordtse trainer/coach Robert Verbeek kon geen beroep doen op Nico Jalink (geschorst), de op de training geblesseerd geraakte Karsten Myssing (knie), Raffaele de Gregorio (lies), Henk Roeland (geopereerd) en Germain Wattamaleo (rib). Azing griever miste bijna een compleet elftal wegens blessureleed. De namen van Edwin de Kruyff, Theo ten Caat, doelman Peter van de Vlag, Zephnad Wattimury, Michel Klinkers, Bob Mulder, Arjan Ebbinge en Johnny Jansen prijkten op de absentielijst.