DORDRECHT'90 MAAKT SLECHTE BEURT Voor Dordrecht'90 bleek er zaterdag aan de Aalsterweg in het Jan Louwers-stadion andermaal niets te halen. Zelfs het feit dat het verdiend met 3-2 winnende Eindhoven in de voorgaande vier thuisduels puntloos was gebleven kon daar niets aan veranderen. De vertrekkende en ontgoochelde trainer-coach Robert Verbeek kon slecht beamen dat na De Braak - de thuishaven van Helmond Sport, waar Dordrecht'90 al een reeks van jaren weinig succesvol is - ook op Eindhovense bodem de punten voor de Merwestedelingen schaars zijn. "Wij waren niet scherp genoeg", lispelde de ex-Spartaan, die met een jaloerse blik naar de wel vol inzet spelende Eindhovenaren had gekeken. Het verhaal van de wedstrijd was dan ook simpel. Waar een getergd en voor het laatste piepkleine kansje op de nacompetitie strijdende elftal van Willem Leushuis zich uiterst strijdbaar opstelde, bleef het hoger geklasseerde Dordrecht'90 ernstig in gebreke en deed het met het oog op het bereiken van de nacompetitie slechte zaken. Het gros van de Dordtse spelers ging het duel te slap aan en zoiets, en dat is in voetballand wijd en zijd bekend, is dodelijk. Kenmerkend was het verschil in aanpak van de spitsen. De Dordtse aanvallers Chima Onyeike en Marco Boogers werden door Dragans Thijssens en Ralf Manders bijkans opgevreten, terwijl spelers als Stanley MacDonald en Bouarfa Yahiaoui juist alle vrijheid van handelen kregen. Heel zwart-wit gesteld ontbrak het inmiddels naar de achtste plaats gezakte Dordrecht'90 in Eindhoven in defensief opzicht aan een 'moordenaar'. Iemand die van meet af aan laat zien dat hij er is, en in de beginfase even z'n visitekaartje presenteert. Iets wat overigens niet verward mag worden met dom en ongecontroleerd schopwerk, maar factoren die in het betaald voetbal nu eenmaal onontbeerlijk zijn. Leon van Dalen toonde zich in de haperingen vertonende defensie tegen de door Willem Leushuis - die na het vertrek van Bert Zuurman zocht naar een balvaste en kopsterke aanvaller - verrassend in de spits geposteerde Stanley MacDonald, zo'n 'te lieve' verdediger. De opvallend veel op de grond liggende blonde Alblasserwaarder, die dit seizoen z'n vorm van de voorgaande voetbaljaargang nog geen moment heeft kunnen benaderen, stelde zich ten opzichte van z'n geroutineerde opponent veel te gag met het oog op een elders te verdienen verbintenis wel een prima visitekaartje af - egaliseerde twee minuten voor rust na goed verdedigend werk van Romeo Wouden en een pass van Arno Schaap, voor wie AZ belangstelling toont. Eerder in de wedstrijd bezorgde Onyeike in kansrijke positie slechts de ballenjongens werk. Zeven minuten voor tijd speelde de Dordtse topscorer Marco Boogers, wiens rol ditmaal noodgedwongen tot aangever beperkt bleef, Chima Onyeike aan en diens uithaal bleek goed voor de 'aansluiter'. Het daarop volgende Dordtse slotoffensief, dat door de vier minuten extra speeltijd een dikke tien minuten duurde, leverde slechts een handvol chaotische momenten in het Eindhovense strafschopgebied op. Scoreverloop: 1-0 Bouarfa Yahiaoui, 1-1 Chima Onyeike, 2-1 Bouarfa Yahiaoui, 3-1 Bouarfa Yahiaoui, 3-2 Chima Onyeike. Opstelling Eindhoven: Van der Sleen; Van Huiksloot, Manders, Thijssens, Van de Rijt; Konings, Van Gils, Ayaz (Jongepier); Corneille, MacDonald, Yahiaoui (Vreven). Dordrecht'90: Van der Werff; Van Aerde, Van der Net, Van Dalen, Sandvliet; Schaap, Van Zundert, De Gregorio (Trustfull), Boogers, Onyeike, Wouden. Bijzonderheden: De fluitgrage arbiter Gerritsen hield Ties Konings en Martijn van de Ruit, beiden Eindhoven, en Jermaine Sandvliet en Romeo Wouden van Dordrecht'90 het geel voor.. Bij Dordrecht'90 had Glenn Summerville zich ziek afgemeld, ontbrak Rui Monteiro wegens droeve familieomstandigheden - hij zal er ook tegen Emmen niet bij zjin -, was Nico Jalink geschorst en waren Karsten Myssing, Mark de Vries en Germaine Wattamaleo geblesseerd.