DORDRECHT'90 HOEFT ZICH NIET TE SCHAMEN Voor Dordrecht'90 was de krachtmeting met FC Groningen na drie minuten al geen echte krachtmeting meer. Chima Onyeike kreeg toen al de rode kaart. " En als je zo snel al met tien man staat, weet je dat je het moeilijk gaat krijgen. Zeker als je op bezoek bent bij FC Groningen," stelde trainer Robert Verbeek vast. Hij had zijn ploeg met 2-1 zien verliezen en de numerieke minderheid waarmee de Dordtenaren een groot gedeelte van de wedstrijd acteerde in acht genomen, was dat een nederlaag waarvoor zij zich niet hoefden te schamen. De rode kaart voor Onyeike was overigens terecht. De topscorer(negen doelpunten) van Dordrecht'90 ging met gestrekt been door op Paul Matthijs en raakte de FC Groninger vol op diens scheenbeen. Elf tegen tien en nog 87 minuten te gaan; de fans van FC Groningen gingen er eens goed voor zitten. Maar het Oosterpark-stadion werd deze keer geen schiettent, zoals in zoveel voorgaande thuiswedstrijden deze competitie van FC Groningen, dat in eigen huis nog geen punt heeft laten liggen. De Groningers buitten de overtal situatie slecht uit. Zij hadden weliswaar een groot veldoverwicht, maar hielden het baltempo te laag en het veld niet breed genoeg. Desondanks kreeg de thuisclub in de eerste helft een aantal riante scoringskansen(Drent, Janssen, Hugo en nogmaals Drent) de score open te breken, maar doelman Johan van der Werff, die lekker werd ingeschoten en kon uitgroeien tot de beste man van het veld, liet zich niet passeren. Zeven minuten na de hervatting moest de Dordtse uitblinker zich toch gewonnen geven. Uit een voorzet van Paul Janssen kopte Melchior Schoenmakers via het lichaam van Leon van Dalen raak. De ban leek gebroken, maar de Dordtenaren rechtten de rug en drie minuten na het openingsdoelpunt maakte Rui Monteiro, profiterend van slecht verdedigen van Schoenmakers en Janssen gelijk. Toen weer drie minuten later Paul Janssen de doorgebroken Glenn Summerville onderuit haalde en uit het veld werd gestuurd, leek het er even op dat de wedstrijd wellicht zou kantelen, maar Dordrecht'90 kon niet doordrukken. " Met tien tegen elf had de eerste helft ons al te veel kracht gekost", verklaarde Verbeek. Met zijn veertiende competitietreffer gaf Martin Drent Dordrecht'90 een kwartier voor tijd de genadeklap. Hij kopte raak uit een vrije trap op maat van Hans Visser. Verbeek vond dat Drent 'nooit' had mogen koppen. " Ik in de rust nog een paar keer tegen Leon van Dalen(bewaker Drent) gezegd: loop bij vrije trappen met hem mee, ga hem op z'n tenen staan, hou hem vast, doe alles wat God verboden heeft, maar laat hem niet koppen. En toch laat hij Drent inkoppen. Dat mag nooit gebeuren." [Lees ook: Gemengde gevoelens in Groningen]