EVEN EEN STAPJE TERUG VOOR DORDRECHT'90 De eerste thuiswedstrijd van Dordrecht'90 in de aanloop naar de start van het nieuwe seizoen is gistermiddag grotendeels de mist in gegaan. De Dordtenaren, die afgelopen donderdag tegen Maccabi Tel Aviv nog een behoorlijk figuur hadden geslagen, konden gistermiddag aan de Krommedijk tegen Maccabi Petah Tikva nauwelijks of geen potten breken. Dat het duel uiteindelijk in een bloedeloos 0-0 gelijkspel eindigde was enerzijds te danken aan het niet goed met de kansen omgaan door de Israëliers en anderzijds aan het prima werk van de nieuwe doelman Johan van der Werff, één van de weinigen die gistermiddag een dikke voldoende verdiende. De Werkendamse goalie lijkt de concurrentiestrijd met Jan Scheurwater en Kevin Moeiliker nu al te hebben gewonnen en mag derhalve vrij zeker van zijn zaak zijn. Over de andere linies zal voor de diverse posities nog een flink robbertje moeten worden gevochten, want hoewel Robert Verbeek het basiselftal in grote lijnen reeds in zijn hoofd heeft, wil dat niet zeggen dat alle posities nu al, na een week van voorbereiding, zijn vergeven. "Integendeel", verklaarde de gebruinde trainer. "Iedereen moet natuurlijk wel zijn kansen pakken. Niets staat nog vast. Als er een dat bijvoorbeeld vorig seizoen heeft ondervonden, is dat Karsten Myssing wel. Hij werd twee seizoenen terug door de supporters tot speler van het jaar uitgeroepen, maar verzaakte vervolgens in de voorbereiding. Daardoor zat hij wel bijna het hele seizoen op de bank en heeft hij keihard moeten terugknokken. Namen tellen voor mij dus niet, iedereen zal zijn plek zelf moeten afdwingen." Zeker na gisteravond is dus vrijwel niets meer zeker, want veel spelers, zowel verdedigend als aanvallend, konden niet overtuigen. "Ik heb inderdaad meer negatieve dan positieve dingen gezien", was Verbeek eerlijk. "Bijvoorbeeld aan de flanken, de posities die vorig jaar met Billy Maximiano en Rui Monteiro onze sterke kanten vormden. Vooral in de eerste helft ging daar nu te weinig dreiging van uit. Na de rust ging het met Schaap en De Gregorio stukken beter, net zoals overigens het hele elftal beter ging functioneren." In ieder geval liet Dordrecht'90 zich in het tweede speldeel niet meer dermate van het kastje naar de muur sturen als in de eerste helft het geval was. Toen liet het zich duidelijk gevoelen, dat het elftal nog aan elkaar moet wennen en dat de collectiviteit ver te zoeken was. "De spelers liepen toen nog veel te veel door elkaar, kwamen daardoor op verkeerde plaatsen op het veld terecht en gaven daarmee het heft zelf uit handen", aldus Verbeek. Het beweeglijke Maccabi kreeg daardoor de betere kansen en was in de 28e minuut dicht bij de openingstreffer toen Itzhak van buiten de zestien hard uithaalde. Van der Werff redde met de vuisten, maar zag de bal in de rebound nog voor de voeten van Ismael Amar komen. Deze faalde evenwel hopenloos door de bal naast het practisch verlaten doel te schieten. Zelf had Dordrecht'90, dat Nico Jalink en de conditioneel al na krap een half uur stuk zittende Bryan Meyninger tegen een gele kaart zag aanlopen, nauwelijks of geen kansen kunnen creëeren, om de doodeenvoudige reden dat er geen aanvoer was. Op dat onderdeel schoot Dordrecht'90 ook na de rust schromelijk te kort en het was schrijnend dat het pas zes minuten voor tijd middels een vrije trap van Marco Boogers tot het eerste schot op het doel van Golan Malol kwam. Van der Werff had daarvoor aan de andere kant van het veld voor de redding van de dag gezorgd, door de inzet van de volledig vrijgelaten invaller Barancy Rachid met de voeten te keren. "Het was vandaag niet best, maar niet vergeten mag worden, dat we pas een weekje met deze groep bezig zijn. Afgelopen donderdag ging het boven verwachting, nu weer wat minder. Uit iedere wedstrijd moeten we lering trekken en dit trachten in de volgende te verbeteren", keek Verbeek alweer vooruit naar de ontmoeting van komende woensdag tegen Halsteren.