FEL VVV BLUFT SLAP SVV DORDRECHT'90 VOLLEDIG AF
De groen/witte voetbalploeg, die toch kan schitteren aan de Krommedijk lijkt langzaam in het rijtje van de PTT-telecompetitie af te glijden. De Venlose tegenstander bleek op eigen terrein een geduchte tegenstander, die zich in het achterhoofd geprent had: 'Wij gaan van die Dordtenaren wat puntjes pakken'. Helaas, die gedachte bleek een koe van een waarheid te zijn. Met 2 tegen 3 doelpunten bleef er voor SVV Dordrecht'90 niets anders over dan beschaamd af te druipen.
Of de veranderde opstelling van teamleider Verèl debet was aan het verlies lijkt een overbodige vraag. Met Barendse als laatste man liep het gewoon niet. Al binnen de eerste 10 minuten kon VVV in ieder geval scoren middels een voorzet van Jay Driessen, die Michel Haan correct afmaakte. Het Venlose stadion liet 2700 man steigerend op de stoelen zien: VVV had namelijk nog maar in 1 wedstrijd op eigen veld gewonnen. Weer nauwelijks 10 minuten later volgde de 2e goal van de Limburgers. Nu was het Michel Haan die voorzette en met enig geluk stuiterde de bal via Venetiaan in het net achter keeper Joop Hiele. Die overigens heel wat te doen kreeg in deze wedstrijd en dat zeker naar behoren oploste. Ook Sion stond op de juiste plek toen Jan Mulder met een prachtige voorzet het VVV doel bereikte.
Sion gaf een tik met het hoofd en voilá, de stand was voor de rust 2-1. Toen was het nog niet eens zo hopeloos. Er kon tenslotte nog van alles gebeuren en coach Verèl kon op dat moment niet echt ontevreden zijn.
Wat VVV in de kop had, zat echter niet elders dan in de benen en het startte dus als een komeet in de 2e helft. SVV Dordrecht'90 gaf daar - weliswaar per ongeluk - een pracht van een gelegenheid voor. Stefan Venetiaan zag zijn kans en met een fantastisch boogje viel het 3e doelpunt voor de VVV-ers. Van dat moment af gingen er 7 gele kaarten bij scheidsrechter Uilenberg uit de borstzak, waarvan de Dordtse voetballers in meerderheid werden voorzien. Onnodig en dom, want door ingehouden woede worden de hersens gekleurd en zie je de bal immers niet meer scherp. Hiele had het er maar druk mee en zodoende geen tijd om zich boos te maken. Juist voor het einde -in blessuretijd- versierde Romeo Wouden een strafschop, die door Breetveld ingeknald werd. Jammer genoeg kon er als bijlage van dit 2e doelpunt voor Dordt geen kernachtige uitspraak volgen: zoiets van 'eigen schuld dikke bult'. Dat gold namelijk niet voor VVV.
[Lees ook: Wéér met lege handen]