Marco Boogers in duel met Jelle ten Rouwelaar.

DORDRECHT KRIJGT TE WEINIG 14/09/2001
Met het 2-2 gelijkspel tegen Emmen deed Dordrecht'90 zichzelf tekort. De thuisclub was in de eerste helft heer en meester en had halverwege zeker met een 3- of 4-0 voorsprong de kleedkamers op kunnen zoeken. Verder dan een mooie goal van Mark de Vries was het echter niet gekomen. Een grote hoeveelheid kansen bleek dit keer niet aan Dordt besteed. Op alle mogelijke manieren bleef Emmen gespaard. Na rust betekende een mislukte voorzet van Broers tot ieders verbazing de gelijkmaker. De linksback trapte zo diep in de grond dat de plaggen om de oren vlogen, maar de volledig verkeerd geraakte bal zeilde met een onvoorstelbare curve via de onderkant van de lat achter de tevergeefs duikende Hoegee. Tegen elke verhouding in mocht Weerman zelfs de 1-2 inkoppen. Dordrecht leek geslagen maar toonde een enorme mentale veerkracht en trok onvervaard ten strijde. Andermaal toonde Dordrecht'90 gewoon over een goed voetballende ploeg te beschikken. Het vlotte combinatiespel leidde tot een veelvoud aan kansen, alleen ontbrak het ditmaal aan de afwerking. Doelman Ten Rouwelaar groeide uit tot de absolute held van Emmen. Op cruciale momenten sleepte hij zijn ploeg er door heen en voorkwam minimaal vier zekere doelpunten. En op momenten dat hij geslagen was, had hij hulp van een verdediger op de lijn of de paal. Tot de 92e minuut. Toen zorgde Mark de Vries met een ultieme poging alsnog voor een klein beetje gerechtigheid: 2-2.
[Lees ook: Doekje voor het bloeden]
[Lees ook: Dordrecht'90 kan niet op de nul spelen]
[Lees ook: Emmen mag niet klagen met gelijkspel tegen Dordrecht]